Café e terraza con 72 anos de historia

As súas luras fixéronse famosas e pola súa terraza pasaron desde Juan Carlos I ata políticos e personalidades da cultura como Luis Buñuel. Tras 72 anos de historia, un conflito entre os socios aboca ao peche á cafetería máis emblemática de Pontevedra, o Carabela
Exterior del bar Carabela. DAVID FREIRE
photo_camera Exterior do bar Carabela. DAVID FREIRE

Ata hai só uns anos, os camareiros do Carabela aínda utilizaban os seus característicos uniformes brancos con galóns vermellos. Era un dos distintivos que dotaban dun carácter especial ao café máis mítico de Pontevedra. As súas luras, a profesionalidade e familiaridad dos seus camareiros con experiencia de décadas e a súa terraza son algúns dos elementos que elevaron ao Carabela de cafetería a símbolo dunha cidade. Con todo, a súa soleira non serviu para evitar unha crise que agora, 72 anos logo da apertura do bar, podería abocalo ao peche.

Interior do bar Carabela. ARQUIVOAsí o denunciou a responsable da Federación de Servizos da CIG, Diana Rodríguez, nas redes sociais. Con todo, a xerente desmente que vaia pechar este mércores como se chegou a difundir entre os traballadores. Tamén nega que deba dous meses de salarios e que os camareiros vaian ter que recorrer ao Fogasa para cobrar as súas indemnizacións, como sosteñen fontes sindicais. Na actualidade, o Carabela conta con seis empregados, un deles cunha antigüidade de 17 anos no bar sobrevivindo ás anteriores xerencias da familia Alvariño. Outros dous camareiros levan tres anos no café e os tres restantes comezaron este verán.

"Un problema de sociedades", en palabras da actual xerente, María del Carmen Gonzalo, podería ser o causante do posible peche do mítico local de Pontevedra inaugurado en 1946. "É unha decisión que aínda non está tomada", explica Gonzalo, que recoñece barallar a posibilidade de poñer fin ao negocio. Baixar a persiana dun establecemento como o Carabela sería pechar un capítulo propio na historia da cidade, na que o bar é xa un símbolo.

"¡Ai, as luras!", exclama quen as probou cando lle falan da cafetería. E é que non hai pontevedrés que non recorde a tapa estrela do Carabela. Ningún que non a saborease. "Viñan de fóra só polas luras", explicaba Nacho, un dos camareiros históricos do establecemento, uns días logo da súa xubilación facendo balance do seu paso pola cafetería.

Tres xeracións da familia Alvariño estiveron á fronte do local ata que a nova xerencia asumiu o temón no ano 2015

Pero a historia do Carabela empezou antes que o idilio dos pontevedreses coas súas luras. Foi en 1947 cando Aurelio Fontán, un empresario que fixera fortuna en América, adquiriu o local da Praza da Estrela, ademais doutros edificios emblemáticos de valor na cidade. Antes, o local que ocupa a cafetería desde fai 72 anos fora unha fábrica de bonecas e sede do Instituto Nacional de Estadística. A cafetería Carabela abriu as súas portas en 1947 e cinco anos despois adquiriuno Manuel Alvariño. A súa familia sería a encargada da xestión da cafetería durante xeracións e foron eles, os Alvariño, quen imprimiron o carácter especial da emblemática cafetería. Os uniformes brancos con galóns vermellos, os camareiros históricos e un mobiliario coidado son algúns exemplos.

Unha imaxe do interior do bar Carabela. ARQUIVOA decoración inclúe tamén un mural de Pontevedra sobre a barra do bar que foi elaborado polo artista gráfico Conde Corbal, que colaboraba con Diario de Pontevedra. Precisamente foi nunha reunión de traballadores deste xornal no establecemento cando xurdiu a idea de crear o mural. Á cafetería adoitaban ir a diario os redactores cando terminaban o xornal, pero polo Carabela pasaron moitos máis clientes ilustres, desde o mismísimo rei pai, Juan Carlos I, durante a súa estancia na escola naval de Marín, a artistas como Luis Buñuel. Estivo tamén Laxeiro, o premio Nobel da Paz Adolfo Pérez Esquivel ou o escritor Gonzalo Torrente Ballester. O expresidente da Xunta Emilio Pérez Touriño era tamén habitual da cafetería e é frecuente ver á expresidenta do Congreso e exministra Ana Pastor na súa terraza.

A familia Alvariño acabou comprando o local, que pasou de Manuel Alvariño ao seu fillo e, despois, aos seus netos, que o xestionaron entre os anos 2012 e 2015. Entón asumiu o traspaso a actual xerencia, con María del Carmen Gonzalo á fronte. Catro anos despois, a cafetería máis emblemática de Pontevedra podería botar o peche.

Comentarios