Cruz Morcillo: "Á familia de Sonia só lles queda un golpe de sorte"

A xornalista dedica un capítulo da súa última obra, Departamento de Homicidios, a repasar a desaparición da dependenta pontevedresa. Faio a través de testemuños de varios policías que interrogaron a Araújo
Uno de los rastreos policiales en una propiedad de la familia de Araújo. J. CERVERA-MERCADILLO
photo_camera Un dos rastreos policiais nunha propiedade da familia de Araújo. J. CERVERA-MERCADILLO

"A JULIO gustábanlle as mulleres e a botella, e non era infrecuente que acabase montándoa algunha madrugada en locais pouco recomendables mentres Sonia durmía para madrugar ao día seguinte. ela, ademais, era máis novo que el. Unha década de diferenza". Así define Cruz Morcillo ao falecido Julio Araújo, primeiro e único sospeitoso da desaparición de Sonia Igrexas, na súa obra Departamento de Homicidios (Libros do KO, 2021), volume que repasa os crimes máis mediáticos investigados en España nos últimos anos a través dos ollos dos axentes que traballaron con idea de esclarecelos.

Non foi o caso da desaparición máis coñecida da historia recente da cidade do Lérez, un caso que recordan Carlos Segarra —encargado do caso desde o principio e aínda á fronte do—mesmo , Carmen Pastor e Serafín Castro (ambos xa retirados) e que sintetiza Morcillo nun brillante capítulo dedicado ao caso.

Sonia estaba farta das súas esmorgas, das súas saídas, de que vivise á súa costa... déralle un prazo para que se marchase de casa

Sobre o ocorrido na mañá do 18 de agosto de 2010, hai agora once anos, a escritora recorda que "as súas amigas íntimas, a súa irmá, a súa contorna, sabían que Sonia déralle a Julio de prazo ata o sábado para que se marchase de casa. Estaba farta das súas esmorgas, das súas saídas, de que vivise á súa costa... Esperou ata que celebraron a comuñón do seu fillo Alejandro, de nove anos".

Segarra, que interrogou ata en catro ocasións ao único sospeitoso, entón parella da vítima, detalla que Araújo era "moi frío. Non se saía do guion xamais". "O único que tedes contra min é que non me tedes localizado unha hora e media", dicía, segundo detalla Carmen Pastor.

Pero os policías nunca creron a versión do investigado. Segarra detalla en Departamento de Homicidios que "pode estar a falar contigo de calquera tema, non está cómodo coa Policía, é obvio, pero che mantén a conversación. Agora, en canto abórdaslle o tema de Sonia e intentas saber algo máis ou lle pos algún indicio por diante, sóltache o mesmo. "Iso é o que vostede di e terá que demostralo". é tan frío e coñécese tan ben o guion que eu nas miñas charlas sobre as dificultades do noso traballo utilízoo habitualmente como exemplo. é moi bo. Non entra nunca en contradición nin en disputa. é un bucle". A investigador fala en presente, pois mantivo esta conversación coa autora con Araújo aínda vivo. Agora, falecido, "levouse o segredo á tumba", segundo pensan os policías.

Coñécese tan ben o guion que eu nas miñas charlas sobre as dificultades do noso traballo utilízoo habitualmente como exemplo

Outro dos expertos do CNP que intentaron obter datos de boca de Araújo foi Serafín Castro, agora retirado, que tamén colabora con Morcillo neste epígrafe do seu volume. "Interrogámoslle moitísimas veces. Falei con el por extenso. queda calado, e a min que un sospeitoso quede calado faime pensar moi mal (...) Nos interrogatorios, cando se lle preguntaba por certas cuestións, non contestaba de forma clara e contundente, e cando se lle atosigaba un pouquiño quedaba calado. A personalidade de cada un é distinta".

A autora fai un percorrido do caso desde o principio, coa famosa visita ao zapateiro de Arcebispo Malvar e o argumento de Araújo dun atasco que nunca existiu (así se comprobou tras a revisión das cámaras de tráfico). Segundo el, ela apeouse do seu coche e foise andando a facer uns recados antes de entrar a traballar na tenda de Massimo Dutti, onde xa nunca se presentou.

Departamento de Homicidios pon sobre a mesa todas e cada unha das probas (ou máis ben indicios) que foron recompilando os investigadores, entre elas o carné atopado por un equipo deste xornal durante unha das súas numerosas investigacións sobre o terreo.

"En 2015 o Xulgado de Instrución 3 de Pontevedra, especializado en Violencia Contra a Muller, ditou o sobresemento provisional do caso "por non existir indicios sólidos para acordar a continuación do procedemento contra o imputado" Julio Araújo", analiza a autora. Sinala, ademais, que a Audiencia rexeitou a práctica do test da verdade que solicitara o fiscal xefe, Juan Carlos Aladro, como cravo ardendo ao que poder agarrarse.

"Sen pistas e sen sospeitosos, tras desimputar a Araújo, o caso pechouse a falta de novos indicios, que a Policía non deixou de buscar. Aínda que moitos dos investigadores e xefes xa non están, outros seguen aí e o nome de Sonia asoma por archivadores de cartón e cartafol de escritorio compartidos, tamén na Comisaría de Pontevedra", engade a xornalista de em <>ABC.

"Cremos que a enterrou no monte —conclúe Carmen—Pastor . A primeira vez que iamos buscar, Carlos díxome: "Ti non sabes o que é iso. A herba está á túa altura". Estaban os cans de rastrexo, pero nada, Nun monte pechado, con caídas, algúns carreiros, vexetación moi alta. Unha zona enorme".

Entre 2018 e 2020 efectuáronse dúas novas dilixencias, a primeira na leira familiar en San Mauro e a segunda nun pozo nunha zona forestal de Marcón, ambos os infrutuosos. Carlos Segarra sinala na obra que publica Libros do KO que "é o caso máis enquistado que teño".

Morcillo, tras as dez páxinas que dedica ao crime máis famoso da historia recente de Pontevedra, conclúe que "á familia de Sonia xa só lle queda un golpe de sorte".

O crime do rol, o caso Bretón ou o asasino da baralla, analizados con lupa no volume de Morcillo

Departamento de Homicidios narra a crónica negra de España a través das confesións e recordos de dous policías e dous gardas civís que investigaron en primeira liña algúns dos homicidios máis mediáticos, tráxicos e misteriosos das últimas décadas. Entre eles, ademais do caso Sonia, o crime do rol, o caso Bretón, o asasino da baralla ou a desaparición do neno de Somosierra.

Morcillo ten un estilo áxil e directo. A súa experiencia contando historias de Sucesos convértea nunha canle perfecta para mergullarse, crime tras crime, en feitos traumáticos pero que convén recordar para que non volvan suceder.

O libro, que está a ter un notable éxito desde o seu lanzamento no mes de maio, é o primeiro en facer unha análise profundo do caso Sonia Igrexas.

Comentarios