O debate despexa máis o escenario de face ao 12-X: Feijóo ou un tripartito

O candidato do PPdeG ofrece experiencia e estabilidade fronte ao caos dun multipartito de dez siglas e sae con vida dos ataques
Los siete candidatos. EFE
photo_camera Os sete candidatos. EFE

O debate central das eleccións autonómicas do 12 de xuño evidenciou o que xa se sabía: que existen dous únicos escenarios que pasan por un Goberno en maioría do PPdeG ou unha alternativa dun tripartido de esquerdas. Os debutantes de Marea Galeguista, Cs e Vox foron incapaces de aproveitar a gran plataforma da campaña para envorcar as enquisas que os afastan do Pazo do Hórreo.

Pero máis aló de despexar o taboleiro electoral e deixar sobre el unicamente catro pezas, o debate da CRTVG tampouco parece que vaia ter unha enorme repercusión nin na mobilización de electorado nin na redución da porcentaxe de indecisos. En parte polo formato, que atafegou ao votante cun exceso de datos, propostas e ideas. Pero tamén polo papel dos protagonistas, que por momentos pecaron de españolizalo demasiado para tratarse duns comicios galegos; de estar máis pendentes da forma que do fondo; ou de tirar demasiado de retrovisor e falar máis do pasado que do futuro. Foi dinámico, pero pouco clarificador.

PSdeG, BNG e Galicia en Común ensaian a súa alianza e deixan sen espazo a Marea, Vox e Cs. Empacho de datos e ideas neste formato a 7

Os representantes das distintas forzas de esquerda que evidenciaron desde o principio a súa disposición a unirse nun goberno progresista se suman o 12-X, mentres que o candidato do PPdeG á reelección, Alberto Núñez Feijóo, insistiu na súa idea forza dun Goberno "unido" e con "experiencia" fronte ao caos que representaría "un multipartito" de ata dez siglas diferentes. "O que necesita Galicia é experiencia, non experimentos".

O presidente galego saíu vivo dun debate onde por primeira vez recibiu ataques de esquerda e dereita, xa que Vox sumouse ás críticas co seu habitual argumento de que está entregado ao nacionalismo. Cs, en cambio, si lle botou algunha man a Feijóo á vez que tratou de presentarse como a moderación, o diálogo e o centro político útil.

Tanto o candidato socialista, Gonzalo Caballero, como o representante de Galicia en Común-Anova Mareas, Antón Tone Gómez Reino, insistiron en que se hai mobilización pode haber cambio, aínda que houbo certa disputa polo liderado desa alternativa, xa que Ana Pontón tamén a reivindicou para o Bloque. Ningún conta con Pancho Casal.

E Vox limitouse a usar unha estratexia única: o victimismo, froito dos ataques aos seus actos electorais. Pero apenas o logrou.

O bloque máis actual foi o que abriu o debate e virou ao redor dun único eixo: a oposición pedindo autocrítica á Xunta polos seus erros de xestión e Feijóo acusándoos de demagoxia. "Algúns resumen a pandemia en que o Goberno fixo todo ben e a Xunta todo mal", lamentou Feijóo, que volveu a reinvindicar tanto a anticipación de Galicia como as súas boas cifras, eloxiadas polo propio Fernando Simón.

Caballero erixiuse en avogado defensor da xestión de Pedro Sánchez mentres o BNG ofreceu que a súa primeira decisión como presidenta sería un acordo para a reconstrución. Gómez Reino foise máis atrás e tratou de explicar as 619 falecidos -para os que practicamente todos tiveron un recordo- cos recortes de Feijóo, mentres Cs e Vox dispararon a PP e PSOE a partes iguais para explicar o ocorrido.

A industria copou boa parte do bloque económico, cun protagonismo total para Alcoa, un asunto que introduciu Galicia en Común. De feito, Caballero, Gómez Reino e Pontón expresaron a súa aposta pola intervención pública da planta como vía para garantir a súa continuidade e salvar os máis de 500 empregos na factoría. Enfronte, Feijóo recordou que durante os seus once anos de goberno "Alcoa non pechou" e agora, di, está ameazada polo "tridente" que curiosamente pide nacionalizala.

Cs fixo unha chiscadela á clase media buscando o voto e Casal repartiu as culpas de Alcoa entre o bipartidismo. Ricardo Morado, de Vox, que sempre usou o castelán salvo no saúdo inicial, tirou de propostas populistas para enganchar, como recortes aos privilexios políticos para investir na economía da xente.

O resto do bloque de economía foi o habitual: un intercambio de datos e estatísticas que perdería a calquera espectador.

POLÍTICA SOCIAL. O terceiro bloque do debate versou sobre política social e nel os sete candidatos erixiron nos grandes valedores dos servizos básicos. Núñez Feijóo fixo balance da súa xestión en materia de investimento e infraestruturas sanitarias, bos datos de Educación en Pisa, dependencia e política demográfica, con algunhas medidas pioneiras en España.

Enfronte recibiu críticas unánimes aos recortes. "Políticas letais para a sanidade, a educación e as residencias", outras grandes protagonistas pola mortalidade na pandemia. A esquerda acusou ao PP de converter aos maiores nun negocio pola "privatización", mentres Feijóo recordou que a mellor política social é o emprego.

POLÍTICA E PECHE. Nun debate tan longo chegouse ao último punto xa sen tanta frescura. Foi a parte máis política, sobre pactos e gobernabilidade, e aí Feijóo apelou ao voto útil na dereita, marcando distancia con Vox e Cidadáns. Con todo, Caballero e Pontón insistiron en axitar a pantasma dun posible pacto coa ultradereita en Galicia. Botouse en falta aquí, igual que no bloque de economía, algunha referencia a unha Europa que pasou totalmente desapercibida no debate.

Ao final, minuto de ouro para convencer aos indecisos cuns argumentos xa demasiado manoseados, porque esta campaña electoral comezou en marzo.

Comentarios