Membros dun clan asentado en Ferrol acusados de obrigar a mulleres a prostituírse en distintos pisos de cidades españolas, entre elas galegas, negaron os feitos e alegaron que a exercían libremente, na primeira sesión do xuízo que comezou este martes na Audiencia Provincial da Coruña.
Os feitos remóntanse a 2017 e polos mesmos desenvolveuse un operativo que culminou, en 2019, con rexistros en cidades como Ferrol, Pontevedra, Almería, Granada e Alacante.
Dos detidos, catro atópanse en prisión provisional desde febreiro de 2019. A causa procede dun xulgado de Ferrol, unha das cidades onde, supostamente, obrigaban ás mulleres a prostituírse. As vítimas tamén exerceron en Santiago, Málaga, Granada, Córdoba ou Lugo.
Segundo o escrito de cualificación do Ministerio Público, os procesados F.G.P., WJ.C.R., EX.Q.H., MC.R.T., JF.R., e AJ.S., naturais de Venezuela, mantiñan relacións entre si por lazos de amizade e familiares.
No seu escrito de cualificación, sostén que os seis organizaban a chegada a España de mulleres de nacionalidade venezolana desde o seu país, incumprindo, para iso, as normas de estranxeiría de acceso ao territorio nacional, con ánimo de que permanecesen en España exercendo a prostitución.
VENDA DE DROGA. Ademais, os procesados, presuntamente, obtiñan cocaína para vender aos clientes que acudían aos pisos. A acusación pública esixe para eles penas que suman entre os 15 e os 84 anos de cárcere polos delitos de trata de seres humanos, inmigración ilegal e contra a saúde pública.
As defensas, pola súa banda, piden a absolución, mentres que a acusación particular, exercida en representación dunha das mulleres presuntamente obrigadas a prostituírse, reclama unha condena, pero exclúe, no seu caso, o delito contra a saúde pública.
"AXUDA" ÁS MULLERES. No xuízo, que se prolongará durante varios días, os acusados manifestaron, nuns casos, non ter relación coas mulleres nin coa venda de drogas, mais alá que compartir piso, e noutros limitaron a súa actuación a pór anuncios de contactos en internet.
Así o expuxo un dos procesados, que explicou que a súa sogra exercía a prostitución e que comezou con ela a traballar neste "labor de contactos", pero rexeitou que obrigase ás mulleres que chegaron a España con posterioridade a exercer a prostitución.
"Coñecíanme pola boca a boca", expuxo este acusado, quen admitiu que lles alugaba os pisos en distintas cidades españolas ou que lles contrataba as liñas de teléfono, pero que o facía porque el tiña "a documentación" e elas non. "Trataba de ser o máis servicial posible porque dependía delas", dixo en referencia aos anuncios de contactos.
Tamén manifestou que lles fixo xestións como a compra de billetes para que viñesen a España desde Venezuela, pero negou que, por iso, elas contraesen unha débeda con el, como sostén Fiscalía. "Imaxinábame que viñan exercer a prostitución", dixo asegurando que as xestións as facía porque outras mozas, xa en España, llo pedían.
CONTABILIDADE. Por outra banda, negou ter cadernos de contabilidade como as incautadas nos rexistros, con supostas débedas por parte das vítimas. O mesmo sostivo outra das acusadas, que indicou que ela exercía a prostitución, pero que negou, en liña con outros procesados, que exercese "coaccións" ou algún" tipo de violencia" sobre as mulleres, unha delas a súa irmá.
Tamén exculpou o seu fillo de calquera implicación e limitou a actuación do seu marido ao aluguer de pisos para que ela exercese a prostitución.
Outro dos acusados, que só contestou as preguntas do seu letrado, manifestou que a súa muller exercía a prostitución e que el convivía con ela nun dos pisos, pero situou as súas tarefas na limpeza do mesmo, en baixar "o lixo" ou en axudar ás mulleres cando llo pedían. "Eran libres no seu traballo", sentenciou e descartando, ademais, a venda de drogas.
