Os últimos redutos do 'feísmo'

UNHA DÉCADA querendo reinventarse, mirando cara á modernización a golpe de picaraña. A tendencia anti feísmo en Sanxenxo deu as súas primeiras rabexadas no ano 2011, no que se materializou a demolición da mítica Discoteca Quixote, antigamente situada no número 14 da Avenida de Madrid e, desde entón, varias estruturas, vellas coñecidas e non tanto, foron quedando polo camiño. Os criterios de seguridade e calidade paisaxística dun municipio que require fortes investimentos para manterse como un referente, primaron tamén á hora de borrar do mapa o antigo Cuartel da Garda Civil de Noalla en 2018. Pero a progresión de demolicións de vellas ruínas vive agora o seu máximo apoxeo.

Primeiro foi a antiga estrutura danada do centro sociocultural proxectado en Vilalonga, quedando tamén polo camiño o antigo quiosco da Praza Pública e, in extremis, antes de pechar o ano 2021, chegou a quenda das antigas escolas do Tombelo e a subestación de Vilalonga, co que se varreron do mapa algúns dos máximos expoñentes do feísmo municipal.

Con todo, entre as físgoas ruinosas, outros dous grandes símbolos permanecen aínda en pé: a antiga escola do Casal e o esqueleto que se alza en plena rúa Progreso. Para o primeiro, o Concello xa está a trazar un plan. Tal e como adiantase no último Pleno o alcalde, Telmo Martín, despedirase de Noalla durante este mesmo ano, 2022. Neste sentido, o Goberno local atópase actualmente terminando o proxecto de derriba e, unha vez que estea listo, acondicionarase o espazo, tal e como explicaron desde o Concello. De feito, durante o último Pleno, Martín manifestou que o Goberno local valora tamén a derriba da casa cadro de persoal de Dadín, aínda que primeiro haberá que revisar o seu estado. No caso da antiga escola unitaria do Casal, a estrutura conserva só o armazón, e é un dos edificios máis deteriorados que se erixen en Sanxenxo na actualidade. Atópase tapiado para impedir o paso, aínda que o seu avanzado estado de decrepitud supón unha ameaza para a saúde pública.

Para o que, polo momento, non hai plans a curto prazo, é eficio pantasma situado no número 146 da rúa Progreso. As demandas veciñais que pedían a subsanación dun problema de insalubridad patente, nunha estrutura a medio construír que chegou a albergar ratas e unha prominente vexetación, remóntanse aos anos 90. Neste sentido, o estado do mole afecta ás parcelas lindeiras, cuxos veciños xa denunciaron reiteradamente a situación. Aínda que o Concello ordenou a limpeza da frondosa vexetación existente, en 2019, pouco ou nada volveu ocorrer con respecto á estrutura. De feito, a problemática é agora máis visible que nunca, desde que a lona publicitaria que a cubría nos últimos anos crebou recentemente. Precisamente, este xoves estaba a ser cambiada polos operarios. As ruínas do antigo Hostal Alborada continúan tamén nun impás, tras ser desaloxado un okupa en 2015.

Outros proxectos que deron unha solución á problemática deste tipo de zonas si saíron adiante co tempo. Cabe destacar a reactivación das obras en Seame (Portonovo), onde agora se levantan pisos de vivendas. Para outros proxectos como o do edificio que substituíu á Discoteca Quixote ou outra estrutura na Revolta, que actualmente se atopan parados, aínda hai esperanza.