"Tirando de freo de man", así escribiu o xornalista Nacho Carretero o seu segundo libro, No corredor da morte, para non converter en novela a vida de Pablo Ibar, unha historia "digna de ser contada" sobre este español condenado en 1994 á pena capital por triplo asasinato en Estados Unidos
"É unha historia moi tentadora para recrearte, para dar voltas sobre un detalle, incluso para introducir conclusións propias, e acabar facendo unha historia moito máis ampla. Pero a miña idea era ser moi directo e moi aséptico. A historia en si é tan potente que non necesita engadidos", conta a Efe Carretero sobre este libro (Espasa) que chega tras Fariña, obra secuestrada durante máis de tres meses pola xustiza española.
E se nesta historia sobre o narcotráfico galego o Atlántico foi protagonista, en En O corredor da morte o seu autor cruzouno en varias ocasións para entrevistarse en dúas ocasións co propio Ibar no corredor da morte do cárcere de Florida onde estivo 24 anos, e de onde saíu en 2016 para ser traslado a unha prisión común despois de que o seu defensa consiga que se celebre un novo xuízo (que arrincará en outubro).
Conversacións onde se atopou un home cunha "coraza que lle prevén da dor", un parapeto que lle puxo "difícil" poder penetrar nel, aínda que, segundo recoñece, trátase dun home "sensible, consciente da súa situación".
O protagonista dun "rocambolesco" relato cos ingredientes xustos para facelo "periodísticamente atractivo".
"Desde o punto de vista xurídico non cabe dúbida de que este home padeceu, como mínimo, indefensión, e a defensa é un dereito básico. E Pablo non a tivo porque o seu primeiro avogado de oficio foi un absoluto desastre. Ademais, as probas coas que o condenaron a morte non se sosteñen. Por iso teño o convencemento de que merecía un xuízo xusto como o que se aveciña", asevera.
Unha data que podería cambiarlle a vida a este fillo de emigrante vasco nacido en Florida que nun dos dous encontros que mantiveron resumiu así a súa situación: "A miña vida parouse en 1994. Son un mozo de 22 anos encerrado no corpo dun home de 46".
Por tratarse de palabras que poderían ser parte dun auténtico guion de novela policíaca, Carretero asegura que tivo que facer un exercicio de artesanía" para dar forma a este libro que contén horas e horas de conversacións con Ibar, o seu pai, Cándido, e Tanya, a muller coa que casou e que asegura que o seu marido é inocente porque a noite do triplo asasinato estaban xuntos.
"A verniz que lle dou é novelesca, pero porque a historia paréceo, pero unha cousa que me deixou contento é que é case un exercicio de artesanía, non engado un adxectivo ou unha frase que non veña de boca dos seus protagonistas. A extensión do libro non é nin máis nin menos que o que me contaron", afirma o xornalista (A Coruña, 1981).
Unha historia "digna de ser contada" de xeito obxectivo, sen floreos, na que entre liñas Carretero si que fai reflexionar sobre a pena de morte e sobre a liberdade, sobre cal é o sentido de entender "a prisión como intento de integración".
Segundo recoñece con tranquilidade o autor, con O corredor da morte espera que non suceda o mesmo que con Fariña, xa que, pese ha haber sido igual de "rigoroso" coas fontes neste caso os seus protagonistas ven neste libro un xeito máis de dar a coñecer este caso ao que aínda quedan máis capítulos por escribir e ao que el chegou en 2012, cando por primeira vez entrevistou á muller de Ibar.
