Un ano máis, e van oito, as vítimas do accidente do tren Alvia en Angrois, nos arredores de Santiago, fixeron ouvir as súas voces entre a algarabía dos peregrinos na praza do Obradoiro e a súa mensaxe segue sendo claro: esixen responsabilidades políticas e non só penais.
Responsabilidades que para eles ten nomes e apelidos, os dos exministros de Fomento José Blanco (PSOE) e a súa sucesora, Ana Pastor (PP), porque entenden que "só dúas persoas, o maquinista e o xefe de Seguridade de Adif, non poden ser os responsables dunha liña de alta velocidade que, como dixeron os xuíces e a fiscalía, non era segura".
Así o explicou Jesús Domínguez, o portavoz da Plataforma Vítimas Alvia 04155, mentres se ouvían por detrás as frases que coreaban os seus compañeiros de asociación, como "Pastor, Blanco, ¿responsabilidades para cando?" ou "Investigación independente, ¡non están esquecidos están moi presentes!".
Unhas decenas de persoas que non se esquecen do accidente, porque o sufriron, ou dos seus familiares ou amigos ou achegados. En total, 80 persoas morreron a consecuencia do descarrilamento do tren Madrid-Ferrol o 24 de xullo de 2013, e máis de 144 resultaron feridas, pero as secuelas non quedan só nos danos físicos.
Tamén hai persoas que perderon aos seus familiares, como Ramón Buitrago, cuxa irmá foi unha das vítimas mortais, encargado este ano de ler o manifesto con motivo do oitavo aniversario da traxedia.
Un texto no que as vítimas lamentaron que "transcorreron case tres mil días, 4 gobernos e 4 ministros de Fomento e aínda non hai unha investigación técnica independente como reclama a UE".
A asociación destaca no seu manifesto que Blanco "publicitou aos catro ventos que a nova liña de alta velocidade contaba cos sistemas de seguridade que evitasen o accidente", algo que "desgraciadamente quedou demostrado que non era verdade", e autorizou o cambio do proxecto orixinal "suprimindo o sistema de seguridade no tramo máis perigoso".
Pola súa banda, Pastor "foi a persoa que máis traballou desde as institucións públicas para ocultar as causas da traxedia", aseguran, e durante o seu mandato "desconectouse o sistema de seguridade ERMTS, que alertase ao maquinista".
Por iso, reprochan aos exministros que non asuman "responsabilidades" e optasen "por o camiño máis fácil e indigno. Trataron por todos os medios de contaminar a opinión pública, culpabilizando ao último elo da cadea, o maquinista".
De feito, o maquinista, Francisco José Garzón Amo, e o entón director de Seguridade na Circulación de Adif, Andrés Cortabitarte, son os dous únicos acusados no xuízo oral, do que o xuíz Andrés Lago acaba de decretar esta semana a apertura, aínda que non está previsto que se celebre ata primeiro trimestre de 2022.
Pero este xuízo non é máis que unha "esperanza" nun mar de mentiras "e "ocultacións", que a asociación de vítimas considera "desmontadas" tanto pola Xustiza como pola UE, mentres seguen á espera de que tamén as admitan as institucións españolas.
"Eu creo que xa é hora de que Pastor e Blanco asuman a responsabilidade política que, evidentemente, non ten nada que ver co penal", reclamou Domínguez. Lamenta que "as institucións e a clase política actúen deste xeito e non se poida levar a cabo unha investigación técnica independente, como pediu Europa", algo que considera "gravísimo".
Tras a marcha ata o centro de Santiago, a plataforma celebrará unha misa na Colexiata do Sar e na tarde deste sábado volverán ao lugar do accidente.
Desde a ponte sobre a curva da Grandeira volverán a botar flores á vía e seguro que, como outros anos, un maquinista fará "asubiar" ao tren en homenaxe aos que xa non están e os que quedan, por todos os que non esquecen, nin poden esquecer.
"Ao longo destes anos, vítimas e familiares tivemos que ir a Europa a ser tratados como verdadeiros cidadáns e loitar moito para desmontar a verdade oficial, mentres unha está de vicepresidenta no Congreso e outro de conselleiro de Enagás", así terminou Buitrago a lectura do manifesto, en referencia a Pastor e Blanco.
As vítimas do accidente do Alvia estaban hoxe ao mediodía no mesmo lugar que o ano pasado, no Obradoiro. En 2022 volverán estar, nunha peregrinaxe que non ten máis punto de destino que volver ao principio, á súa reclamación de "verdade" e "xustiza". Un ano e outro máis, e os que fagan falta.
