Os misterios do ciclo de vida do polbo, máis preto de resolverse

Biólogos do CSIC estudan 22 exemplares liberados nas Illas Cíes para lograr a súa cativa en cativerio
Uno de los pulpos liberados en las Illas Cíes. ÁLVARO ROURA
photo_camera Uno de los pulpos liberados en las Illas Cíes. ÁLVARO ROURA

Un equipo de científicos do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), que investiga desde hai dúas décadas a ecoloxía das larvas de polbos en liberdade en Galicia, está a un paso de desvelar as múltiples incógnitas que hai detrás do ciclo de vida destes cefalópodos co obxectivo de achandar o camiño para a súa cativa en catividade. 

A investigación enmárcase dentro do proxecto Ecosuma e busca comprender o ciclo de vida en liberdade destas criaturas para facer a cativa de polbo en cativerio máis ecolóxica e sostible. 

Para conseguilo, un grupo de biólogos do Instituto de Investigacións Mariñas (CSIC) liberou a 22 polbos nas augas virxes das Illas en Vigo, un hábitat mariño único e dunha enorme riqueza de flora e fauna, que foi declarado parque natural en 1980. Desde 2002, as Cíes forman parte do Parque Nacional Marítimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia.

"Soltamos os primeiros dous polbos nunha fase previa e logo outros 20 e o que analizaremos son as migracións e os movementos destes animais dentro do parque nacional das Illas Cíes Atlánticas, onde levamos traballando desde o ano 2000", explicou a Efe Ángel González, Investigador Científico do Instituto de Investigacións Mariñas (CSIC).

Un dos polbos analizados nas Cíes. ALVARO ROURA
Un dos polbos analizados nas Cíes. ALVARO ROURA

"Eliximos as Cíes porque é un laboratorio natural, todas as condicións cúmprense para poder estudar estes animais, non soamente polbos, senón tamén chocos, luras e outros cefalópodos; e pola importancia que ten desde o punto de vista bioecológico en todos os ámbitos, e é por iso que levamos monitorizándolas case 20 anos", engadiu.

Nos últimos anos, os científicos do CSIC intentaron solicitar información sobre a vida dos polbos no seu hábitat natural mediante gravacións de vídeo submarinas, pero este novo enfoque, que utiliza marcadores acústicos, permitiralles monitorizar máis tempo a estes animais e profundar no seu estilo de vida. 

Os primeiros resultados espéranse para finais de verán e con eles os biólogos van obter información que lles permita un cultivo ecolóxico da especie baseado nas súas condicións naturais. "é a primeira vez que se fai un experimento destas características no mundo e vainos a brindar unha información moi valiosa", engadiu o experto. 

O aumento da demanda da carne de polbo para consumo humano está detrás da carreira por conseguir a fórmula do cultivo destes cefalópodos. 

Segundo un artigo en strong<> Seafood Source en 2020, nas últimas tres décadas produciuse "un aumento relativamente constante na captura", que chega practicamente a duplicarse, de 179.042 toneladas en 1980 a 355.239 toneladas en 2014.

Mentres que moitos outros animais mariños se crían en catividade desde hai décadas, o caso dos polbos foi especialmente complexo, debido principalmente ao misterio que rodea ao seu ciclo de vida. 

Os principais problemas ao criar cefalópodos en cativerio tiveron que ver coa dificultade de manter con vida ás cativas e con achar unha alimentación adecuada durante a súa fase de maduración, así como de establecer as condicións óptimas do hábitat artificial. 

"O coñecemento que temos dos polbos na acuicultura é necesario para entender mellor como viven os animais en liberdade. Hai moitos aspectos do ciclo de vida do polbo en liberdade que son imposibles de coñecer, pero ter animais nos tanques no laboratorio permíteche coñecer eses aspectos da bioloxía que logo nos axudan a entender mellor a especie e a conservala mellor", asegurou o biólogo mariño Álvaro Roura.

Roura, que foi testemuña de todo tipo de experiencias e anécdotas durante o proceso de cativa destes animais, engadiu que o adxectivo máis adecuado para describilos é, sen dúbida, "travesos".

"Son moi interactivos, e poderíase dicir que bastante travesos. Por exemplo, o de que saian do acuario e que se vaian a dar un paseo polo laboratorio é bastante habitual ou que dentro do propio tanque metan un brazo dentro dun cano e aláguenche o laboratorio", indicou. 

"Se non lles gusta a persoa que ten diante, ben por ser demasiado grande ou por non levar o peiteado adecuado, envíanlle chorros de auga coma se fosen francotiradores", engadiu Roura cun sorriso.

Comentarios