Catoira rende homenaxe á maxia

O exgranate Padín será recoñecido o sábado nas Lombas por 25 anos no fútbol
Padín, en una de sus etapas en el Pontevedra. ARCHIVO
photo_camera Padín, nunha das súas etapas no Pontevedra. ARQUIVO

Catoira homenaxea este venres ao seu mellor mago, ao dos trucos imposibles, ao incombustible, ao que fixo que o prezo da entrada valese sempre a pena, a Carlos Padín. Un triangular no que competirán excompañeros seus do Pontevedra Club de Fútbol, do Deportivo da Coruña e doutros conxuntos nos que militou servirá de homenaxe para un dos grandes futbolistas da historia de Galicia, que leva máis de 25 tempadas coas botas postas.

Padín formou parte do equipo do Pontevedra en tres etapas da súa carreira deportiva. Foi contratado procedente do Arousa no exercicio 1995-96, deixou o seu selo de denominación de orixe Rías Baixas e o Deportivo levoullo para a súa filial con opcións de facelo formar parte do primeiro persoal. Chegou a debutar con ela na campaña 1997-98. Disputou dous duelos, un como titular contra o Valladolid e outro como suplente fronte ao Athletic de Bilbao.

Pero, como todos os xenios, era foco permanente da incomprensión. O seu talento non chegou lonxe na etapa dourada do Deportivo. Dicían del que era vago e indolente. Non era mentira. O seu talento non sempre ía acompañado da dose necesaria de pelexa sobre o terreo de xogo. E iso, sumado á dificultade que supuña facerse un oco no mellor cadro herculino da historia, deixoulle sen un lugar na elite.

O Racing de Ferrol, o Logroñés e o Lleida (Segunda División) foron destinos ponte antes do seu retorno a Pasarón no curso 2002-03. Pasou dúas tempadas e media na súa casa. Viviu un ascenso a Segunda A. Pero unha vez na categoría de prata foi dado de baixa cando Alberto Argibay ocupou o cargo de adestrador en substitución do seu gran valedor, Gai.

E logo xogou no extinto CD Ourense e no Ordes, antes de regresar a Pasarón para xogar varios meses como granate en 2010.

Despois volveu a Ordes. Tiña 36 anos xa. Querían enterralo. Pero había corda para longo. De Ordes a Boiro en Terceira e noutros equipos máis humildes en categorías máis discretas, como o Cordeiro, o Flavia e agora o Catoira. Sempre gozando, impartindo maxisterio e facendo trucos que case ninguén puido imitar, con case 45 anos. Aí segue. Ata que o corpo aguántelle.

Comentarios