O Concello nomea o 2020 como o ano da loita contra a ludopatía

A cidade reúne xa 110 máquinas de apostas e 304 comecartos que dan ás á adicción ao xogo â??Galup, que axudou a 1.800 pontevedreses, pechou "por falta de xente"
Una máquina de apuestas deportivas y una tragaperras. JAVIER CERVERA-MERCADILLO
photo_camera Unha máquina de apostas deportivas e unha comecartos. JAVIER CERVERA-MERCADILLO

O Concello declarará 2020 como o ano da loita contra a ludopatía, unha patoloxía que evoluciona á alza axudada polo aumento da rede de casas de apostas e a explosión do xogo online. O flirteo co azar xa non ten horario e o que máis preocupa é que cada vez é máis fácil burlar os límites de idade. O 25% dos menores de 18 anos galegos (e por extensión, pontevedreses) apostou algunha vez na súa vida.

A efeméride foi comunicada este mércores polo concelleiro de Educación, Deporte e Saúde, Tino Fernández, ao fío de reunión con nove asociacións sociosanitarias do municipio que, segundo dixo, comparten a necesidade de atallar o problema do xogo. "Practicamente só estamos vendo a punta do iceberg, porque hoxe, dende un teléfono móbil, calquera pode arruinarse en 24 horas. Todos cremos que debe atallarse este problema dende as administracións. Todos estamos preocupados", sinalou o edil socialista.

Fernández reunido este mércores con asociacións sociosanitarias. GONZALO GARCÍA
Fernández reunido este mércores con asociacións sociosanitarias. GONZALO GARCÍA
 

Dentro da casuística que rodea á ludopatía, o boom das máquinas de apostas deportivas está no punto de mira. En 2015 había 60 puntos para apostar na cidade e hoxe xa son 110, un 83% máis. Ademais, alarma que as salas de xogos expandíronse polo centro urbano e co agravante de que algunhas das últimas incorporacións están a escasos metros de centros escolares.

A nivel municipal non existen estatísticas, pero a Universidade de Santiago de Compostela presentou un estudo o pasado mes de xullo que advirte de que, segundo as últimas enquisas, o 4% dos adolescentes da comunidade é "xogador patolóxico". A iso engade que o 8% dos que xogan recoñeceron habelo feito no mes anterior á investigación, o que supón que uns 10.000 menores de entre 12 e 18 anos xogan de forma habitual en Galicia.

A maior parte deles inícianse no xogo en bares e cafeterías, onde están situadas o 67% das máquinas de apostas deportivas e a maior parte das 304 máquinas comecartos que constan de xeito oficial a nivel local.

1.800 LUDÓPATAS. A expansión da rede de xogo deu saída a importantes mobilizacións sociais que, sobre todo, arremeteron contra a proliferación das casas de apostas. En cambio, a nivel do usuario chama a atención que a única asociación que prestaba axuda ás persoas ludópatas, o Grupo de Autoaxuda Ludopatía Pontevedrés (Galup), pechou as súas portas o pasado 19 de xuño "por falta de xente".

O seu expresidente, Javier González Vázquez, explica que a última persoa que acudiu a pedir axuda fíxoo en decembro de 2016 e que nos catro meses que leva inoperativa "ninguén chamou preguntando pola asociación, a pesar de que en ningún momento avisamos de que se pechaba".

Esta falta de interese dista de significar que non haxa demanda. De feito, González está convencido de que a ludopatía "foi a máis" e de que os xogadores e máis activos. "O xogo online é moi complicado, porque un pode xogar as 24 horas, sen quitarse o pixama se é necesario, en casa ou na oficina (...) E o xogo presencial de hoxe leva a cabo en instalacións pechadas, ocultas á vista da xente. Hai máis problemas que antes", indica a preguntas deste xornal.

O perfil dos xogadores tamén cambiou. González afirma que "cada vez máis mozos", ata o punto de que na actualidade "hai nenos de varios institutos de Pontevedra que na hora do recreo, en lugar de ir tomar o bocadillo, van ás casas de xogo".

"ACABARÁ REBENTANDO". González fundou o grupo o 24 de xaneiro do ano 2000, tras superar o seu propio cadro de ludopatía. A súa lema é que para guiar un grupo de autoaxuda "hai que coñecer o terreo porque, pola contra, sería como predicar no deserto. Isto non se aprende, estou hai que mamarlo".

Nos case 20 anos que estivo funcionando, a entidade prestou axuda a 1.800 ludópatas que deixaron ao seu paso dramas persoais e "familias esnaquizadas". E agora o seu expresidente augura unha nova onda de adictos ao xogo moldeada pola xeración 4.0. "Isto acabará rebentando dentro de tres ou catro anos, como o fixo tras o boom dos bingos e os comecartos de finais dos 70. O xogo empezou a estar ben visto e a partir de aí fóronse acumulando problemas e débedas a xogadores (...) Agora estamos a ver manifestacións por toda España ante a proliferación das salas de xogo. Só en Pontevedra debe de haber sete ou oito, cando somos catro gatos vivindo. Se non se pon freo, haberá máis salas de xogo que bares".

Comentarios