A marcha de David Castro ao Valencia Mestalla foi un duro golpe á liña de flotación granate. Pero cando unha porta se pecha, ábrese unha fiestra. Xa sen o lateral esquerdo cuntiense, a pesar da recente incorporación do compostelanista Álvaro Naveira, a Pablo López xórdelle unha oportunidade de demostrar que ten sitio no equipo da súa vida. "A marcha de David Castro foi unha sorpresa. Era un titular indiscutible. Teño agora máis opcións? Non o sei. Antes de que se fose xa me dixeron que querían que fixese a pretemporada co primeiro equipo, así que eu só penso en traballar ao máximo e en gañarme unha oportunidade. Se ma dan e non a aproveito, xa será culpa miña", apunta o defensor zurdo.
López (Pontevedra, 1999) chegou ao PCF como xuvenil de primeiro ano, tras xogar no Porteiro 2000 e o Bora. O lateral é da xeración dos Barbeito, Santi Figueroa, Iñaki Martínez, Antón Vázquez ou José Rivera. Todos eles pupilos no Xuvenil A de un Luismi que agora os acolle no primeiro equipo. "Que xa nos coñeza é bo. Dáche máis confianza. Ademais, o trato con el é fantástico", apunta o pontevedrés, que debutou co primeiro equipo en Cópaa Federación do 2018 da súa man.
López estivo ás ordes de Luismi no Xuvenil A
Logo chegou o fin da súa etapa xuvenil e a súa petición de saír un ano para adquirir experiencia. Mentres a filial xogaba en Primeira Autonómica, el se curtía tamén nos campos de Preferente co Xuventú Sanxenxo. "Caín de pé. Mostráronme confianza desde o principio", sinala sobre a súa etapa como cedido no club amarelo. Tras o seu 'mili' particular, López regresou este verán ao Pontevedra. "Quedábame un ano de contrato e pregunteille ao adestrador da filial (Sergio Moreira) se contaba comigo. Díxome que si, así que era difícil que eu non volvese. O Pontevedra é o club da miña cidade", declara cun ton que demostra o afecto verdadeiro de quen acudía a Pasarón de pequeno como afeccionado granate.
Agora, Pablo López soña con ser el o referente dos mozos que acoden ao estadio a beiras do Lérez. "Debutar en Segunda B sería incrible. Xogar co equipo da túa cidade é o soño de calquera futbolista", asegura. Con todo, o defensor ten claro que se algún día chegáselle ese momento, non significaría nada. "O importante non é chegar, senón manterse. é algo que se ve en todos os casos", explica coa sabedoría de quen ten a lección ben apresa. Sobre se o feito de ser de casa pode facer que a afección lle prefira antes que a outros e incluso chegue a 'indultarle' en determinadas situacións, López ten claro que lle gustaría que a xente "fose imparcial". "Non se se iso sucede así ou non. O que teño claro é que non importa de onde sexas, porque hai xente que non é da casa que llo deixa todo, como o que máis. Así que me gustaría que me valorasen polo que fago no campo", recalca.
COMPAÑEIROS
No seu mesma situación atópanse outros moitos compañeiros novos que, ante a falta de fichaxes sub-23, ven esta pretemporada como o momento de poder adquirir minutos nun primeiro equipo curto de efectivos. "Con moitos deles levo xogando anos. Algúns incluso son amigos fose do fútbol", explica. O pontevedrés recoñece que ao principio, os máis novos tiñan certa "vergoña" no vestiario dos 'maiores'. "Faciamos un pouco máis de grupo entre nós por timidez", explica. Pero co paso das sesións, ese rubor foi desaparecendo. "A xente acolleunos moi ben. Nos adestramentos están de broma, sobre todo cando che tiran caños. O grupo é fantástico e creo que iso é unha das claves", recoñece o lateral zurdo.
Así, mentres moitos dos seus amigos aproveitan o verán para gozar, López prívase de moita diversión. Todo por un obxectivo claro: triunfar. "é algo que non custa facer e que xa sabes desde que te comprometes, finaliza".
