Tropezou en Santiago. Pero ese empate que debeu ser vitoria non embaza nin a boa dinámica, nin as boas sensacións dun Pontevedra que creceu conforme foi avanzando a competición. E é que o conxunto granate ha pasado por varias fases.
De asinar un inicio no que os resultados embazaban un xogo de aprobado, a ir atopando marcadores sen ofrecer unha imaxe do todo brillante, ata alcanzar unha regularidade moi positiva axuntando resultados e momentos de bo fútbol.
A escuadra dirixida por Ángel Rodríguez vive o seu momento máis doce do curso, unicamente embazado por unha Unión Adarve que lle fai sombra e obrígalle a ir contrarreloxo na súa carreira cara ao liderado. E faio vestindo un traxe característico, que lle vai como anel ao dedo e que funciona para destacar sexa onde sexa o evento.
E é que o equipo granate destaca en case todas as facetas do fútbol nas que brillar achega á vitoria. En parte, baseado no seu ritmo de xogo. é dicir, a capacidade que ten o equipo de xerar situacións vantaxosas para progresar e finalizar xogadas a través do pase, as conducións, os caneos e as mobilidades.
Así, aínda que o conxunto lerezano sufriu para descifrar como penetrar ante defensas moi pechadas como as que lle expuxeron o Arousa, o Ceares ou o Navalcarnero en Pasarón, o bloque da Boa Vila destaca en varios parámetros con pelota que indican que o seu compás é dos mellores da categoría.
Progresión asegurada
O PCF é, sempre segundo datos ofrecidos polo provedor Wyscout, é o sexto equipo de toda a Segunda RFEF cun ritmo de circulación máis alto.
Na estatística, que se calcula medindo os pases que cada equipo dá por minuto de posesión, o bloque granate alcanza os 13,8 pases por posesión de media por partido e supera en case dous a media dos 90 equipos da categoría. Dentro do Grupo 1, tan só o Navalcarnero pasa a un ritmo maior que o equipo pontevedrés: 14,3 pases por minuto de posesión.
De feito, a escuadra madrileña -perseguidora do Pontevedra na cuarta praza- é o mellor equipo do cuarto chanzo do fútbol nacional neste apartado. Mentres, o Coruxo iguala ao seu veciño do norte (13,8) e os cuartos en discordia son outros dous galegos: Bergantiños e Compostela (13,1).
Pero o pasar por pasar non vale de nada se non se xeran vantaxes e o bloque non progresa. Algo que o PCF si logra. E é que os pupilos de Rodríguez asinan 73,7 pases progresivos -verticais de polo menos 10 metros de distancia percorrida-. O cadro de Pasarón é 18º da categoría nunha estatística na que destacan non só os equipos máis combinativos, senón aqueles que apostan por fútbol directo (e xa que logo buscan máis pases verticais). A media en Segunda RFEF é de 68,2 e no Grupo 1, tan só Coruxo (78,2), Bergantiños (77,8) e Arousa (73,9) supéranlle.
Pero, ¿por que non saca demasiado a cabeza o PCF nesta faceta se o seu ritmo é bo? Pois quizá porque é o segundo equipo de toda a categoría ao que máis esperan. Así o apunta a estatística avanzada OPPDA. Ou, o que é o mesmo, pases que o contrario permite por acción defensiva. Esta variable cuantifica a "actitude" sen balón do rival no seu propio campo. E ao Pontevedra, con 12,31 pases permitidos por acción defensiva, é ao equipo do Grupo 1 ao que máis "temporizan": os rivais non entran aos granates para non desestructurarse. En toda a Segunda RFEF, tan só o Córdoba manexa un OPPDA máis alto.
En situacións de perigo
Pero non só a cadencia de pases define o ritmo dun equipo con balón. Son necesarios outros elementos técnico-tácticos que, normalmente, danse na zona de finalización. Un deles son os caneos, un elemento individual do xogo que tamén é habitual na dinámica dos partidos do PCF. Así, a escuadra granate é a oitava que máis veces intenta o un contra un por cada 90 minutos de xogo: unha media de 29,5.
Esa capacidade de desborde -Álex González é un dos futbolistas con máis éxito- permítelle obter vantaxes. E así, poder centrar ou filtrar pases a zonas de máximo perigo, dúas facetas nas que o Pontevedra tamén sobresae. E é que os granates son o segundo equipo que máis centra de toda a Segunda RFEF. Promedia o primeiro equipo da entidade de Pasarón 21 centros, case oito máis que a media da competición (13,5). Só un equipo moi directo como o Sestao River supera nesta estatística ao bloque das Rías Baixas, moito máis produtor neste ámbito que o resto de conxuntos do seu grupo.
Tamén é segundo a nivel global o PCF en pases en profundidade -aqueles envíos rasos aos últimos 20 metros do campo-. Logran os granates 8,1 pases dese estilo cada 90 minutos, polos 7,9 do Coruxo e os 5,9 da Unión Adarve. A media dos 90 equipos, de 4,3, queda practicamente á metade da produción granate.
Todo isto cristaliza na finalización. E é que o equipo de Ángel Rodríguez é, de longo, o que máis toques na área logra (21,3 polos 19 do Sestao, segundo, e os 12 de media na categoría). E, polo tanto, tamén remata moito e ben. Porque o Pontevedra marca case dous goles por partido (35 en 18), pero xuta de media en 12,8 ocasións. Só Córdoba e Osasuna B ameazan máis aos porteiros.
Tamén en defensa
Pero non só con balón demostra o PCF capacidade para dotar de ritmo e ameaza o seu xogo. E é que o conxunto granate tamén está a ser capaz de liquidar moitos dos ataques dos seus rivais. A consecuencia é que o equipo granate é o que menos chuts concede de toda a categoría.
As causas, sobre todo a súa agresividade defensiva en campo propio: o PCF concede tan só 6,7 pases por acción defensiva propia (PPDA). E aínda que non sobresae no éxito dos seus duelos defensivos, si está por encima da media en interceptaciones e en intensidade de duelo (duelos entradas e interceptaciones por minuto de posesión rival).
