O festival Canjazz celebra o seu 40 aniversario. A súa historia remóntase ao ano 1979, cun escenario enmarcado en espazos como a Alameda ou os antigos cines Avenida e Calvar de Cangas do Morrazo.
O evento, que naceu baixo o título primixenio de Festival de Jazz-Rock do Morrazo, acolleu nas edicións iniciais a grupos como o Max Sunyer Trío, o vigués Outeiro e o Lérez Quintet. Tres bandas pertencentes á vangarda jazzística española do momento.
O recoñecido pianista barcelonés Tete Montoliu foi o protagonista da edición celebrada en 1987, tras seis anos de inactividade por parte do festival. E nesa mesma data actuou o frautista e saxofonista Jorge Pardo (antigo membro da banda de Paco de Lucía) da man da banda Dolores, da que saíron a práctica totalidade dos que logo formarían parte da formación do autor de Entre dos aguas.
O éxito do festival do Morrazo, se ben agora é indiscutible, atravesou serios obstáculos no pasado, vencellados á falta de orzamento e de axuda por parte das institucións, tal como declarou un dos promotores do evento, Tomás Fandiño, o Moro: "En 1982 quixemos traer a Paco de Lucía, pero xa non puidemos porque non había axudas".
A ausencia de subvencións provocou unha suspensión temporal do festival, aínda que seguía a haber unha programación anual que incluía a moitos músicos que tocaban nos dous locais de jazz da zona do Morrazo: o Jazz Vivo, de Ramón Rodríguez (Chito), e o pub Irakere, do propio Tomás. O músico e actual organizador do Canjazz, Luis Carballo, asegurou que aqueles dous locais de jazz representaban o que agora o Náutico de San Vicente simboliza para a música indie.
Segundo o fundador do Festival de Jazz do Morrazo e propietario do Irakere, alí levaban a músicos madrileños e barceloneses que se repartían entre os dous espazos para tocar durante 15 días seguidos. "Naquela época había moita fame de música en directo e os artistas non pedían moito. Primaba desfogarse coa música e non tanto os cartos como acontece agora".