A casualidade que lle levou a ser o mellor

Suso Morlán chegou ao CGTD cando estudaba Maxisterio en Pontevedra

Suso Morlán, con David Cal en los Juegos Olímpicos de Londres 2012. ARCHIVO
photo_camera Suso Morlán, con David Cal nos Xogos Olímpicos de Londres 2012. ARQUIVO

Suso Morlán empezou no mundo do piragüismo por casualidade. Antes xogara ao fútbol, como a maioría dos nenos, pero na praia de Areas (Sanxenxo) xunto aos seus amigos probou o piragüismo. Él sempre recoñeceu que non destacaba, senón que "era da chea".

Con todo, había algo nel que era diferente aos demais: o seu nivel de esixencia. Iso levoulle a crecer, porque loitaba cada día por ser o mellor en todo o que facía. A casualidade fixo que deixase de ser padeeira e se decantase por ser adestrador. Estaba a estudar Maxisterio cando un día remando pola ría axudou a unha piragüista do Centro Galego de Tecnificación Deportiva que se caeu á auga. Levouna ata a beira, onde estaba o presidente da Federación Galega naquel momento, Santiago Sanmamed, que lle ofreceu a posibilidade de formar parte do staff técnico da instalación, como axudante do adestrador titular. Así empezou a súa aventura.

A padeeira Teresa Portela proclamouse subcampioa de Europa júnior ás ordes de Morlán

Aquela primeira etapa tan só durou unha tempada porque recalou no Náutico de Vigo, onde estivo tres anos, para posteriormente fichar polo Tudense debido a que o club olívico había decidido deixar sen actividade a sección de piragüismo pola falta de recursos económicos.

Regresou anos despois ao CGTD, onde acababa de entrar un novo padeeiro polo que poucos apostaban, pero que a longo prazo se convertería nunha lenda, David Cal Figueroa. Morlán fíxose cargo dun equipo cadete que acabaría sendo brillante. Comezaba a forxar a súa fama. O camiño de Cal e Morlán cara á gloria non foi nada sinxelo. Case ninguén apostou por eles. Ao cangués rexeitárono na Residencia Joaquín Blume de Madrid, á que renunciou Teresa Portela. Ambos foron "creados" polo adestrador pontevedrés.

Santiago Sanmamed era o presidente da Fegapi que quixo que formase parte da súa staff técnico

Os resultados comezaron a chegar. Medallas continentais e mundiais. Baixo a súa dirección, David foi campión de Europa júnior e Teresa, subcampioa. Como era previsible ambos "voaron do niño" para formar parte do equipo nacional absoluto. A kayakista integrouse no K-4, mentres que o cangués trasladouse a Sevilla.

Anos despois, Cal converteuse no mellor piragüista español da historia con cinco medallas olímpicas, grazas ao gran traballo de Suso Morlán.

Comentarios