Os beneficiarios da Risga en Pontevedra multiplicáronse por tres desde a crise

As rabexadas da crise económica que sacudiu o mundo hai xa unha década chegan ata hoxe con contundencia. Quizais incluso máis que naqueles anos. Os datos corrobórano. Unha década despois do inicio da mesma o número de persoas que reciben axudas á inclusión creceu. é máis, o número de beneficiarvos da Renda de Inclusión Social de Galicia (Risga) case se triplicou desde 2011, un dos anos máis crus da recesión económica.

Deste xeito, na cidade de Pontevedra hai agora mesmo 302 persoas que perciben devandito subsidio e outras 140 recibindo a Axuda de Inserción Social (AIS). O dato sorprende porque en 2011 eran 103 e 67, respectivamente, os beneficiarios de ambas as axudas, practicamente tres veces menos. Un dos motivos que explican devandito aumento é o esgotamento da prestación por desemprego, que é un ingreso de carácter temporal. "As persoas que finalizan esta prestación e non conseguen reingresar no mercado de traballo percorren á renda social. Isto explicaría que o aumento do número de beneficiarios e beneficiarias da Risga se produza cun certo atraso con respecto ao inicio da crise económica e á par que finalizan as prestacións por desemprego". Explícao a Consellería de Política Social e devandita afirmación confirma que para moitas persoas recuperarse do golpe de 2008 está a converterse nunha misión imposible.

A situacion segue sendo mala, a xente sobrevive, pero o colectivo de pobreza e exclusión non se ve nas reivindicacións

Os datos para a comarca de Pontevedra indican que hai 434 persoas beneficiarias da Risga e 166 da AIS. "A situacion segue sendo mala, a xente sobrevive, pero o colectivo de pobreza e exclusión non se ve nas reivindicacións. Non é como cando se fala de enfermidades raras e os afectados se organizan, no caso da pobreza hai vergoña e os que a padecen non teñen posibilidade de ter un colectivo". Explícao Pepa Vázquez, presidenta da asociación Boa Vida, que pon de manifesto a invisibilización das persoas pobres.

Neste sentido, a Xunta explica que "os ingresos dos fogares da provincia de Pontevedra en 2016 aínda non recuperaron os niveis de antes da crise, en 2007, e a taxa de pobreza económica aumentou durante os anos seguintes a esta crise, se ben non último ano a situación comezou a mellorar".

Traballar xa non é garantía de saír da pobreza debido aos baixos salarios e aos numerosos contratos a tempo parcial

O número de persoas que viven en fogares con carencia material severa na provincia de Pontevedra era de 51.753 no ano 2016, o último do que se teñen datos. Nos anos de crises o número de persoas nesta situación na provincia era de ao redor de 55.000. Con todo, en 2015 chegáronse a rexistrar 71.221 casos.

O crebacabezas da pobreza é fácil de desentrañar. Salarios baixos, alugueres altos e subministracións difíciles de asumir conforman unha ecuación que a moitos lles custa resolver. "O mínimo que custa un aluguer son 400 euros e unha Risga son pouco máis de 300 euros e 60 euros por unidade familiar".

Por outra banda, ter traballo tampouco é garantía de saír da pobreza. Con contratos a media xornada e un salario mínimo que non alcanza os 700 euros é practicamente imposible pagar o aluguer. "A partir de aí hai que sumar o que custa comer, a luz ou o gas, por non falar dos custos que implica a compra de libros e material escolar ou os medicamentos fóra do sistema público", conta Pepa Vázquez.