Un mozo lucense, Raúl Ferreira Fernández, converteuse, con só 19 anos, no primeiro español fichado pola mítica compañía rusa de ballet do teatro Mariinsky, de San Petersburgo. O talento deste mozo non pasou desapercibido polo observador da compañía que, hai uns días, trasladouse ata as instalacións da escola de ballet Vaganova —dependente tamén do teatro e onde se formaron, entre outros, Rudolf Nureyev e Anna Pavlova— para seleccionar a un novo bailarín ou bailarina de cara á próxima tempada.
O lucense Raúl Ferreira, que ultima a súa formación como bailarín nesta escola de San Petersburgo desde hai dous anos, foi un dos elixidos converténdose, ademais, no primeiro español en entrar no corpo de baile do lendario ballet, berce da danza clásica a nivel mundial. "Viñeron á escola observadores de diferentes compañías, a maior parte rusas. E, entre elas, estaba o do ballet do teatro Mariinsky, que ofrecía varios postos de traballo. Para iso, convocounos a varios aspirantes a unha audición, que consistiu nunha clase de danza clásica guiada por el e resultei seleccionado", conta Raúl Ferreira, desde San Petersburgo, onde está a finalizar a súa formación como bailarín profesional.
A fazaña deste mozo lucense non só limítase a fichar polo lendario ballet senón que tamén 'rompeu teito' ao converterse no primeiro español do corpo de baile do Mariinsky e nun dos poucos estranxeiros que logran entrar. "Para min, isto é algo impresionante porque a compañía é das máis importantes do mundo, son o primeiro español en formar parte do corpo de baile e un dos poucos estranxeiros pois, realmente, é moi difícil entrar no Mariinsky sendo estranxeiro, como é o meu caso", di Raúl, ilusionado co reto que afronta agora na súa carreira.
"É moi difícil entrar no Mariinsky sendo estranxeiro, como é o meu caso. Isto é algo impresionante"
De momento, Raúl Ferreira aínda está a finalizar os seus estudos na escola Vaganova, onde trasladouse hai dous anos desde Lugo, unha vez que terminou o grao Profesional de Danza Clásica no Conservatorio de Danza (CDAN) de Lugo. "Quédanme dúas semanas e xa en xullo comezarei a traballar co ballet do Mariinsky para preparar a nova tempada, que se iniciará en setembro. Faranme un contrato de traballo e, por agora, non teño nin idea que obra bailarei e que farei. Só se que formarei parte do corpo de baile e iso, para min, xa é moito, é todo un soño", indica Raúl.
A pesar de que conseguir unha praza no ballet do teatro Mariinsky non é, precisamente, moco de pavo, Raúl confesa que sempre tivo moita confianza en si mesmo e, no fondo, albergaba a esperanza de poder ser un bailarín máis da compañía. "Tiña esperanzas de conseguilo. Durante estes dous anos en San Petersburgo, traballei moi duro e a verdade é que con esforzo se van conseguindo cousas. Por ese motivo, no fondo, víame con posibilidades de facerme coa praza. Aínda que tamén recoñecía que o feito de ser estranxeiro non me axudaba xa que son moi poucos os estranxeiros que collen", indica o mozo lucense.
"En xullo comezarei a traballar no corpo de baile para preparar a nova tempada, que se inicia en setembro"
Raúl Ferreira descubriu na escola Vaganova de San Petersburgo o importante que é a danza clásica en Rusia, onde esta arte forma parte da cultura deste país. "Aquí a danza está moi valorada incluso a nivel popular, forma parte da cultura rusa. Pero iso non é todo: en San Petersburgo descubrín unha disciplina e un gran método de traballo no ensino e na práctica da danza", afirma o bailarín, que fixo unha xira coa escola por Xapón con once representacións de 'El cascanueces', de Chaikovski.
O lucense, que xa domina o ruso á perfección a pesar de que non sabía nin unha soa palabra hai dous anos, aclimatouse perfectamente tanto á dura disciplina e metodoloxía da escola como ao idioma, ao clima e á forma de vida neste país, o que non resulta nada fácil para un mozo da súa idade. Algo que non se consegue, a priori, se non é polo combustible que alimenta todo ese sacrificio. Un combustible chamado ilusión.
"O meu reto? O meu reto é chegar ao máximo no mundo da danza, custe o que custe. A danza é a miña vida e por iso estou aquí", conta Raúl, o Nureyev lucense.
