Acabouse o confinamento, pero non os seus efectos para todos. Mentres en Combarro os comerciantes e as autoridades loitan para conseguir a máxima seguridade das súas decenas de visitantes con serias advertencias sobre as máscaras e a distancia de seguridade, noutro punto destacado da oferta de lecer, cultural e relixiosa de Poio, sucede todo o contrario: as visitas non se achegan á media de etapas anteriores á crise sanitaria no Mosteiro mercedario de San Xoán, coas súas inmensas salas segue sendo un lugar no que é sinxelo realizar unha visita cultural completa sen atoparse con apenas persoas.
Así o explica o prior do convento, o pai Arsenio Rodríguez, que indica que se están botando a andar as cousas despois do confinamento, aínda que non se parece en nada, de momento, ao que tiñamos antes". Aínda que o mosteiro é un centro relixioso e segue tendo monxes de clausura, a súa actividade é moito máis variada que o que se entende tradicionalmente como ora et labora.
"Se en xaneiro e febreiro tivemos 2.000 visitas, desde que reabrimos, en xuño, non tivemos nin de lonxe esa cantidade"
Así, é un medio de produción en toda regra, ao ter regulado un horario de visitas aos seus patios e ás súas principais estancias, así como ás exposicións que alberga, como a mostra de obras da Escola de Cantería ou as salas que albergan mosaicos, coa exposición permanente do artista checo Antoine Machourek. A todo iso hai que sumar a súa actividade como hospedería, que dista, subliña o prior, do que se entende como a austera hospedería dun mosteiro, ao ter unha completa carta de servizos equiparable á dun hotel, e a actividade adegueira, posto que co produto das viñas das terras do mosteiro elabórase un viño que é dos poucos da comarca que xa se etiqueta coa IXP Terras de Pontevedra.
As visitas son o elemento deste centro relixioso que máis está a sufrir os efectos da pandemia, segundo o pai Arsenio.
"Se no mes de xaneiro e o de febreiro tiveramos 2.000 visitas, o que podo dicir é que desde que reabrimos, que foi o 6 de xuño, ata agora, non tivemos nin de lonxe esa cantidade. E, de feito, estimamos que estaremos ao redor das 50 ou 60 visitas ao día, cando nun verán normal esa cifra era moitísimo superior", estima. No interior dun convento que viu xa varias pestes e pandemias e cuxos arcos de pedra presenciaron séculos de historia, a crispación e o medo que caracterizaron aos últimos meses quedan ocultos polo grosor das paredes de sillería e todo parece amortecidos pola beleza da arquitectura que se foi desenvolvendo neste espazo ao longo dos séculos. Ao mosteiro nunca lle faltaron nos últimos tempos, visitantes relacionados co Camiño Xacobeo e público estranxeiro, en especial de Alemaña e Francia. Ambos os perfís son os que se botan de menos nestes momentos. "Deses, sempre houbo moitos, pero agora case non temos", explica o prior, que recoñece que entre os visitantes da hospedería aínda quedan fieis que repiten, ano a ano, usando este sitio como eixo para todas as súas vacacións nas Rías Baixas.
"Estou por dicir que hai moitos de Poio que aínda non viron isto por dentro", reflexiona o prior, respecto das visitas
E que pasa co público local? O pai Arsenio sorrí. "Estou por dicir que hai moitos de Poio que aínda non viron isto por dentro". A relación da veciñanza con este centro relixioso parece inmellorable. As imaxes das procesións da Mercé ou o seguimento que teñen os eventos de San Xoán son proba diso. Se, con todo, coñecer o interior desta xoia cultural con máis de mil anos de historia é a materia pendente, o horario de visita é de luns a sábado de 10.00 a 13.00 horas e 16.00 a 18.00. Así como os domingos de 16.00 a 18.00 horas.
