Apenas supera el 1,75. Pero su estatura no es un impedimento. Alberto Campillo siempre ha tenido como "especialidade" la capacidad de "saltar de cabeza". Y un día más, en una situación crítica para el Arosa, sacó a relucir su don. "Dous ou tres goles por tempada sempre caen. Penso que foi algo que adquirín en infantís e cadetes. Daquela marcaba moitísimos goles. Cada un leva algo dentro, un don. E eu non son Sergio Ramos, pero teño certa intuición. Ao final, creo que se trata de ir ao balón con decisión, liberarte do rival e que che caia. Os adestradores sempre confiaron en min no balón parado. É buscalo e buscalo (o gol), ata que chegue", apunta el central vigués, cuyo tanto el pasado domingo en el minuto 90 ante el Pontellas permitió al Arosa romper una racha de seis empates consecutivos.
"Celebrei o gol con moita alegría, ao igual que os compañeiros. Foi unha liberación para todos. Estou contentísimo por ter rematado con esta xeira, porque penso que non a merecíamos. Fixemos méritos para gañar nos partidos anteriores e, sen embargo, no máis pobre de todos en canto a xogo, conseguímolo. Tería sido un pau moi grande non vencer ao derradeiro clasificado na casa. Agora debemos seguir sumando", apunta.
Vuelta a Tercera. "Teño o propósito de rematar a carreira xogando só en Galicia"
Alberto campillo entiende que regresar a Tercera no es un paso atrás: "Collín o ano con moitísima ilusión, sobre todo despois de non poder acabar a anterior tempada. estaba a xogar e contento, pero chegou a pandemi. logo o Pontevedra apostou moi forte e hai que aceptalo. Tiven outras cousas, pero sempre xoguei en galicia e teño a intención de rematar a carreira así. o Arosa é un club espectacular. e ao final, os dous momentos máis inesquecibles que teño foron os ascensos co ourense e co Pontevedra. ogallá repitamos".
