Os 1.315.510 votos que foron contabilizados nas eleccións autonómicas este domingo, a falta de saber os da emigración, arroxan outra cifra para os partidos políticos que participaron nestes comicios, os 2.770.810 euros que se repartirán, polo menos, entre os tres partidos que obtiveron representación parlamentaria.
A actual lexislación só permite subvencionar a aquelas formacións políticas que obtiveron representación na Cámara galega, polo que a noite electoral tamén supón un gasto para as formacións políticas que non lograron escanos, pero gastaron en cartelería, en propaganda ou en organizar actos.
Os populares recibirán 1.452.198 euros, que é o tope establecido na orde do Diario Oficial de Galicia (DOG) na que se establecen as "tarifas" por voto e elector para estas eleccións do 12 de xullo, que son as mesmas inicialmente previstas para os comicios anulados do 5 de abril —publicadas o 11 de febreiro—.
O DOG establece un máximo de 0,65 céntimos de euros multiplicado polo número de persoas integrandas no censo. Se non existise este tope nas subvencións, os populares —a falta de computar os votos da emigración— terían dereito a cobrar un total de 1.535.157 euros.
Concretamente, esta cifra sae dos 891.217 polos 41 escanos que actualmente ten —se os votos da emigración non cambian o resultado de Pontevedra e fanlle gañar un deputado máis—; 500.145 polos 625.182 votos polo momento contabilizados —a razón de 0,8 céntimos de euro por voto conseguido—; e 143.791 pola propaganda electoral —a razón de 0,23 céntimos de euro por voto conseguido—.
Pola súa banda, o Bloque Nacionalista Galego (BNG) recibirá 732.445 euros: 413.003 polos 19 escanos conseguidos, 248.111 polos 310.139 votos logrados o domingo e 71.331 en concepto de repartición de propaganda electoral.
Mentres, o PSdeG ingresará 586.167 euros en total, que se corresponden con 326.055 polos 15 escanos que polo momento conseguiu nas urnas, 202.029 polos 252.537 votos sumados e 58.083 pola propaganda.
GRUPOS PARLAMENTARIOS. á marxe das subvencións electorais, os partidos políticos, unha vez estean constituídos en grupos parlamentarios, recibirán unha subvención fixa e outra variable, en función do número de deputados da Cámara, durante os catro anos de lexislatura para o seu funcionamento.
O acordo retributivo fíxase ao comezo de lexislatura para todos os grupos, aínda que nas últimas dúas foi modificado polas escisións do entón grupo Alternativa Galega de Esquerda (Age) e, posteriormente, o grupo de En Marea. En ambos os casos, supuxo a creación do grupo mixto.
O acordo para a lexislatura de 2016 outorgaba aos grupos unha subvención fixa para cada grupo de 9.971,79 euros ao mes, un total de 119.661,48 euros nos catro anos da lexislatura.
Por deputado, cada grupo recibía na lexislatura anterior 1.837,01 euros ao mes, unha subvención variable que non supuxo un incremento para as arcas do Parlamento coa escisión, posto que o que se ingresou no mixto sacouse da antiga En Marea —posteriormente rebautizada como Grupo Común da Esquerda—. Ademais, cada grupo parlamentario contou con 5.989,56 euros ao mes —70.782,72 euros na lexislatura— da denominada subvención finalista.
Así as cousas, pódese prever un Parlamento máis barato pola menor pluralidade política —xa que as contías fixas e finalistas son iguais para todos os grupos parlamentarios, salvo o mixto, que foi proporcional á súa representación—. En todo caso, haberá que esperar ao comezo da XI lexislatura para coñecer se os montantes totais mantéñense, increméntanse ou se reducen con respecto ao período 2016-2020.
No entanto, de seguir as mesmas "tarifas" vixentes, o Parlamento saído das urnas este domingo 12 de xullo sería, como mínimo, 190.444,2 euros máis "barato" que o que se constituíu en 2016 con catro grupos. Se temos en conta como acabou a lexislatura —e que ao grupo mixto a asignación fixa e finalista que se lle outorgou foi menor que ao resto de grupos parlamentarios—, o aforro da lexislatura que agora comeza sería de 266.810,2 euros con respecto ao final de mandato.
No caso da sucursal galega de Podemos, ao tratarse dunha alianza de partidos con músculo económico a nivel estatal, pode ter máis solución. Pero para Marea Galeguista, como lle ocorreu a En Marea nos xenerais de abril de 2019, os malos resultados son un lastre importante a nivel económico co que hai que cargar se se pretende reiniciar o proxecto.
Todos os partidos, en maior ou menor medida, saben o que é pasalo mal a nivel económico. Pasoulle ao BNG, que chegou a acumular máis de 4 millóns de débeda nas épocas de vacas fracas, hoxe xa saneada ou polo menos controlada. Igual que o PSDEG cando Besteiro herdou da era Pachi Vázquez uns números vermellos superiores aos 2,2 millóns de euros.
