3-3. Ansu Fati rompe e Aspas dá a volta a un partido que parecía sentenciado

Un gol de Iago Aspas no último minuto culminou o acto de rebeldía do RC Celta en Balaídos para empatar ante o FC Barcelona (3-3) un partido que perdía por tres goles no descanso, tras unha primeira parte de enorme pegada do conxunto catalán, que acabou acusando as baixas por lesión de Ansu Fati, Eric García e Nico González.

Sergi Barjuan mantivo na súa despedida o equipo que gañara en Kiev. Necesitou pouco para someter ao Celta durante o primeiro tempo, un equipo ausente, irrecoñecible, a pesar de que aos dous minutos Aspas fallou só ante Ter Stegen.

Respondeu de inmediato o Barcelona. Dúas aproximacións, dous goles. Sen ter un dominio pleno, a súa pegada foi demoledora. Nunha acción mal defendida polo Celta, Ansu Fasti sacou un botín grandioso. Recolleu un pase de Jordi Alba, plantouse ante Hugo Mallo e, tamén con Tapia diante, sacou un tiro seco, un gol sorprendente estraño para Dituro.

A seguinte ocasión tamén foi letal. Nico González regateou a Denis Suárez, foise ata a liña de fondo, pasou o balón cara atrás e desde fóra da área Busquets cravou a pelota dentro da portería. Dous lanzamentos, dous tantos.

O Barcelona acomodouse ben ao guion do partido. Con espazos entre as liñas, puido moverse con soltura. Ansu Fati volveu intentalo mediada a primeira metade.

O Celta mostrou a súa peor versión en ataque. Nula profundidade, pouco desborde, escasa pegada. Apenas tivo oportunidades: Aspas probou cun tiro de falta; Tapia chegou forzado para rematar un saque de esquina.

A falta de puntería celeste contrastou coa eficacia catalá. O Celta estivo lento para deter ao Barcelona. Nunha xogada de tiralíneas, fiada á perfección desde atrás con varios pases curtos, coa xerarquía de Nico González para desequilibrar, Memphis cabeceou un centro de Jordi Alba. Ese terceiro gol foi un lóstrego que cegou Balaídos nun primeiro tempo brillante do Barcelona, só manchado pola lesión muscular de Ansu Fati.

O Celta abriu a segunda metade con outro ritmo, un equipo máis vivo, veloz, moito máis vertical. Tapia avisou aos dous minutos cun perigoso disparo que freou Lenglet. Pouco despois, nun ataque celeste vertixinoso, o balón chegou ata a esquerda, por onde apareceu Javi Galán: xutou con forza, Ter Stegen despexou mal e Aspas aproveitou o agasallo para marcar.

Esa intensidade inicial do equipo de Eduardo Coudet fraqueou, a pesar de que seguiu dominando. Apoderouse da pelota, puxo en problemas ao Barcelona, pero non creo moito perigo. O conxunto catalán desinflouse sen Ansu Fati e sen Nico González, tamén lesionado. Volveu apertar o Celta: Galhardo pediu penalti de strong <>Mingueza, o árbitro anulou por man un gol de Nolito. A resistencia visitante crebou cun centro de Cervi que cabeceou a gol Nolito.

O Barcelona reaccionou a ese gol. Conseguiu frear por momentos o empuxe do Celta. E aproximouse á portería galega cun tiro afastado de Riqui Puig ou un disparo ao traveseiro de De Jong. O Celta, con fe pero con menos frescura, mantivo o seu plan de ir a por o terceiro tanto, enérxico, encerrando ao rival, con disparos de Araujo, de Javi Galán e un final de Aspas desde fóra da área no último minuto para empatar o partido, colofón a un enorme acto de rebeldía futbolística en Balaídos.