Partiron os seus promotores dunha proposta que a priori xa semellaba dun éxito asegurado, como é a de xerar o ambiente dunha verbena galega nun contexto urbano e ao que á música se lle engadía unha especial atención á gastronomía. A esa faceta da nosa cultura que tanto éxito lle está a outorgar a Galicia e na que, partindo da nosa inmellorable materia prima, un bo feixe de autores e autoras, son quen de propoñer todo un rexistro creativo que nos coloca en posicións de privilexio en España nese ámbito. A iso sumémoslle todo o universo da cervexa que, da man dunha das marcas estrela desa bebida, non deixa de conquistar mercados e latitudes levando o nome da nosa comunidade cada vez máis lonxe para orgullo de todos nós, e que, por exemplo, neste recente tempo de vacacións do que gozamos, cando saímos fóra de Galicia e nos atopamos con esa marca é imposible non sentir un belisco na pel.
Agora, cando todo rematou tras unha fin de semana chea de público que participou de xeito moi activo e de forma permanente ao longo da fin de semana é hora de que a organización valore o feito, mellore certas cuestións que despois dunha estrea sempre teñen marxe de mellora e decidan a continuidade do evento nun espazo concreto. O certo é que cando se presentou este Ferve falouse da posibilidade de que cada ano a súa localización tería lugar nunha vila diferente, pero tras o visto na Alameda de Pontevedra un só pode preguntarse: onde mellor seguir facendo esta festiña que na cidade do Lérez? a vila que dá de beber a quen pasa, xa que, precisamente, se de algo trata este evento é de ensinar e de dar de beber como parte dunha programación que, en canto ao musical, foi perfecta a cargo de Esmerarte, cunhas propostas que foron in crescendo día tras día ata o delirio da xornada de remate coa presenza dun inmenso Xoel López que viña de poñer patas arriba a un multitudinario público totalmente entregado no madrileño Festival Dcode, e que tan só unhas poucas horas despois, con centos de kilómetros polo medio, converteu o mediodía do domingo en Pontevedra nun marabilloso frenesí festivo que demostrou o maxisterio musical do artista coruñés.
Con todo, o mellor foi o de poder xerar unha atmosfera propia, entre o arborado da Alameda, atractiva para o visitante nunha cidade acolledora como poucas, cunha estratéxica localización xeográfica no eixo atlántico e mesmo a pouco tempo dun Portugal cara o que esta Festa podería tamén ollar de cara a atraer públicos e mesmo opcións musicais. Demostrouse que esta actividade singulariza unha proposta que xorde da nosa esencia festiva pero a actualiza fronte á saturación festivaleira que estamos a vivir. Nese contexto, e dentro do claro posicionamento da cidade como actor relevante na cultura, o turismo e a gastronomía, este Ferve non tería mellor acomodo que nese espazo que aínda ofrece moitas posibilidades de medrar se xa se comeza a traballar na súa seguinte edición.
No corazón de Pontevedra non só os produtos que se amosan no propio evento forman parte dela, senón que tamén toda a hostalería da contorna benefíciase do proxecto, o que explica que os prezos das consumicións, e polo que algúns puxeron mala cara, tivesen un prezo superior ao normal para non entrar en competencia cos que ofrecen os mesmos produtos durante todo o ano. Malas caras que, como adoita acontecer, non asomaron ao coñecer o prezo dos concertos, que eran de balde. Ver a Baiuca, Guadi Galego, Marilia Monzón, A Banda de Late Motiv ou Xoel López de xeito gratuíto ou poder asistir a catas de cervexa, demostracións e palestras dos nosos cociñeiros, tamén sen coste algún, ben merece un brinde ou un petisco pagando un pouquiño máis, nunha contorna privilexiada que poucas dúbidas ofrece sobre onde repetir Ferve.
