Non só a fe move montañas, a vocación tamén é motor incombustible. Como proba a historia de Fernando Facal García e María Dolores Molina Poch, dous médicos do centro de saúde de Lérez recentemente xubilados que, do mesmo xeito que outros oito compañeiros retirados da área sanitaria, decidiron arrimar o ombreiro para botar un pulso ao Covid-19. Todos empezarán o vindeiro luns a colaborar de forma altruísta co servizo de información telefónica sobre o coronavirus habilitado pola Xunta, ao que un pode chamar todos os días de 08.00 a 24.00 horas. Basta marcar o 900 400 116, cuxo custo é gratuíto.
María Dolores xubilouse en xaneiro aos 65 anos e Fernando hai apenas dúas semanas, aos 66, tras finalizar a prórroga que solicitou en 2019 para coincidir no retiro con ela, a súa muller. O xerente da área, José Ramón Gómez, recorreu a eles hai uns días para presentarlles a iniciativa e ningún expúxose “outra resposta que non fose aceptar”. “Creo que é unha obrigación moral, pero no meu caso ata sentín alivio cando mo propuxo, porque quería facer algo e non sabía que. Nisto vin un campo no que podía ser útil e non houbo ningunha dúbida, nin miña nin da miña muller”, explica Fernando.
AO MÁXIMO. O grupo de voluntarios xa mantivo unha reunión para coñecer máis de preto o funcionamento do servizo, ao que se conectarán a través de terminais propios ou cedidos. O sistema permite abrir e pechar a liña a través dun botón, pero polo menos no caso deste matrimonio avecíñanse xornadas maratonianas, para as que contan co apoio “totalmente a favor” dos seus tres fillos, maiores de idade. “Haberá que descansar un pouco, pero cantas máis horas estea a liña operativa mellor, porque ten uns picos de demanda altísimos. Eu son unha persoa de madrugar, así que me imaxino que me conectarei á primeira hora e seguirei pola tarde, facendo paradas para facer algo de deporte, que é obrigatorio, e comer. Calculo que poderemos estar entre dez e once horas, pero aínda é pronto para dicilo, porque é un asunto novo e tampouco sei o grao de esgotamento psicolóxico que pode ocasionar isto. A nosa idea é estar o máximo de horas dispoñibles”, indica o colexiado, outrora xefe de servizo do centro de saúde de Lérez.
Os facultativos, que atenderán chamadas de pacientes da área, actuarán da mesma forma que os preto de 100 teleoperadores que agora mesmo operan no ervicio, ofrecendo información sobre o coronavirus e resolvendo dúbidas sobre os síntomas. “Un dos obxectivos é tentar solucionar os problemas telefonicamente e evitar que acudan ao seu centro de saúde sen contactar antes co seu médico de cabeceira. Para impedir que se vaia esparexendo o virus, pero tamén para evitar que se contaxien, porque está claro que un sitio con acúmulo de enfermos non é o mellor lugar para estar”.
CONTRA A ANSIEDADE. Outra das misións é tranquilizar os ánimos e arroxar algo de calma ás persoas que están a vivir este episodio con angustia, que non son poucas. “Hai que tentar canalizar todas estas ansiedades, que neste momento son naturais. Isto non significa quitarlle importancia ao asunto, senón valorar a situación de cada un e achegar a información máis adecuada”, precisa Fernando.
O grupo de facultativos tamén aproveitará o contacto telefónico para reiterar as recomendacións hixiénico-sanitarias e para lembrar a existencia da web www.coronavirus.sergas.gal, na que hai información actualizada sobre o virus aberta a toda a poboación. “Entrando nela pódense desmontar bulos e noticias falsas, algo fundamental neste momento”.
SEN PRECEDENTES. O doutor advirte de que a poboación mundial afronta unha “situación terrible” sen precedentes, desatada por “un virus novo e unha pandemia que xamais fora tan agresiva”. Con todo, tamén é o primeiro en apelar á calma, lembrando que “sempre se saíu destas pandemias e esta non vai ser unha excepción”. “O que hai que tentar é que sexa ao custo máis baixo posible, por iso é importante seguir as instrucións da autoridades sanitarias, manter o confinamento e non facer aventuras. Debemos remar todos na mesma dirección. Logo xa veremos que aprendemos desta lección, porque é obvio que o mundo non pode ser igual despois disto. Polo menos teriamos que aprender a importancia da sanidade pública, que é a que se está agora mesmo partindo o peito. É o noso maior tesouro”.
Devandito isto, se algo reitera o colexiado é a súa invitación ao resto de compañeiros do gremio jubidados “para que se somen ao carro”, porque “cuantos máis sexamos, máis axilizaremos o servizo” Para iso recomenda ás persoas interesadas dirixirse ao Colexio de Médicos de Pontevedra, que xestiona o voluntariado con Sanidade.
