A morte fulminante do carteiro xubilado Ignacio García conmove Meaño

Dispúñase a beber o zume que ofrece o Bar A Peneira de Meaño aos seus clientes co café, pero o vaso acabou no chan antes de que Ignacio García Barreiro esborrallásese
El fallecido vivía en la pensión Casa Tilve, de Dena. F.S
photo_camera O falecido vivía na pensión Casa Tilve, de Dena. F.S

Dispúñase a beber o zume que ofrece o Bar A Peneira de Meaño aos seus clientes co café, pero o vaso acabou no chan antes de que Ignacio García Barreiro esborrallásese. 'Que che pasa?', preguntoulle Ramón Tilve, que se atopaba ao seu lado.

Unha das mulleres que está á fronte do establecemento tratou de evitar o fatal desenlace realizándolle un masaxe cardíaca, á vez que recibía as instrucións do 061. "Parecía que podía saír", agrega, pero non foi así. Eran as 10.30 horas deste mércores.

"Ainda non ou creo", afirma Ramón Tilve, un funcionario do Concello, no bar, restaurante e pensión Casa Tilve, situado en Dena, que foi o domicilio de Ignacio García durante os cinco últimos anos, nos que compartiron mesa á hora para comer.

é el quen sufriu o impacto que supón ser testemuña da morte dun amigo, pero tamén no resto do municipio provocou un forte impacto o seu falecemento fulminante.

Carlos Viéitez, o alcalde, expresou o seu pésame á familia, que lle resultaba próxima porque Adelina, irmá de Ignacio, xubilouse recentemente do seu posto de funcionaria no Concello. Un dos seus irmáns é o propietario dunha empresa de granitos situada no municipio e o outro é cura e traballa en Santiago.

Ignacio García Barreiro tiña 65 anos e unha filla. Xubilouse tempo atrás e era unha persoa moi coñecida porque durante a recta final da súa traxectoria laboral foi o carteiro do municipio, logo de pasar Barcelona, Euskadi e Vigo.

Comentan dous veciños que formaban parte do seu grupo habitual de amigos que a súa memoria era prodixiosa, o que lle permitía anunciar o número do Documentos Nacional de Identidade do veciño ao que lle entregaba unha carta certificada.

Afeccionado a camiñar e con boa saúde, a súa vida social desenvolvíase contorna á partida diaria de cartas, algunha rolda polos bares e o traballo que seguía realizando para coidar as plantacións de albariño que recibira como herdanza dos seus antepasados.

"Todo ou mundo ou apreciaba", sinalan en casa Tilve. Un veciño que acompañaba ao alcalde no seu despacho. "Era unha persoa normal, coma min ou como vostede ou ou alcalde", comentou sorprendido ao recibir a triste noticia pouco despois de que se produciu o falecemento.

Comentarios