Ángel Ron, o banqueiro afable que durante máis dunha década tivo nas súas mans o temón do Banco Popular, abandona a presidencia da entidade financeira cando atravesa un dos momentos máis difíciles da súa historia. A perda de confianza dalgúns dos principais accionistas, entre eles a familia mexicana Del Valle, parece ser o detonante que forzou a súa saída, a pesar dos seus esforzos por endereitar o rumbo do banco.
Licenciado en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela, cidade na que naceu en xullo de 1962, Ron comezou a súa traxectoria no Popular cando tiña apenas 21 anos; pouco despois trasladouse a Madrid e empezou a asumir maiores responsabilidades. Posteriormente, en 1998 foi nomeado director xeneral da rede comercial e en marzo de 2002, antes de cumprir os 40, xa era o conselleiro delegado do Banco Popular.
En 2004, tras a renuncia de Luis Valls Taberner, fiel ao Opus Dei, Ángel Ron asumiu a presidencia do grupo de forma compartida con Javier Valls Taberner, irmán do anterior presidente e herdeiro dunha saga de banqueiros cataláns.
En 2006, a dimisión deste último levantou a Ron á presidencia única de Banco Popular, ata ese momento unha das entidades máis rendibles e eficientes de España, que comezou unha nova etapa. A prudencia que guiara á entidade anos atrás dera paso xa a unha nova estratexia centrada no apoio ás familias e especialmente ás pemes, incluídas as promotoras do "boom" inmobiliario, o que tras o estalido da burbulla traería serias consecuencias para o banco.
Durante a presidencia de Ron, Popular foi incapaz de adxudicarse algunha das débiles entidades en mans do Estado e participou na creación de Sareb, o "banco malo" ao que as entidades rescatadas traspasaron os seus activos inmobiliarios
Ademais, en 2007, pouco antes do estalido das hipotecas "subprime" o Popular deu o salto a Estados Unidos coa compra de Totalbank en Florida e en plena crise económica atreveuse a absorber en España ao Banco Pastor, sen necesidade de axudas públicas. Nos últimos anos, a Ron gustáballe destacar a fortaleza de Popular e a súa vocación de seguir sendo unha entidade independente, capaz de mirar calquera operación de compra que se lle presentase, xa fose o Banco de Valencia, CatalunyaCaixa ou Novacaixagalicia.
No entanto, durante a presidencia de Ron, Popular foi incapaz de adxudicarse algunha das débiles entidades en mans do Estado e participou na creación de Sareb, o "banco malo" ao que as entidades rescatadas traspasaron os seus activos inmobiliarios.
Nunha entrevista con Efe, Ángel Ron, o banqueiro de mirada sincera, desvelou que Banco Popular pretendía sentar as bases para que o 30% do seu beneficio procedese do exterior en 2018. Con ese obxectivo o grupo optou por dar o salto a Latinoamérica, o que anos atrás fixeran outros grandes bancos, e entrou en México coa esperanza de ter uns ingresos máis diversificados.
A compra do mexicano Bx+ por parte do Popular levou aparellada unha ampliación de capital para facer asumible a adquisición e incluíu unha alianza coa familia do magnate Antonio del Valle outros empresarios locais, que se converteron nun dos principais accionistas do banco español.
Popular expuxo unha macroampliación de capital de 2.500 millóns, que castigou fortemente ao banco en bolsa e fíxolle perder máis do 65 % do seu valor no que vai de ano
A pesar da recuperación económica de España, os baixos tipos de interese e a forte exposición ao ladrillo seguían lastrando as contas do Popular, que sopesou a posibilidade dunha fusión, entre outros co Sabadell, aínda que as negociacións non frutificaron.
Para fortalecer o seu balance, Popular expuxo unha macroampliación de capital de 2.500 millóns, que castigou fortemente ao banco en bolsa e fíxolle perder máis do 65 % do seu valor no que vai de ano, e expuxo un recorte do 20 % do seu persoal en España. Aínda así, polo momento a entidade non puido crear o seu propio banco malo e soltar boa parte do lastre inmobiliario, unha das grandes aspiracións de Ron, que tira a toalla e coa súa marcha abre novos interrogantes sobre o futuro da entidade.
O banqueiro, elixido "Financeiro do Ano en 2015", casado e con dous fillos, poderá gozar agora da lectura ou os paseos, dous das súas grandes afeccións, aínda que seguirá moi atento aos próximos pasos que dea o banco, desde este xoves presidido por Emilio Saracho.
