A ministra de Dereitos Sociais, Ione Belarra, presentará a súa candidatura á secretaria xeral de Podemos para relevar ao ata agora líder da formación, Pablo Iglesias, tras a súa decisión de renunciar a todos os seus cargos tras as eleccións madrileñas do 4 de maio. Segundo puido confirmar Europa Press, Belarra dará un paso á fronte e postularase oficialmente cando se convoque a asemblea cidadá de Podemos, que aínda non ten data.
Ademais, confírmase que o sistema que adopta o partido é unha especie de bicefalia, dado que o liderado de Unidas Podemos dentro do Goberno osténtao a vicepresidenta terceira, Yolanda Díaz.
O paso que dará Belarra supón tamén seguir unha das liñas marcadas por Iglesias, que apuntara en varias ocasións que debían chegar novos liderados e entendía, no caso da súa formación, que tiña que ser feminino. De momento, a ministra é a única que se postula e a súa figura é ben recibida nas esferas de Podemos.
Belarra é afín ao secretario xeral saínte, supón unha opción continuista coa liña política levada ata o momento, coñece ao detalle unha organización na que tivo un papel destacado en todos os ámbitos —orgánico, parlamentario e agora no Executivo— e tamén ten grande afinidade con outras dirixentes destacadas, caso das ministras Irene Montero e Yolanda Díaz.
Máis información: "A executiva de Podemos pilotará o partido ata Vistalegre IV"
Ademais, foi Belarra quen substituíu a Iglesias á fronte do Ministerio de Dereitos Sociais cando este decidiu deixar o Executivo para encabezar a lista de Unidas Podemos na Comunidade de Madrid.
A decisión do exvicepresidente de abandonar todos os seus cargos tras as eleccións madrileñas, nas que a dereita sumou maioría, deixa un baleiro de poder e para enchelo requírese a convocatoria da asemblea cidadá, a competente para designar o novo secretario xeral.
En ausencia de Iglesias, esa facultade recae na executiva do partido, que toma as rendas da formación durante este período transitorio. Segundo fontes da formación, a intención é que ese Vistalegre IV poida celebrarse canto antes para evitar unha situación de interinidade, aproveitar o clima interno cohesionado na formación e facer un proceso tranquilo para acometer o novo liderado.
A ministra de Traballo non pode ser elixida como líder da formación morada ao non ser afiliada do partido —só milita no PCE—. Os estatutos do partido establecen que para optar á secretaría xeral de Podemos requírese, como mínimo, unha militancia de seis meses.
Xa ese ano accedeu ao Consello Cidadán Estatal de Podemos tras ser elixida en primarias e púxose á fronte da área de Dereitos Humanos, Cidadanía e Diversidade. Un ano despois foi a cabeza de lista da formación morada por Navarra nas eleccións de 2015 e logrou un escano no Congreso. Como deputada, foi unha peza clave no grupo parlamentario como portavoz adxunta e en 2018 substituíu a entón portavoz de Unidas Podemos no Congreso, Irene Montero, durante a súa baixa por maternidade.
Tamén despregou un papel destacado nas negociacións co PSOE, tanto en 2019 —cando se frustraron as conversas cos socialistas para xestar un novo Executivo de esquerdas— como nesta lexislatura, xa dentro do Goberno de coalición progresista.
O seu papel foi destacado, por exemplo, nas conversas para aprobar o decreto antidesafiuzamentos e a prohibición de corte de subministracións pola pandemia, e actualmente lidera os contactos co PSOE para a nova lei de vivenda, insistindo na aplicación do acordo que regule o prezo do aluguer.
No actual Executivo foi secretaria de Estado para a Axenda 2030 e, coa saída de Iglesias, foi designada para encabezar o Ministerio de Dereitos Sociais.
Belarra mantén un estilo parecido ao de Iglesias e tivo algúns choques coa vicepresidenta económica, Nadia Calviño, pero sobre todo coa titular de Defensa, Margarita Robles, coas que agora comparte Consello de Ministros.
