"Non tiven tempo para baixar a cabeza"

Javi López convértese no primeiro incha do Pontevedra mentres leva a cabo a rehabilitación da súa grave lesión de xeonllo

Javi López dirige la mirada a su rodilla operada, en Pasarón. GONZALO GARCÍA
photo_camera Javi López dirixe a mirada ao seu xeonllo operado, en Pasarón. GONZALO GARCÍA

PONTEVEDRA. O mércores 12 de decembro de 2018, Javi López rompeu o ligamento cruzado anterior do xeonllo dereito. Unha das lesións máis temidas polos deportistas profesionais puña o punto e final á tempada do extremo malagueño. "O momento máis duro foi no que me chamou o doutor e confirmoume o diagnóstico", recorda el mesmo botando a mirada atrás cun envexable optimismo. "Pasei dous días malos, pero esperaba levalo bastante peor".

Desde entón non fixo outra cousa que mirar á fronte, que pensar en positivo e que traballar. "Cada día estou mellor. Xa pasou o máis duro. Estou a empezar a ver a luz, aínda que se que aínda queda moito".

O extremo andaluz converteuse no primeiro fan dos seus compañeiros, no primeiro incha do Pontevedra, no principal crente no play-off 2019.

A súa recuperación entra nunha fase fundamental, o traballo de campo. O xogador andaluz xa pisa o céspede e empeza a realizar exercicios de carreira. E sempre cun sorriso nos beizos. "Creo que estou a ser forte, axudado polos compañeiros, polo club e pola afección en xeral. Sentinme bastante arroupado e estouno levando mellor do que esperaba", relata el mesmo. O apoio da súa xente foi incondicional, e tamén o dos profesionais que traballaron ao seu lado. Javi destaca o compañeirismo de todos os que o rodean e tamén dos que están a miles de quilómetros de distancia. "En canto saíu publicada a miña lesión, chamáronme todos os meus amigos e compañeiros que tiveron lesión de cruzado".

Os seus consellos servíronlle para soportar mellor os días de escuridade. A rotura de ligamento cruzado anterior é tristemente frecuente e soado no mundo do balompé. "Cada un diche unha cousa, xa que non todas as lesións son iguais. Por desgraza houbo varios compañeiros que a tiveron e axúdanche en todo o posible".

López non quere esquecerse dun profesional que excedeu os límites do exixible para axilizar o seu proceso de recuperación: o fisioterapeuta do club, Manu Barros. "Estareille eternamente agradecido polo que me está axudando".

Por moito que entre todos queiran que o futbolista andaluz non se caeu, o proceso non sería igual sen a súa entrega e o seu optimismo. Agora que pasou pola dura fase da ausencia, sabe cales son as claves para afrontalo do mellor xeito.

"Hai que ser forte de cabeza e pensar que vas volver mellor do que estabas antes. Non tiven tempo para pensar o mal que estaba porque sempre me axudou a xente que tiven ao redor".

Nestes casos, a soidade, a distancia do céspede e a visión da competición desde a distancia son os inimigos máis esixentes, os máis difíciles de combater. "é o que levo con máis dificultades: pasas moitas horas no ximnasio e co fisio. Sales ao céspede e ves á xente adestrando, que é o que todo o mundo quere facer, estar co equipo. é o único momento no que pensas cousas. Pero non tiven tempo de baixar a cabeza, senón de recuperarme ben".

Desde fóra. Javi López ten dous obxectivos: unha adecuada rehabilitación para recuperar o seu mellor nivel e celebrar o maior número de triunfos dos seus compañeiros. Iso si, o fútbol desde o exterior sempre é máis complicado de levar. "Sufro moito máis desde fóra que desde dentro. E conforme van pasando os días, máis aínda. Sabemos que os partidos que faltan por disputarse son claves e sempre que se poida axudar ao equipo desde fóra, que é o que me toca, vouno a facer".

As bancadas conceden unha perspectiva privilexiada. E nun campo como Pasarón, o fútbol pódese ver moi ben. "Desde fóra, sobre todo cando me poño no segundo anfiteatro, parece todo fácil, ven moitos espazos. Pero unha vez que tes o balón nos pés e aos rivais presionando, é todo moito máis complicado".

O play-off é posible. Iso percibe o atacante andaluz, coñecedor da realidade diaria do seu equipo e do momento de forma no que se atopa. "Dependemos de nós. é certo que temos partidos moi complicados, pero tamén hai enfrontamentos directos entre os que estamos arriba e estou convencido de que somos capaces de conseguilo".

E ademais ten a convicción de que a unión dos futbolistas será decisiva. E niso ninguén supera ao Pontevedra. "O vestiario está moi ilusionado e con moitas ganas de estar aí".

Ademais, contra o San Sebastián de los Reyes o Pontevedra contará coa axuda da súa xente, que se prepara para a mellor entrada da tempada. "Que sigan como ata agora. Que vingan o máximo número de persoas posibles. Toda axuda é boa. Chega o momento clave da tempada e é cando máis necesitamos á nosa afección. Que animen o máximo. Entre todos seguro que somos capaces", finaliza o xogador malagueño.

Comentarios