O Supremo confirmou a pena de seis meses de prisión imposta a dous alumnos dunha escola militar que, nun grupo de Whatsapp de ao redor de 40 persoas, escribiron mensaxes ofensivas de carácter sexual contra unha compañeira, á que tacharon de "zorra" e expuxeron violar "en plan manada".
Nunha sentenza avanzada por El País á que tivo acceso EFE, o Supremo desestima o recurso interposto por un dos condenados -o outro decidiu non recorrer e a súa condena xa era firme- e considera "palmario" que as expresións de ambos os alumnos foron inxurias graves "dado o menosprezo, deshonra, ofensa e público descrédito que comportan". Os xuíces da Sala do Militar do Supremo tachan de moi "graves" as "lascivas" expresións vertidas no chat e subliñan ademais o seu "intrínseca brutalidade, e incluso crueldade".
En aplicación do Código Penal Militar, os dous mozos foron condenados por un delito consumado contra os dereitos fundamentais e as liberdades públicas, na súa modalidade de realizar contra outros militar actos de acoso sexual, inxuriar e atentar contra a súa dignidade persoal e o alto tribunal ve correcta esa condena.
Os feitos ocorreron en 2018, no grupo un grupo Whatsapp creado para intercambiar información entre os alumnos do centro de formación de San Fernando (Cádiz). A moza agredida abandonara o chat ao ver que os compañeiros comezaban a enviar mensaxes con contido pornográfico e non se decatou ata o día seguinte do ocorrido, cando un compañeiro lle mostrou varias capturas de pantalla.
A moza agredida abandonara o chat ao ver que os compañeiros comezaban a enviar mensaxes con contido pornográfico e non se decatou ata o día seguinte do ocorrido
Aparecían mensaxes nas que a tachaban de "zorra", expresións como "hai k violala en plan manada", e incluso unha fotografía súa manipulada coa lenda "só follo con zapadores". O alumno que recorreu sostivo no xuízo que o teléfono desde o que se emitiron as mensaxes era o seu, pero negou telos mandado. Ante o Supremo alegou que se vulnerou o seu dereito á presunción de inocencia ao estimar que non había probas suficientes e que non se avisou aos soldados do seu dereito a non declarar.
Pero o Supremo rexeita a súa argumentación, recordando que os dous alumnos, por separado, acudiron a un superior e recoñeceron que enviaron as mensaxes e incluso dixeron que estaban arrepentidos; o recorrente "descargou a súa conciencia de xeito libre, voluntaria e espontánea e sen que mediase coacción".
Os maxistrados sosteñen que hai probas incriminatorias suficientes, obtidas lícitamente e valoradas de forma "lóxica e razoada" e destaca as "incontrovertibles, categóricas, firmes e coherentes" declaracións do mando que se atopou á vítima chorando ou do sarxento ante o que ambos os alumnos recoñeceron os feitos. Resaltan ademais a "firmeza, contundencia e coherencia" da muller.
Resaltan ademais o "notorio e evidente carácter lesivo" para a honra da muller das manifestacións vertidas no chat, que xeraron un "profundo menoscabo tanto da súa autoestima como da súa heteroestima", xa que no grupo participaban decenas de persoas. Subliñan tamén que atentaron contra a integridade moral da vítima, que viu como, pola súa condición de muller, diríanselle frases "de clara natureza escabrosa" para "sometela a un lascivo escrutinio dos membros do grupo", "cosificándola como persoa" e someténdoa a un trato humillante que agrediu publicamente a súa dignidade.
Non dubidan os maxistrados da gravidade dos feitos, xa que as frases analizadas "exceden calquera límite de normalidade socialmente aceptable" e propoñen realizar actos contra a liberdade e indemnidade sexual da muller que, "de levarse a cabo, serían constitutivos de delito".
