Saíu a non deixar espazos ás súas costas, pero ofreceu un solar no núcleo do campo. E iso converteuse na súa tumba. Ese foi a orixe da derrota do Pontevedra o pasado sábado en Valdebebas. é a quinta en oito partidos e máis da metade chegaron a través dun mesmo patrón: a mala xestión dos instantes iniciais. Cos dous tantos encaixados en Madrid, o PCF acumula seis dianas en contra nos primeiros 15 minutos dos seus partidos. Un lastre enorme.
Contra o Racing, o 3-0 aos oito minutos chegou a través de tres chispazos non demasiado vinculados ao xogo. Fronte ao Atlético B, o baño inicial e o 0-1 aos 12 minutos foron froito das perdas pola falta de ideas na construción. Con respecto ao sucedido no Di Stéfano, ambos os choques foron precedentes diferentes en canto á forma, pero non en canto ao fondo. O denominador común: a pouca activación e concentración inicial.
Recibiu seis tantos nos primeiros 15 minutos dos seus partidos
AFUNDIDOS. O PCF, sabedor da calidade do Castilla no último tramo, quixo protexerse. Cedeulle o dominio da pelota e non lle inquietou na construción. E aí fóiselle o partido nos primeiros minutos. A consecuencia: os creadores do Madrid fixeron ao seu antollo ata colocar o 2-0 no marcador. Álex Fernández e Berrocal protexían aos centrais demasiado cerca e Romay presionaba na mesma liña que Adighibe nun 4-4-2 que regalaba moito terreo na sala de máquinas. Ayoub e Blanco xogaban con comodidade e descolgábanse indistintamente xunto a Baeza. Ninguén lles marcaba primeiro, nin lles detectaba despois. Así chegaron o 1-0 e o 2-0.
PRESIÓN ALTA. Co marcador en contra, o PCF adiantou liñas. Quitouse o medo. A súa presión con 1-0 estivo preto de dar froitos, pero Adibe perdoou nun roubo de Bustos. Con todo, non foi ata o 2-0 cando o conxunto granate atreveuse definitivamente a irse arriba. Álex Fernández xa apertaba en campo alleo e o partido foi cambiando de cor. O Castilla non xogaba tan cómodo. Perdía a pelota e non se replegaba. O escenario era propicio: remontada ou goleada. Ao final, nin unha nin outra pola falta de acerto.
O adianto de liñas, clave para a melloría
XOGO DIRECTO. A nbsp;esta presión&adiantada uníuselle o recurso do xogo directo. Se o PCF non roubaba arriba, buscaba combinar porque había espazos para progresar e Romay xogaba ao seu antollo. Pero cando non era posible, Berrocal exercía como outro referente no xogo directo. Case sempre como áncora no centro do campo, Luismi pediu ao andaluz que se achegase a Adibe nos envíos en longo. E funcionou, pero non foi suficiente.
Desde entón, tan só puido tirar do balón parado para ver porta. Ata que o pasado sábado volveu atopar o camiño grazas a unha contra conducida por Álex González e ajusticiada por Adighibe.
Na xornada 2, o PCF anotou o 4-1 ante o Racing á saída dun córner (Álex Fernández para Javi Pazos). Na data 3, o Pontevedra remontou ante o Sporting B grazas a un córner e a unha falta directa (Pedro Vázquez e Álex Fernández). No cuarto partido, Javi Pazos logrou o 1-1 en Eivissa nunha acción de saque de esquina.
Xa na sexta xornada, Bustos anotou de penalti o 0-1 ante o Vetusta. E na sétima, Javi López marcou de tiro libre o 1-5 fronte ao Atlético B.
"Seguirán chegando máis"
Adighibe, autor do tanto ante o Castela apuntou ao final do encontro sentirse "moi feliz" polo seu primeiro gol. "Seguro que haberá moitos máis por chegar", engadiu.
