Pontevedra
Os tesouros de Santa Clara
O convento de Santa Clara xa é da cidadanía de Pontevedra. Tras unha negociación que se remonta ao ano 2017, o alcalde da cidade, Miguel Anxo Fernández Lores, anunciou este xoves que a compra do cenobio está pechada mediante un acordo verbal e custará 3,2 millóns de euros
"Hoxe é un día histórico para Pontevedra, nos 22 anos que levo na Alcaldía este é uns dous anuncios dous que me sinto máis orgulloso", explicaba Miguel Anxo Fernández Lores. Do mesmo xeito, valorou a operación urbanística anunciada onte como a máis importante desde a creación da Alameda de Sesmeros a mediados do século XIX e a súa incorporación á trama urbana da cidade.
O interese do Concello polo inmoble xa se manifestou no momento no que as dúas últimas monxas que o habitaban mudáronse a Santiago. O propio Fernández Lores, xunto ao por aquel entón concelleiro de Patrimonio, Vicente García Legísima, protagonizaron os primeiros encontros en Santiago de Compostela coa Igrexa e, en concreto, coa orde das Clarisas, propietaria do conxunto.
"Hoxe é un día histórico para Pontevedra, este é uns dous anuncios dous que máis orgulloso me sinto"
No mandato que comezou en 2019 tomaron a substitución nas negociacións os concelleiros de Urbanismo e Promoción dá Cidade, Xaquín Moreda e Anabel Gulías. Foi así, ao longo de reunións mantidas nos últimos catro anos, como se fraguou a compra do convento do século XIII. "Teño que transmitir a ilusión que me comunicou a Orde dás Clarisas e a Igrexa por que lestes bens pasen a ser de uso público", dixo Lores.
A venda afecta a todo o conxunto, incluíndo o edificio, os terreos do seu interior e o muro perimetral, todo iso protexido pola Dirección Xeral de Patrimonio, polo que calquera intervención no lugar terá que ser escrupulosamente estudada e validada pola Xunta. Aínda non existe acordo sobre os bens mobles, xa que as Clarisas optan por non desprenderse de elementos como os retablos ou o órgano, aínda que son bens difíciles de trasladar do lugar. O Concello manifesta o seu interese por conservalos e confía en poder chegar a un pacto sobre eles.
Tras o acordo verbal, a tramitación da compra terá unha duración duns meses. A partir de entón, Santa Clara será xa, oficialmente, dos pontevedreses e as pontevedresas. O Goberno local xa adiantara que a súa intención con esta adquisición era incorporar o conxunto á cidade e abrir os xardíns e o horto ao uso público. Esta é a intención que mantivo onte o alcalde, aínda que aínda non deu detalles sobre a utilidade do edificio no futuro. "Hoxe a noticia é a compra, a partir de aí haberá que facer moitos estudos para saber que usos lle daremos", dixo o rexedor, que non descarta contar con apoio doutras institucións, como a Deputación. Neste sentido, unha das posibilidades que se baralla é incorporar os inmobles ao Museo de Pontevedra, aínda que este punto non o confirman desde o Goberno local.
[Xardíns do interior do convento. BEATRIZ CÍSCAR]
O que si explicou o alcalde é que, paralelamente á tramitación da compra, o Concello pon xa en marcha un estudo topográfico, taquimétrico e histórico-arqueolóxico que achegue claves sobre o futuro uso que se lle pode dar ao inmoble.
A superficie total do inmoble e a súa leira é de 12.606 m2. Ademais dun amplo xardín, con horto, viñedo e zona arboredo, a conxunto conta cunha superficie edificada de 5.417 metros cadrados, dos cales 2.722 correspóndense coa planta baixa e 2.105 coa primeira planta. A segunda dispón de 590 metros cadrados divididos en dúas naves. As escaleiras, o xardín e a rampla exteriores, que dan á rúa Santa Clara, teñen unha extensión de 241 metros cadrados.
BEN CATALOGADO. O convento de Santa Clara, a súa leira e o muro que o custodia está catalogado como ben con protección para a súa conservación monumental.
O ano de fundación do convento é 1271, segundo a ficha do catálogo municipal, e foi reformado no século XIV. Segundo consta, foi fundado por Pedro Rodríguez e Teresa Páez de Sotomayor. Conta cunha cualificación urbanística que lle outorga a posibilidade de ser utilizado con fins administrativos, culturais, recreativos ou sociosanitarios. Entre os seus bens, atópanse retablos do século XVIII, un relicario de San Vicente Mártir ou unha insignia da batalla contra os franceses de 1809.
