El Arco do Triunfo embalado, unha obra efémera acorde ao S.XXI

A idea do artista búlgaro Christo, xa falecido, por fin fíxose realidade

Emocionado e alegre, o sobriño do artista búlgaro Christo, Vladimir Yavacheff, presentou este xoves xunto ao seu equipo e as autoridades francesas o soño feito realidade do seu tío, falecido en 2020, cuxo legado artístico continuará con proxectos que queren adaptarse ás problemáticas do século XXI.

"Espero que estea satisfeito do traballo que fixemos e que alá onde estea nos dea o seu sorriso", dixo Yavacheff durante a conferencia de prensa que precedeu á inauguración da obra, que fará este mesmo xoves o presidente francés, Emmanuel Macron.

Yavacheff, director da montaxe, insistiu en que a pesar da ausencia do seu tío, o seu equipo tan só executou un proxecto que Christo planificara ao milímetro.

"Tíñao todo preparado, cada detalle e aspecto visual. Nós só seguimos as súas instrucións", engadiu, recordando que en outubro de 2019 Christo seleccionara in situ e desde o alto do monumento o tecido que agora o envolve.

Trátase dunha tea prateada de polipropileno reciclable, do que se usaron 25.000 metros cadrados, e tres quilómetros de cinta vermella do mesmo material.

"A elección do tecido é totalmente estética. Buscabamos unha estrutura, un brillo, e este tecido, co seu forro azul dá un resplandor que apenas se ve. Cando o miras parece ata sedoso a pesar de que o tecido é moi duro e forte cando che achegas", explicou Yavacheff.

Tras esta intervención, o equipo da montaxe defendeu a sustentabilidade do tecido, que despois será sometido a un proceso de reciclaxe industrial, igual que a cinta vermella. 

A elección do tecido e o concepto en si da obra non estivo exento de polémica, o que explica porque o grupo insistiu tanto en defender o seu capacidade total de reciclaxe.

O pasado sábado, o arquitecto e amigo de Christo Carlo Ratti pediu nunha columna en Le Monde pór fin ao proxecto por razóns ambientais, recordando que a industria da moda é responsable do 10 % das emisións mundiais de dióxido de carbono, e pediu pór fin " estética de envases e desperdicio".

"A OBRA PERTENCE A QUEN A VEXA" . Outro dos puntos máis rechamantes desta instalación, aberta ao público do 18 de setembro ao 3 de outubro, é que suporá a peonalización da xigantesca rotonda que rodea ao monumento, unha das zonas con máis tráfico de París, durante as tres fins de semana do evento.

"Poder vir andando ata os pés do Arco do Triunfo vai ser algo extraordinario", defendeu a alcaldesa da capital, Anne Hidalgo, que fixo da restrición do tráfico na súa cidade un dos seus cabalos de batalla.

"Creo que Christo e Jeanne-Claude (a súa esposa e socia, falecida en 2009) son inmensos artistas e precursores, tiñan unha visión. Creo que lles gustou moito ver esta imaxe moderna, tan do século XXI, do desafío climático", engadiu a socialista.

A reapropiación do monumento e a intención de espertar novos sentimentos no espectador eran algunhas das motivacións de Christo, que consideraba que "a obra pertence a quen a ve".

No encontro coa prensa estiveron presente algúns dos 19 técnicos de altura que participaron na instalación do tecido, os enxeñeiros que o fabricaron, así como a ministra de Cultura, Roselyne Bachelot, e o exministro de Cultura Jack Lang, detrás da embalaxe do Pont Neuf nos anos 80.

En total, a execución da obra levou cinco anos, unha marca extraordinaria na traxectoria do artista, que chegou a esperar máis de vinte anos para poder embalar o Parlamento alemán, en 1994, e unha década no caso da ponte parisiense.

Pero desde que Christo empezou a pensar en envolver o Arco do Triunfo pasaron 60 anos. Os debuxos realizados nese tempo, algúns deles poxados nos próximos días en Sotheby's, servirán para financiar o proxecto, que custou en total 14 millóns de euros.

Os fondos, totalmente privados, non irán á conservación do Arco, lugar emblemático da memoria patriótica francesa onde se acha a tumba do soldado descoñecido, símbolo dos caídos na Primeira Guerra Mundial.

Con todo, o Centro de Monumentos Nacionais si espera sacar proveito da venda de imaxes e recordos da instalación efémera que ofrecerá a partir de agora ao seu público.