A secuencia dun condutor acelerando tras pasar un radar fixo é tan recorrente como a que protagoniza segundos antes, ao frear, ás veces case en seco, ante a ostensible presenza do cinemómetro. A realidade nas estradas evidencia que aos máis propensos a correr só os disuade o risco de multa e que, unha vez pasado o perigo, volven afundir con forza o pé dereito. Pero esta práctica pode ter os días contados, xa que a DGT ten un antídoto: os chamados radares en cascada. Xa se probaron con éxito esta Semana Santa en Navarra e a súa implantación noutras comunidades pode ser cuestión de meses. E Galicia, cunhas funestas cifras en sinistralidade viaria que xa pasan a trintena de mortes no que vai de ano, ten todas as papeletas de ser unha das pioneiras na súa instalación.
Pero, ¿que son e como funcionan os radares en cascada? A novidade non está nos aparellos, senón na súa disposición na estrada. Como a expresión indica, trátase de colocar dous ou máis cinemómetros nun mesmo tramo: o primeiro deles é un aparello fixo, visible ao estar resgardado dentro da característica marquesiña branca e debidamente sinalizado. O segundo —e terceiro, en caso de habelo— é un veloláser, os pequenos radares portátiles controlados por wifi que esta Semana Santa cumpriron o seu primeiro ano nas vías galegas. Son case invisibles á vista dos automobilistas e, evidentemente, tampouco van estar sinalizados.
O obxectivo da DGT é situar estes segundos dispositivos a moi pouca distancia do fixo para "evitar ese acelerón unha vez superado o radar", explicou o luns o subdirector de mobilidade de Tráfico, Jorge Ordás. Puntualizou, iso si, que o que se persegue é que os condutores "manteñan unha velocidade constante adecuada á vía" e non "buscar a trampa", en alusión ás previsibles críticas a este sistema aludindo a un transfondo recadatorio.
Con todo, a DGT, como é habitual nestes casos, non afonda en exceso no funcionamento do mecanismo co fin de que a picaresca non se adiante aos seus métodos. Por exemplo, non menciona a que distancia estará o veloláser do radar fixo. Nas probas realizadas esta Semana Santa en Navarra o segundo dispositivo instalábase inmediatamente despois do primeiro, e crese que Tráfico seguirá este modus operandi polo menos nos inicios do sistema. Pero, como mencionan varias revistas automobilistas, non se descarta que co tempo se vaia alongando a distancia entre un e outro precisamente porque, no momento en que se estenda a alarma polas primeiras multas, espérase que os condutores comecen a extremar precaucións e posterguen uns metros máis o típico acelerón post radar
Neste sentido, os radares en cascada poderían incorporar nun futuro tamén un terceiro cinemómetro, xa a unha distancia considerable do primeiro, coa intención de cazar a quen deixen o típico acelerón para, por exemplo, un quilómetro despois do radar fixo.
O PERIGO DE FREAR. O comportamento temerario ao volante duns poucos converte elementos de seguridade como os controis de velocidade en elementos de risco. A habitual freada antes do radar que realizan os mesmos que despois aceleran ponos en perigo a eles e ao resto de usuarios da vía, máxime cando a calzada está mollada. De feito xa se produciron colisións por alcance por este motivo.
