"O boom do ioga débese ao desprezo das humanidades en Occidente"

Martín Garrido practicando una postura de Hatha Yoga en una playa de Sanxenxo. JAVIER CERVERA-MERCADILLO - Yoga
photo_camera Martín Garrido practicando una postura de Hatha Yoga en una playa de Sanxenxo. JAVIER CERVERA-MERCADILLO

Aunque confiesa que siempre le interesaron más los temas trascendentales que los materiales, Martín Garrido, grovense de 33 años, inició sus primeros contactos con el yoga en 2011. "Foi cando viaxei a India e alí coñecín ao meu mestre, Ram Chandra, discípulo de Satyananda", cuenta al tiempo que precisa que no fue su interés por el yoga lo que le empujó a trasladarse al país asiático, sino sus inquietudes musicales: "O ioga encontroume a min na India. Eu fun alí a estudar tabla, que é un instrumento de percusión hindú. Ademais, aprendín sitar, o instrumento de George Harrison".

Una vez en el país se decidió a probar suerte con el yoga. "Cando me viu o meu profe, xa o primeiro día, preguntoume se recibira clases antes porque dixo que había posturas que era imposible que lle saíran a un principiante e que seguro que o fixera noutra vida. Nese mesmo momento preguntoume se quería ser profesor", relata Garrido.

Tras superar la sorpresa inicial, se puso en sus manos. "Explicoume o que tiña que facer: deixar a carne, a bebida, o tabaco, o sexo... practicamente todo, polo menos, durante dous meses. Para tranquilizarme tamén me dixo que podía volver a todo iso, pero que eses dous meses eran necesarios para facer certas prácticas porque para poder manexar e transmutar a enerxía primeiro tes que tela e hai que creala deste xeito", señala.

Martín Garrido siguió sus indicaciones al pie de la letra y al regresar a Galicia continuó su práctica personal. "Todos os yoguis debemos facer isto. Non podemos ensinar algo que non practiquemos", recalca. Simultáneamente empezó a impartir clases a sus primeros alumnos y, finalmente, hace cuatro años obtuvo la titulación ofi cial de yoga, avalada por la Yoga Alliance y la Federación Española de Yoga Profesional. Así, ahora cuenta con cerca de 75 alumnos de todas las edades. "A xente máis nova á que lle teño dado clase tería arredor de tres anos e a máis maior 99. Para o ioga non hai idade, nin sexo, nin relixión, nin clase social", recalca.

Después de siete años de vida yogui, Martín Garrido tiene claro lo que significa para él esta práctica milenaria: "En sánscrito significa unión. Eu practico o Hatha Yoga Pradipika e o primeiro texto que fala del define o ioga como el cese de las fluctuaciones mentales. Nós practicamos exercicios psicofísicos, de relaxación, de respiración... para alcanzar esa unión, que pode ser dun para consigo mesmo ou dun para o exterior. Cando practicas isto, decá- taste de que é o mesmo, é dicir, estar conectado co interior e co exterior son dúas caras da mesma moeda".

Martín Garrido practicando una postura de Hatha Yoga en una playa de Sanxenxo. JAVIER CERVERA-MERCADILLO - Yoga

Al igual que Madhana, Martín Garrido hace hincapié en que el yoga no son solo las asanas o posturas. "Todo o mundo pensa que te estiras e que tes que ser flexible para poder practicalo, e todo iso é mentira. A asana de ioga é unha parte que ti practicas, pero só unha parte do ioga. Para conseguir un ioga hai que ter unha unión co corpo físico porque non podes vivir de costas ao corpo, pero ioga non é poñerse a facer unha sesión de asanas. De ser así, unha persoa que está nunha cadeira de rodas non podería facer ioga e si que pode porque hai moitos tipos de ioga. En Occidente o que máis se coñece é o ioga físico, que é o das posturas, pero tamén hai o ioga mental, o ioga devocional, o ioga musical... Como ben me dixo o meu mestre todo en la vida es yoga".

En este sentido, Garrido recalca que "calquera pode ser iogui porque todos temos capacidade para practicalo". Para él, el yoga es, principalmente, una "filosofía de vida".

Conforme a esta filosofía él se declara teísta porque, apunta, "o mundo non pode ser froito da casualidade, non me explico isto sen divinidade". Asimismo, mantiene una cuidada alimentación. "Non me volvín radical, que ás veces pasa, pero si cambiei bastante o meu xeito de comer porque decateime de que non preciso tanta carne. Practicamente agora son vexetariano, aínda que aquí por cultura e por pragmatismo é moi difícil selo", precisa.

AUGE. Respecto al auge que vive el yoga desde hace unos años, Garrido tiene clara cuál es la causa: "O desprezo das humanidades na cultura occidental. Estámonos cargando a filosofía e todo o que non teña que ver co útil, con producir. Estámonos volvendo utilitaristas ao extremo e desprezamos cousas como as humanidades. Logo, cando somos maiores, decatámonos de que o traballo ou unha relación non nos enche e entramos en crise. Pero estas cousas que nos pasan a nós tamén lles pasaban aos gregos e aos romanos e xa existe cura en Occidente, pero nós mesmos a desprezamos. Cargarse a Filosofía é unha burrada, pero grazas a iso eu vou ter traballo o día de mañá. Non queremos recoñecer que sufrimos, que é a única verdade, e como non queremos recoñecelo imos buscar fóra o que xa temos dentro. E como vén de Oriente soa exótico e chámanos a atención".

Martín Garrido no niega que haya "moita pose" alrededor del yoga. "Esa actitude de meterse en algo por pose, que o facemos no ioga pero tamén nas relacións humanas, é vivir de segunda man, algo especial da nosa cultura", concluye.

Falsos mitos

►Alimentación. "A xente pensa que se practicas ioga tes que ser vexetariano e non é así: podes comer carne e practicar ioga".

►Religión. "Outra falsa crenza é que hai que ser relixioso. Podes ser ateo e practicar ioga e podes ser relixioso e practicar ioga".

►Actitud. "A xente que fai ioga non camiña a un palmo do chan, é xente normal que tamén se cabrea. O ioga achéganos técnicas para xestionar as emocións, os pensamentos e , en última instancia, o corpo. Buda dicía: El dolor es inevitable, pero el sufrimiento es opcional. Practicamos ioga para non sufrir".

Comentarios