0-0. Un empate e un aviso para España

En dez días, cando debute ante Suecia, non haberá matices, sobre todo non existirá a posibilidade de fallar ocasións como as deste venres, nin sequera para conceder algunha situación atrás, sobre todo a balón parado, como fixo a selección española, empatada 0-0 con strong <>Portugal, pelexada co gol e avisada para a Eurocopa mentres afina e recoñece o seu fútbol.

Ten razón Luís Enrique en que España é un adversario difícil de bater. é un argumento irrebatible con strong<> unha soa derrota nas súas 22 partidos máis recentes, pero non basta con non perder para ser campión de nada, menos aínda neste torneo. Necesita máis do que mostrou ultimamente, sobre todo no primeiro tempo, sobre todo todo en eficacia, tamén no choque deste venres, ao que regresou o público.

A súa volta, por máis que sexa unicamente unha porcentaxe do aforamento, 14.743 espectadores, dá ambiente, outra cor ao fútbol. Outra sensación. Recuperouno o Wanda Metropolitano e a selección; un ano, dous meses e 27 días despois o estadio do Atlético de Madrid e un ano e seis meses o equipo nos seus duelos como local.

Non se estreou Robert Sánchez. A portería foi para Unai Simón, o titular en cada un dos sete últimos partidos. "O será na Eurocopa" Xa o ten decidido Luís Enrique, pero sostén esa incógnita, como tantas outras noutras tantas posicións.

Este venres elixiu a strong <>Sergio Busquets no medio centro (logo substituíuno Rodrigo no minuto 62); deu percorrido a Laporte -debutante con España- xunto a Pau Torres no centro da defensa; demostrou con feitos a súa confianza en Sarabia, contou con Morata na dianteira, con Gerard Moreno para os últimos 15 minutos, e insistiu con Marcos Llorente como lateral dereito.

Uns trazos e un once que non teñen porqué ser definitivos nin para a Eurocopa nin para nada máis que este encontro, a dez días do momento da verdade, cando España salte o próximo 14 de xuño ao terreo de xogo do estadio da Cartuxa para abordar o primeiro duelo da competición continental ante Suecia. O inicio de todo.

Máis aló de nomes, a idea tena clara Luís Enrique, dentro do seu concepto ofensivo do fútbol, innegociable nel, con dinamismo en ataque, coa presión alta para repor a posesión máis nada que pérdao, co control da pelota para moito máis que para tela sen máis, senón para rebuscar a vía que promova ocasións e goles; uns mecanismos non tan visibles sobre o terreo. Nin tan constantes nin tan incontestables como pretende, que a intres se impoñen, que a intres son desbordados.

España necesítaos nunha expresión máis rotunda, nun percorrido máis longo, con máis reflexo no máis transcendente do fútbol, nos últimos metros, nas oportunidades, nos goles. Se strong <>percibe, pero non é concluínte. A strong <>José Fonte, un defensa, bastoulle cun córner e un centro bombeado para bater a Unai Simón. Non foi gol porque se apoiou ao saltar en Pau Torres. Pero é a diferenza, por máis que Joao Félix siga apagado -foi cambiado ao descanso- ou que Cristiano Ronaldo non entrase por entón apenas en xogo.

Por máis posesión que tivo a selección española, por máis que madurou en base ao balón o encontro, por máis que desafío a orde do seu opoñente co movemento con e sen pelota, coa procura entre liñas de strong <>Fabián ou polo extremo de Sarabia ou Ferrán Torres, creou só unha ocasión no primeiro tempo, rematada por este último.

Nada máis. Certo que enfronte está o actual campión de Europa, ao que someteu no primeiro cuarto de hora, tan certo como que a esixencia se dispara dentro da competición e, sobre todo, que para lograr o que pretende España, ser campión de Europa, fará falta probablemente gañar aos mellores. Portugal está entre eles. E os números tamén avisan: 5 triunfos nos últimos 12 partidos.

Despois, en cambio, faltoulle gol a España. Xa na segunda metade, Álvaro Morata dispuxo de dúas ocasións. A primeira, máis complexa, solucionouna cun tiro fácil para Rui Patricio; a segunda, dobre, máis evidente, estrelouna primeiro contra un defensa e logo enviouna á nada, cun disparo fose que nin sequera requiriu ao porteiro. Despois, Pablo Sarabia desaproveitou a mellor opción, sen gardameta: rematou demasiado alto un balón solto. Rui Patricio repeleu o balón que peiteou Ferrán Torres ao final. E Morata fallou outra, ante o gardameta, directa ao traveseiro.

Antes, tamén Portugal sentiu a frustración do gol fallado. Conduciuna e púxoa Cristiano Ronaldo, cabeceouna alta Diogo Xota. Un susto, como o foi o caneo de Unai Simón despois. Inquietante. Por agora, menos o parece o 0-0 de España, avisada para a Eurocopa.