A expresidenta madrileña Esperanza Aguirre negou ante o xuíz do caso Púnica que o PP de Madrid tivese unha caixa B cunha contabilidade paralela ou que se financiase ilegalmente, e en calquera caso asegurou que como presidenta non tiña responsabilidade económica ou contractual algunha.
Durante a súa declaración como imputada na Audiencia Nacional, a que foi máxima dirixente do PP madrileño desmarcouse das sospeitas dos investigadores sobre o seu "papel esencial" no financiamento ilegal do partido na rexión, segundo indicaron fontes xurídicas.
Á súa saída, mostrouse "convencida" ante os medios de que a súa "inocencia prevalecerá" porque "nunca" fixo, consentiu, coñeceu" ou "deixou de exercer a dilixencia necesaria" para evitar calquera irregularidade ou ilegalidade, se estas se tivesen cometido.
Ante o xuíz, Aguirre dixo que ao exgerente do partido Beltrán Gutiérrez nomeárano desde as filas do PP nacional, con quen tamén se organizou a campaña das autonómicas de 2003 —coa que accedeu á presidencia—, e que ela mesma consultou con Mariano Rajoy o nomeamento dos seus cargos na Comunidade.
Como tamén fixo o propio Rajoy cando testificou no xuízo de Gürtel, Aguirre negou este venres ter ningunha responsabilidade económica, contractual ou administrativa no partido, e cando o xuíz lle preguntou se o seu cargo era meramente figurativo, ela botou man dos estatutos do PP para deixar claro que non ostentaba tales funcións.
A súa tarefa estaba na política, recalcou, aínda que engadiu que ao seu xuízo non era posible que Beltrán Gutiérrez manexase unha caixa B porque o PP nunca se financiou ilegalmente, segundo as fontes.
Era Gutiérrez, segundo Aguirre, quen se encargaba dos temas económicos, aínda que precisou que apenas despachara con el e que lle parecía eficaz. Como tamén Ignacio González e Francisco Granados, dous dos seus máis estreitos colaboradores, a quen situou na vicepresidencia da Comunidade e na secretaría xeral do PP madrileño pola súa confianza no primeiro e o bo facer do segundo. Os tres están imputados.
Foi unha declaración tensa, o que lle custou algún que outro apercibimento do xuíz, segundo recalcan as fontes presentes na súa declaración, que destacaron o ton altivo da expresidenta ante as preguntas das fiscais.
En ton irónico, reprochou ás "fiscalas" —termo reprobado polo xuíz, que lle pediu que as chamase "fiscais"—, que se empeñasen" en que Fundescam —fundación ligada ao PP que supostamente contribuíu ao desvío de fondos—, era "o Watergate", cando existía noutros partidos.
