Uzochukwu Ogumka Adighibe converteuse nunha das sensacións da pretemporada do Pontevedra. A falta de traducir todas as súas virtudes en goles, a súa exhuberancia física, a súa potencia e a súa velocidade serviron para cativar aos afeccionados máis fieis, aos que viven os torneos estivais coa intensidade propia das festas de gardar.
"Cando cheguei, estaba flipando", recoñece o mozo atacante. "A xente empezou a chamarme pantera. Quería facerse fotos comigo. Estou moi feliz aquí por como se portaron comigo e como me recibiron. Dinme que teño que marcar moitos goles e subir ao equipo a Segunda. Non hai problema, pero aos poucos", asegura o raparigo baixo a choiva que o mércores acompañou ao PCF no seu adestramento vespertino no campo de Chan do Monte.
A afección quéreo e os seus compañeiros tamén parecen aprecialo. "Acolléronme todos moi ben, con moito agarimo", revela o mozo atacante nixeriano, sobre o que o club depositou grandes esperanzas de face á campaña 2019-20.
Adighibe tivo un flechazo. A tempada pasada, cando militaba na Unión Adarve e enfrontouse ao once de Luismi, viu á afección granate animando, comprobou a comuñón entre a bancada e os xogadores e namorouse daquel conxunto.
"O corazón dicíame que tiña que fichar polo Pontevedra. Quería estar aquí, quería xogar con este equipo". Tiña outras ofertas, algunhas de conxuntos importantes de Segunda B. Pero nin se expuxo loitar contra os ditados das súas entrañas. E por agora, nada lle fai crer que se confundiu, facendo gala dun gran optimismo, o mesmo que lle leva a pensar que o bloque de Pasarón acabará arriba. "Seguro que, coa axuda de todos os compañeiros, imos xogar o play-off".
A paixón é un dos motores das decisións que a punta tomou na súa vida. Sempre soubo que quería chegar ao balompé profesional. Agora está a cumprir con aquela vella expectativa. "Cando era un neno e estaba en Nixeria, aspiraba a ser futbolista. Vía moitos partidos pola televisión. Encantábame e soñaba con ser xogador".
LEGANÉS. Co paso dos anos, aquela ilusión cristalizou. "Cando o meu representante me viu na selección nixeriana, díxome que era un bo futbolista e que tiña que buscar outras opcións para o meu futuro. Enviou un vídeo ao Leganés. Asináronme e desde entón, estou en España".
Agora soña con poder traer á
"Sempre me fixo en Cristiano Ronaldo: é un traballador nato, que domina as dúas pernas, que vai ben por arriba", explica. "Necesito aprender moito para poder chegar máis arriba", explica o mozo, de 23 anos, consciente de que aínda queda bastante camiño por percorrer. "Calquera futbolista ten que aprender para mellorar".
