O SEU ARMADOR foi detido tras a interceptación das dúas planadoras cargadas con catro toneladas de cocaína na ría de Arousa. O seu patrón, pensa a Policía, conseguiu continuar a súa singradura e realizar outra entrega de estupefacientes antes de esfumarse. Algúns pensan que, tal e como ocorre cos semisumergibles, os narcos optaron por afundilo tras realizar a entrega da droga. Outros cren que a organización á que presuntamente pertence, a máis poderosa de cantas se dedican ao ilícito negocio en Galicia, conseguiu facelo invisible a ollos das autoridades. O certo e palpable é que o veleiro Benirrás xa non é unha pantasma, aínda que o pareza. Aparece nos autos xudiciais da operación Lince desenvolvida por Policía e Garda Civil a finais de marzo, xusto ao principio en grao sumo duro do confinamento.
As horas posteriores á interceptación das dúas planadoras no Grove e Cambados cuns 3.700 quilos de cocaína foron frenéticas para a Udyco e o Edoa de Pontevedra, as dúas unidades que manteñen moi viva a investigación varios meses despois. Tras coñecer en base ao testemuño dunha testemuña que agora mesmo ten o carácter de protexido que se produciu unha terceira descarga nas proximidades do porto da Guarda, detiveron aos irmáns Fernández Pajuelo (o maior, supostamente, viña a bordo da zodiac que transportou os fardos) e a varias persoas máis que colaboraron con eles no traslado dos estupefacientes a un lugar seguro, algo que conseguiron antes do rexistro policial do antigo bar A Guagua e a nave anexa ao mesmo.
Desa violación, iso si, extráense outras conclusións. A primeira, que nas bolsas negras que alí se gardaban transportouse droga poucas horas antes (en base á pericia dos cans adestrados, que así o marcaron). A segunda, a probable implicación do veleiro Benirrás, propiedade dun dos citados investigados, no transporte marítimo do alixo, xa non só deses 4.000 quilos (o comisado máis a comisión que lograron introducir na Guarda), senón dunha cantidade superior, difícil de cuantificar, pero probablemente enorme, en vista do ocorrido semanas despois e tendo en conta a capacidade do narcovelero.
MOI VIXIADO. A embarcación sospeitosa levaba tempo sendo vixiada de cerca polas autoridades policiais que operan na provincia de Pontevedra. Non en balde, apenas unhas semanas logo da caída do semisumergible de Aldán, en decembro de 2019, Policía e Aduanas rexistrárona de punta a cabo logo de trasladala ao porto de Portonovo. Tiñan indicios que apuntaban a que podería descargar un gran alixo na mesma entrada da ría, pero a mala para daqueles días impediulles chegar a ela antes que as planadoras. Naquela ocasión o barco, cunha capacidade de carga de máis de 10.000 quilos de cocaína aproveitando o seu gran tamaño, estaba limpo, polo que volveu facerse á mar.
Naquel momento, os dispositivos de control e posicionamento dos que dispoñen todas as embarcacións que navegan de forma lícita deixaron de emitir sinal algunha desde o Benirrás. As autoridades perdéronlle a pista, e tamén á persoa que normalmente estaba no seu posto de mando. Esa persoa non era Fernández Pajuelo, senón outro individuo que se acha en paradoiro descoñecido desde entón e que, do mesmo xeito que outros dos investigados, relaciónase policialmente co máis coñecido de todos os narcotraficantes galegos, que, curiosamente, tivo a súa principal base de operacións moi preto de onde apareceu a segunda das lanchas na madrugada do 28 de marzo.
Entre as persoas que se buscan no marco dun sigiloso traballo das Forzas de Seguridade que non se detivo desde entón está non só o home que presuntamente pilotaba o narcovelero, senón tamén outra persoa da máxima confianza de Sito Miñanco que se acha prófugo desde a operación Mito, cando caeu o capo cambadés con gran parte da súa presunta organización criminal. Os lazos entre uns e outros non puideron ser acreditados polo momento, pero están moi claros para as autoridades. Poucos son quen poden organizar alixos de 200 millóns de euros neste momento en Europa.
Un precedente moi similar
