O expresidente da Valencia CF Vicente Soriano narrou ante o xuíz como se decatou do seu suposto intento de secuestro en marzo de 2014 e como sentiu: "Pasei moi malos días. Pasei por unha situación que nin ao meu peor inimigo llo desexo. Dixéronme que Juan Bautista Soler —outro expresidente do club— ordenara secuestrarme e ao principio tamén pensaban na miña esposa".
Soriano declarou este xoves, como testemuña —e vítima—, no xuízo que se segue desde este mércores na sección segunda da Audiencia de València contra Soler, o empresario italiano Ciro d'Anna e o cidadán magrebí Abdellatif Laarouibi, por intento de secuestro. Todos eles enfróntanse a unha pena de nove meses de prisión por un suposto delito de detención ilegal, tal e como reclama provisionalmente o ministerio fiscal.
A Fiscalía sostén que os tres acordaron secuestrar a Soriano en marzo de 2014 para que saldase a súa débeda con Soler e para iso contaron con Rachid Behdaoui, confidente da Policía e actualmente fuxido da Xustiza. A idea era introducilo nunha furgoneta e trasladalo a unha planta baixa de Alfafar para logo levarllo ao estranxeiro. Behdaoui contou á policía os feitos e, tras uns seguimentos e gravacións, rexistráronse detencións.
Na súa comparecencia, Soriano comezou aclarando que tivo "relación" con Soler, aínda que non de amizade, e recoñeceu que entre eles había un conflito económico relacionado cunha débeda favorable ao outro expresidente —pola venda dunhas accións—, segundo sentenza do Tribunal Supremo, coa que non se mostrou conforme.
Explicou que en abril de 2014 recibiu a visita de dous axentes de Policía que lle citaron na comisaría pola súa "protección". Así, acudiu e o comisario comunicoulle que "alguén" quería facerlle dano "por un motivo económico". "Quedei perplexo porque intencionadamente eu nunca quixen facer nunca dano a ninguén", manifestou. O comisario pediulle que tomase "precaucións", que modificase as súas rutinas e, se podía, abandonase o seu domicilio durante un ou dous meses. "Asusteime moitísimo. Créanche unha ansiedade que é difícil de soportar", dixo, para agregar que nese momento non lle deron máis detalles sobre os autores ou o contido das ameazas.
Aos poucos días, comentou que se presentou no seu despacho Rachid e pediu manter un encontro, ao que el accedeu porque lle gusta "recibir a todo o mundo". Nese encontro manifestoulle que era unha "profesional" e que había unha persoa que quería facerlle dano. Foi nese momento cando, segundo afirmou, relacionou os feitos co que lle transmitiu a Policía. "Estivo unha hora relatándome o plan, todo o que ía ocorrer", explicou. "Díxome que era Soler, que había unha serie de persoas involucradas no intento de secuestro e en principio tamén pensaban na miña esposa. Que me estaban seguindo moito tempo e ensinoume un dossier con fotos miñas. O meu ánimo ía baixando", engadiu.
Rachid non deixaba de transmitirlle, reproduciu, que Soler "era unha persoa realmente mala e que o contratou persoalmente para levar a cabo o traballo. Dicíame que era un lercho e que non cumprira coa súa palabra", dixo.
Na reunión explicoulle que o plan íano executar "uns colombianos" e consistía en secuestralo fronte a un colexio céntrico de València, metelo nunha furgoneta e levalo a Francia ata que el ou a súa familia pagasen "o que lles dese a gana". "Se non o faciamos —proseguiu—, íanme cortar algo. Ao día seguinte cortaríanme outra cousa e mandaríanllo á miña familia, e por terceira vez cortaríanme outra cousa máis".
Tras iso, indicou que a idea era traerlle de novo a España e deixarlle nunha gasolineira con estupefacientes e algo de diñeiro. "Rachid tamén involucrou ao fillo de Soler no plan e describiume a máis acodes que eu non coñecía", aseverou. Logo de escoitalo, comentou que lle deu as grazas e que Rachid "só lle pediu algo a cambio: "Que se lle pasaba algo, coidase da súa familia".
