Cuestión de cabalos

Papá Noel regaloulle o seu primeiro kart con seis ou sete anos e aos nove tivo o seu primeiro équido. Para o estradense Jacobo Andújar esta segunda afección converteuse nun negocio familiar, do que saca tempo para competir en rallyes
Jacobo Andújar, con uno de sus équidos, el semental Rombus, y con su Kincar, en A Estrada. PATRICIA FIGUEIRAS
photo_camera Jacobo Andújar, cun dos seus équidos, o semental Rombus, e co seu Kincar, na Estrada. PATRICIA FIGUEIRAS

O seu é cuestión de cabalos. Teñan estas catro patas ou vaian como unha seda, o certo é que son o círculo ao redor do que vira a vida do mozo estradense Jacobo Andújar Moure, criador de équidos e corredor de rallyes, agora ao volante dun Kincar, un modelo de vehículo fabricado por Joaquín Chamorro, nome destacado no mundo do motor, que conta cun taller en Nigrán. "As sensacións que me achegan uns e outros son iguais. Cando vou encima do cabalo ou dentro do coche sinto paz. Estou eu só e o que levo debaixo", di. O da calma mentres pisa o acelerador a fondo explícao: "No momento no que arrincas, vas tranquilo. Ti só ó volante es quen mandas".

A súa última carreira foi en casa, hai unha semana, na XXIV Subida á Estrada, unha proba que puido completar a pesar de que o seu coche sufriu un incendio. A súa paixón polo motor vénlle de berce. A afección polos cabalos chegoulle máis tarde, pero tamén partiu do ámbito familiar. Con "seis ou sete anos" Papá Noel regaloulle un kart. Entón, o seu pai corría no campionato galego.

Con nove, tivo o seu primeiro cabalo "e despois xa empezou meu irmán e comezaron a chegar máis á casa", explica. Hoxe el, os seus pais e o seu irmán son criadores de équidos de raza árabe. A familia rexenta a Gandería Pozo do Barro, que chegou a vender exemplares ata a un chinés. Conta Andújar que un cliente desta nacionalidade adquiriu un dos seus animais que, nun primeiro momento, estivo a probas en Madrid e que, segundo as súas informacións, agora vive no país asiático.

A este mozo, a espiral polo motor volvéuselle a espertar, esta vez máis en serio, aos 20 anos (agora ten 26). Cumprindo unha promesa que fixo por mor da morte do compañeiro Miguel Castro, alugou un coche a un histórico, Alberto Meira, para participar na Subida á Estrada. Na primeira manga, rompéuselle o motor e tivo que parar. Ao ano seguinte, comprou unha moto de cros, pero acabou cambiándoa por un coche de carreiras. "Volvemos empezar outra vez", recorda. Xunto ao seu equipo, fixo o Campionato Galego de RallyMix cun BMW, logo adquiriron un Peugeot 106 e o ano pasado gañaron o Campionato Galego de Montaña da Agrupación 4. Agora, proba cunha nova modalidade, ao volante dun Kincar "a ver como vai a cousa".

CORAZÓN DIVIDIDO

Jacobo admite que a dos cabalos e a do motor son afeccións caras, pero, para el, case irrenunciables, aínda que se lle dan a elixir nestes momentos, recoñece estar máis entusiasmado cos coches. "Estar cos cabalos é moi bonito, andar de paseo con eles, aínda que agora xa hai tempo que non o fago, por unha rotura nunha perna. Calquera dos dous mundos son atractivos e en ambos os coñeces xente moi boa", argumenta.

Aínda que foi a través do seu pai como se penetrou nos deportes como unha seda, curiosamente é este último quen nestes momentos anímalle a que se decante polos cabalos. "Meu pai nunca tivera na casa, pero penso que agora está máis contento que nós de telos. Miña nai non tanto... Pero co mundo do motor sofre máis", será por iso de ver ao seu fillo exporse aos riscos que toda actividade de velocidade entraña.

As sensacións que me achegan uns e outros son iguais. Cando vou encima do cabalo ou dentro do coche sinto paz

Aínda que o mozo gandeiro e piloto teno claro: "É máis fácil dominar un coche que un cabalo. O coche telo ti non teu pé. Ó cabalo, se se lle cruza un cable, escapa". Polo momento, está a levar á perfección as rendas de ambos e o seu obxectivo máis inmediato é acabar, "dentro dun mes", a tempada no RallyMix de Barbadás "e, para o ano que vén, tentaremos saír outra vez ó campionato galego a probar sorte, a ver que pasa". ¿E cos cabalos? "Pois seguir así, quen queira algún, están á venda!".

Saca tempo para as súas afeccións, pero non descoida o seu traballo, tamén como condutor dun camión de recollida de leite, un negocio familiar. "Co camión non fago xincanas! Hai que ser máis tranquilo!", chancea mentres acariña a Rombus, o semental da súa gandería que pousou, relucente, para esta reportaxe, xunto á outra debilidade do seu dono, o Kincar.

Comentarios