1-2. O Xirona enterra a ilusión madridista

Unha lección táctica de Eusebio Sacristán no Santiago Bernabéu resucitou a un Xirona que non gañaba en Liga desde novembro, e serviu para remontar a un Real Madrid que pagou o exceso de confianza en canto rebaixou a súa intensidade para esborrallar a ilusión a unha gran reacción no momento máis inesperado.

A mañá atragoóuselle a un Real Madrid que chegaba lanzado. Xogando na súa casa tras a imaxe impoñente deixada nos estadios máis duros, Camp Nou e Metropolitano. Ante un Xirona que enlazaba trece xornadas sen gañar, catro derrotas consecutivas. Triunfo de adestrador o de Eusebio, que castigou o exceso de euforia madridista castigando aos seus laterais e deixando a Marcelo no foco. Unha sombra do xogador que foi.

Tras doce partidos consecutivos de Vinicius como titular, a imaxe do Real Madrid retocouse de inicio. Un respiro ao xogador que cambiou o panorama e insufló ilusión ao madridismo. Asensio demandaba un premio e Solari concedeullo. Distinta situación para Bale, ao que se lle vai pondo cara de suplente habitual.

O Xirona ía camiño de tres meses sen gañar. Non parecía o Bernabéu o mellor escenario para logralo no momento de voo lixeiro madridista, pero foi a lombeirada desexada e buscouno sen complexos. É un equipo que non renuncia ao balón, con velocidade nos últimos metros e pegada. Comezou topándose con Courtois que sacou unha coa cara e unha boa man ao pistoleiro Stuani.

Foron momentos para crer do Xirona pero sen medos dun Real Madrid confiado no seu xogo. Rebaixou o descaro do rival con paciencia. Detalles de calidade de Kroos e unha combinación preciosa con Lucas Vázquez. Picou o balón a dous defensores para marcharse con picardía pero Bono tapou espazos coa súa saída e evitou o gol.

Aparecía Asensio con maior confianza cando encara rivais. Buscou amigos en paredes e atopou a Ceballos, que facía de Modric nunha posición onde rebaixa a súa influencia. Un par de arreóns daban o premio. Rexeite tras saque de esquina, balón medido de Kroos e Casemiro de testa á rede.

Gustábase o Madrid nos seus mellores minutos con Marcelo aparecendo en ataque, ao que anularon un gol por fóra de xogo, e Benzema facendo intervir a Bono tras carreira elegante. Granell cun disparo pegado ao poste avisaba que a relaxación tería castigo se chegaba.

MARCELO, UN BURACO. E produciuse na segunda metade. O duelo desequilibrouse na lousa. A de Eusebio Sacristán que retocou o seu equipo ao descanso con dous cambios e deu coa tecla para danar aos laterais. Buscou altura ás costas de Odriozola para buscar balón aéreo e cambiou de banda a Portu para retratar a un Marcelo, tan xusto no seu físico que se esborralla en cada oportunidade de redención que recibe.

Era un espellismo ver ao brasileiro xerar a primeira acción ofensiva tras o descanso, cun zurdazo que obrigou a intervir a Bono. Non tivo moito máis traballo nunha segunda metade de esborralle branco. O seu xogo pasou a depender de individualidades. Detalles técnicos de Benzema que tiña na súa cabeza a sentenza pero remataba ao lateral da rede.

O centro do campo madridista desaparecía. Nin un referente defensivo cando o Xirona daba un paso á fronte con personalidade. Comezaba a ter a posesión e a oportunidade de levantarse. Lozano sacaba partido dos seus centímetros ante Odriozola, Courtois respondía cunha gran intervención Aleix, con toda a portería para marcar, enchíase de balón e mandaba á bancada o balón.

O aviso invitaba a Solari a recorrer a Vinicius. Quitou do campo o traballo de Lucas Vázquez e terminou de rematar ao seu equipo. O Xirona merecía o gol e atopouno. O duelo rompeu pola zona de Marcelo. Un novo centro desde a súa banda, outro remate no segundo pau, nesta ocasión de Stuani ao poste, e a xogada calcada acabou en man de Ramos ao disparo de Douglas.

Stuani asinaba o empate de penalti e o Real Madrid foi incapaz de reaccionar ao golpe. O salvador debía ser Gareth Bale, polo que apostou Solari para cambiar o panorama, pero o galés non está para protagonizar heroicidades. En cambio Portu sacaba fío ante Marcelo, desbordado e sen axudas. Marchábase con facilidade e soltaba un lategazo que facía tremer a portería de Courtois.

Poucos, salvo os xogadores do Xirona e un adestrador orgulloso do seu equipo como Eusebio, crían o que estaba a pasar. O castigo ao exceso de confianza terminou de chegar co premio ao partido de Portu. Courtois non puido sacar máis. Respondeu o tiro axustado de Lozano e nada puido facer ante o remate en ferro de Portu.

O inicio da xogada describía ao Real Madrid. Erro de Odriozola nun control, falta de intensidade de Casemiro ao choque e Marcelo durmido sen reaccionar no rexeite.

Á desesperada acabou buscando salvar un punto un Real Madrid xa sen estilo, que cambiou o debuxo coa entrada de Mariano e buscou balóns en longo. O partido morría nunha chilena á cara do rival de Ramos que lle custaba a expulsión. Bono respondía ben ante Bale e Marcelo. As carreiras de Vinicius esta vez non desequilibraron e o equipo de Solari apagou a súa reacción ante un Xirona resucitado.