A Audiencia Nacional anula a prórroga de Ence en Pontevedra

Estima os recursos presentados por Greenpeace e o Concello de Pontevedra

Vista aérea del complejo de Ence en Lourizán con la ría de Pontevedra al fondo. M. B. / ARCHIVO
photo_camera Vista aérea do complexo de Ence en Lourizán coa ría de Pontevedra ao fondo. M. B.

A Audiencia Nacional anulou a prórroga da concesión a Ence para que a súa fábrica en Pontevedra puidese ocupar terreos de Costas ata 2073, ao estimar que a resolución do Goberno non xustificou que a papeleira, pola súa natureza, non poida ter outra localización.

Nunha sentenza coñecida este venres, a sala do Contencioso-Administrativo estima os recursos da organización Greenpeace e do Concello de Pontevedra contra a decisión da Administración central, do 20 de xaneiro de 2016, que acordou a prórroga por un período de 60 anos.

Segundo explican os maxistrados, a Lei de Costas esixe que se xustifique que as instalacións obxecto de prórroga non poden situarse noutro enclave.

No caso concreto da fábrica de pasta de celulosa de Ence, na franxa de dominio público entre Pontevedra e Marín, a proba pericial mostra que a auga doce é un recurso necesario e imprescindible para o proceso produtivo, como tamén o é a proximidade a outros recursos hídricos para evacuar a vertedura.

Con todo, non está claro que "ditas plantas pola súa natureza ou configuración, teñan que situarse no dominio público marítimo terrestre, que é o que esixe a Lei de Costas".

Xa que logo, engade a sala, a fábrica pode situarse nas proximidades dos ríos ou de grandes masas de augas, pero fose do dominio público costeiro.

Neste sentido, cita outros casos como os das fábricas de celulosa BHK, as de Torraspapel en Zaragoza e a Papeleira Guipuscoana de Zicuñaga, as cales se sitúan xunto a ríos nos que evacúa o residuo industrial.

De igual modo, menciona a fábrica de Ence en Navia (Asturias), que segundo os peritos é comparable á de Pontevedra, que se sitúa próxima pero fóra do dominio costeiro.

Para o tribunal resulta significativo que a compañía non poida "achegar documentación ou concesión que acredite a súa localización sobre o dominio costeiro".

A sentenza recorda que "a actuación administrativa sobre o dominio público marítimo terrestre debe perseguir, entre outros fins, o de asegurar a súa integridade e debida conservación, adoptando, no seu caso, as medidas de protección e restauración necesarias".