A acusación particular, representada pola compañía aseguradora, pide tres anos de cárcere para dúas irmás de Cospeito e o seu pai por finxir que viaxaban nun coche sinistrado nese municipio de Lugo para cobrar unha indemnización, mentres que o ministerio fiscal rebaixa esa solicitude de pena a dous anos de reclusión.
A vista oral celebrouse esta mañá na Audiencia Provincial de Lugo, aínda que os acusados xa recoñeceran previamente os feitos e o Xulgado de Primeira Instancia e Instrución Número 2 de Vilalba condenara os tres procesados, de 31, 28 e 72 anos de idade, a devolver á compañía aseguradora a cantidade que cobraran indebidamente.
O ministerio público sostén no escrito de acusación, ao que EFE tivo acceso, que no coche viaxaba soamente a condutora do vehículo cando se produciu o accidente, que ocorreu no lugar de Sistallo, no municipio de Cospeito, o 21 de decembro de 2009.
Con todo, os outros dous procesados, unha irmá e o pai da condutora, "finxiron ser acompañantes" da mesma -dixeron que viaxaban no lugar do copiloto e no asento traseiro- para facerlle "crer equivocadamente á aseguradora" a existencia dunha "serie de lesións e secuelas producidas con ocasión do accidente".
Por mor dese engano, "como consecuencia do erro sufrido", a compañía abonou diversas "facturas por gastos médicos que non se produciron en realidade ", por un importe total que ascendeu a 6.304 "euros".
Reintegrado á compañía o importe que abonara a causa da fraude, o fiscal considera que os acusados desistiron de forma voluntaria do engano, polo que solicita para cada un dos acusados dous anos de prisión por un suposto delito de estafa "consumada". Desa forma, ao non ter antecedentes, non terían que ingresar en prisión.
Con todo, a acusación particular non está conforme coa cualificación do ministerio público e solicita para cada un deles un ano máis de cárcere, de forma que terían que ingresar nun centro penal.
O avogado que representou compañía aseguradora, Javier Pérez Batallón, explicou que os feitos xulgados non son "unha estafa normal", senón unha "estafa agravada", porque "existiu unha demanda xudicial, na que, ademais do que xa cobraran, pretendían cobrar 90.000 euros máis".
De feito, estima que non se pode falar de desistimiento "voluntario", porque "se non chega a ser pola dilixencia da compañía" e as "probas tan nítidas" que presentou para desarbolar "unha montaxe en toda regra", aínda se estaría "debatendo" a demanda "no xulgado do civil".
Ademais, fixo fincapé na "repercusión que ten para unha compañía que este tipo de fraudes poidan suceder" e reiterou que "é importante que estas condutas sexan reprimidas" e, ademais, de forma "exemplarizante".
Pola súa banda, a defensa alegou que os tres procesados "recoñeceron os feitos e procederon a reparar o dano".
De feito, durante a súa intervención no xuízo, o pai das outras dúas procesadas, de 72 anos, afirmou sentirse "arrepentido" do que fixeran, recoñeceu que a súa conduta estivo "mal" e pediu "perdón".
