"Estiven sen durmir os catro días"

El periodista gallego Marcos Méndez vivió al pie del cañón el rugir del volcán de La Palma. Retransmitió para toda Galicia la radiografía de una tragedia que sufrió desde el ámbito personal pues su tía Nela, con lazos en Castroverde, y otros familiares, son de El Paso
Marcos Méndez Moreira, con su tía Nela, en La Palma. MARCOS MÉNDEZ
photo_camera Marcos Méndez Moreira, con su tía Nela, en La Palma. MARCOS MÉNDEZ

FUE DURANTE los primeros días de la tragedia la voz y los ojos para los miles de gallegos que seguían desde aquí el voraz despertar del volcán Cumbre Vieja. El periodista lucense Marcos Méndez vivió en primera persona la erupción que ha conmocionado al mundo.

"Atopábame en Lanzarote por asuntos persoais e o mesmo domingo que erupcionou o volcán mandáronme para A Palma. Ao chegar todo foi angustioso porque non se sabía moi ben que era o que pasaba, foron momentos complicados", relata el profesional que desde el minuto uno, micrófono en mano, se puso a trabajar.

"Cheguei alí e púxenme ao pé do canón, nunca mellor dito, desde a primeira hora da mañá e ata a última da tarde. Foron horas difíciles".

Méndez trabajó codo con codo con profesionales como Pedro Piqueras. "Era angustioso para todos porque era algo totalmente novo. Custábanos ata respirar e non estabamos protexidos porque aínda non se sabían as consecuencias nin como nos podía afectar inhalar aquilo. Todos estabamos desnudos nos primeiros momentos, por decilo dalgún xeito".

Sin embargo, para Marcos la tragedia tenía una mayor implicación porque en la localidad de El Paso, epicentro de la erupción, residían algunos familiares suyos como su tía Carmen Nela, casada con un hermano de su madre —natural de Córneas, en Castroverde—. Nela fue para el periodista su guía, su compañera y su productora como él mismo define. "Aterricei só na illa e ela levoume de un lado para outro. Vivimos xuntos a catástrofe que tan de preto nos tocou", recalca.

Sus familiares fueron desalojados al segundo día de su estancia en la isla, pero afortunadamente sus viviendas no fueron engullidas por la colada de lava que destrozaba todo a su paso.

IMPOTENCIA. "Non vivín ningún momento de tensión de veciños loitando para quedarse na súa propiedade ou intentado acceder aos seus fogares, xa tiñan asumido que non podían achegarse á zona, pero as caras de angustia de saber que en poucas horas non quedará nada do que era a súa vida impresionan moito. O máis dramático era cando a xente vía en directo e a cámara lenta como a lava se ía achegando pouco a pouco a elas e arrasaba en directo, e con pausa, todo o que tiñan sen poder facer absolutamente nada".

El periodista, que durante seis años estuvo viviendo en Lanzarote, asegura que en el archipiélago tienen muy presente en su día a día el poder que tiene el volcán. "É algo similar ao que pasa en Galicia coas meigas, sentímolo dentro, pois en Canarias hai tamén unha cultura de volcán que está presente sempre. Téñena asumida no seu día a día".

Y va más allá. "De feito eu o primeiro que fixen cando cheguei a Canarias foi un curso sobre xeoloxía e vulcanoloxía. Sen embargo, unha cousa é o que estudias e outro sentilo en primeira persoa. Ninguén se esperaba que a boca xurdise en Cabeza de Vaca e agora só queda esperar o paso dos días. Hai que ter en conta que a erupción do Teneguia en La Palma foi preto do mar e entón non houbo que lamentar tantos danos como esta, que saiu moito máis enriba da montaña".

El lucense, con una gran trayectoria profesional a sus espaldas, reconoce que no olvidará lo que su retina registró durante estos cuatro días. "O máis contraditorio desta cobertura foi dixerir a traxedia por un lado, e fermosura do espectáculo visual, por outro. Quedábaste abraiado vendo o espectáculo da natureza pero sabía toda a destrución que estaba causando un pouco máis abaixo. Ao ver asa caras da xente dábasme conta da magniturde do que estaba pasando".

Además, describe que durante toda su estancia le acompañó un escenario totalmente apocalíptico. "Foron catro días sen durmir porque pola fiestra do meu cuarto vía o volcán, tremía todo o chan, ruxía... É difícil de describir".

El profesional reconoce que la organización ha sido fundamental para evitar mayores pérdidas. "O sistema de emerxencias está funcionando moi ben. Hai un perímetro de dous quilómetros no que se desaloxa a toda a xente por precaución, pero a moita non lle vai afectar á súa propiedade. Esperemos este que sexa o caso da miña familia", señala Méndez, quien hace un paralelismo de la isla con la ciudad de las murallas. "A Palma é un pouco como Lugo, case todos se coñecen, quen máis e quen menos ten familiares ou amigos na outra punta ou ten una segunda vivenda á que puideron acudir mentras todo pasaba".

Ahora, ya incorporado a su labor como docente en A Coruña, el periodista asegura que su corazón sigue en la isla. "A miña cobertura xa rematou, pero nada máis levantarme conecto cos medios para seguir ao minuto o que está sucedendo. Agardemos que esta traxedia remate canto antes".

Comentarios