Coa lectura dos informes finais por parte da Fiscalía e do avogado da defensa concluíu este martes o xuízo contra o axente da Policía Local de Vilagarcía acusado de suborno por, supostamente, pedir diñeiro a cambio de retirar unha multa.
Durante a última sesión, a fiscal admitiu que non hai "probas directas" contra o acusado, Marcial D.F., aínda que mantivo os cargos contra el e a petición de condena de catro anos e medio de prisión e nove de inhabilitación. O letrado da defensa reclama a libre absolución para o seu cliente.
Este mércores, a maxistrada da Sección Cuarta da Audiencia Provincial de Pontevedra entregará aos membros do xurado o obxecto do veredicto cunha serie de cuestións para que fundamenten e resolvan se a acusación está probada ou non e emitan un fallo sobre a culpabilidade do procesado.
A fiscal recoñeceu ante o xurado popular que se atopou cunha "dificultade enorme" para argumentar a súa tese debido a que a testemuña principal do caso "veu ao xuízo a mentir descaradamente". Segundo a representante do Ministerio Público, este home, "logo de denunciar con todo luxo de detalles" e ratificar despois no xulgado de instrución a súa declaración, "agora vén e coa maior desvergoña do mundo di que non se acorda".
A fiscal destacou que un perito sostivo durante a vista oral que esta testemuña "non ten ningún problema que poida xustificar esta amnesia", polo que ela entende que dixo que non se acordaba "por medo".
O acusado, ante o xurado popular: "¿Que fago eu con isto, pegarme un tiro? Eu non podo máis, non me van a crer o que levo pasando"
FEITOS PERIFÉRICOS. Ante esta falta de probas directas, a fiscal vese obrigada a acudir "a feitos relacionados ou periféricos", como son que o acusado fixo a proba de alcolemia á que se refire a denuncia e que asinou un ateigado que non chegou ao xulgado e que tampouco estaba no rexistro de saída da comisaría de Vilagarcía, onde existía un "descontrol total" na xestión dos asuntos que se tramitaban, motivo polo que a Policía Nacional abriu unha investigación.
A partir de aquí, a fiscal sostén que a desaparición do ateigado "foi algo deliberado por parte do acusado" e estende as súas sospeitas cara a dúas chamadas con xustificación "absurda" que se cruzaron o axente acusado e a testemuña principal.
Así mesmo, a fiscal pregúntase "¿que sentido tería que denunciase un suborno se isto non sucedese?", para concluír engadindo que "por desgraza" non hai máis probas. "Pero o acusado deixou rastros e contamos co mínimo suficiente para demostrar que houbo un suborno", resolveu.
UN "CÚMULO DE DESPROPÓSITOS". Pola súa banda, o letrado da defensa insistiu en que "a fiscal non ten nin o máis mínimo elemento probatorio", cualificou esta causa como "un cúmulo de despropósitos" e subliñou que a testemuña principal antes de declarar na Audiencia de Pontevedra que non recordaba os feitos deste proceso "no xulgado de Vilagarcía xa dixera o mesmo, nos mesmos termos, que non se acordaba de nada".
Fronte á hipótese do suposto medo por parte desta testemuña, o avogado defensor apuntou outra posibilidade: "Tamén puido ser porque a conciencia impedíalle continuar cunha mentira. O meu cliente non é a persoa que nos intenta facer crer a fiscal en base a suposicións", engadiu.
Finalmente, o acusado fixo uso do seu dereito á última palabra para dirixirse ao xurado popular e desculparse pola vehemencia coa que declarou ante o tribunal. "Levo sete anos con isto. Póñanse tres minutos na miña situación. Pídolles desculpas se me excedín", argumentou.
A presidenta do tribunal tívolle que chamar a atención por estenderse no seu discurso, valorar a proba e tratar de facer unha alegación, polo que o acusado engadiu: "¿Que fago eu con isto, pegarme un tiro? Eu non podo máis, non me van a crer o que levo pasando".
