As culleres e tenedores que se converteron en aneis e colgantes

O artesán Mario López, que participa na Feira Chalana, está especializado en reutilizar obxectos que perderon o seu uso
2020072812271389644
photo_camera Mario López, mostrando unha das súas creacións. BEATRIZ CÍSCAR

Fai xa case unha semana que Pontevedra acolleu a inauguración, na Praza dá Ferrería, a XIII edición da Feira Atlántica de Artesanía e Deseño Chalana. Ata o 16 de agosto, doce postos dedicados aos distintos campos da artesanía estarán abertos a todo aquel público que decida asomarse, á mantenta ou por casualidade, ás diferentes casetas que se encargan de dar vida á feira.

Posto de artesanía de Mario López. BEATRIZ CÍSCAR
Posto de artesanía de Mario López. BEATRIZ CÍSCAR

Un deles, homónimo ao seu propietario, é o de Mario López, quen non dubida en recalcar o importante que, para o seu negocio e os seus ánimos, foi a realización da Feira Chalana este 2020.

"Eu, no particular, levo cinco meses vendo como se suspenden unha feira tras outra. O nivel de tensión que acumulamos foi moi alto. Caeron os ingresos dun xeito estrepitoso e foi unha alegría que nos confirmasen esta feira", afirma antes de explicar a importancia deste tipo de eventos para o seu negocio: "A venda en feira, en mercados, consideramos que ten unha serie de virtudes porque nos achega á xente de xeito directo. Algo que non teñen outras formas de comercialización".

A Chalana foi, en definitiva, un sopro de aire fresco para el. Un sopro, iso si, que quere aproveitar: "Estou a apostar todo a Pontevedra", contesta sen ambaxes cando a conversación volve tras os seus pasos cara á importancia da realización da feira tras todo o acaecido pola crise do coronavirus.

Mario López está especializado nun tipo de xoiería moi particular: o da xoiería sostible, da reutilización de obxectos que, abandonados nun caixón onde só conviven co po, perderon o seu uso, pero non o seu valor.

Culleres, servilleteros ou filtros de cámaras acaban convertidos en esculturas, aneis e colgantes tras pasar polas mans deste artesán oriúndo de Rosario, Arxentina.

"A xente sorpréndese ao ver o resultado e sobre todo o que fan é recordar a utilidade destes obxectos. Conéctaos coa súa historia persoal", relata Mario cun sorriso, antes de evocar algunha das anécdotas que lle regalou o seu traballo: "Unha muller da Coruña, o ano pasado, tróuxome uns porta panos de mesa de prata. Ela tiña tres fillos e quería facerlles un agasallo. Estes porta panos de mesa tiñan o nome do avó gravado, así que fixen un deseño duns marcapáxinas para libros e finalmente levámolo a cabo" 

Mario López falando sobre unha das súas creacións. BEATRIZ CÍSCAR
Mario López falando sobre unha das súas creacións. BEATRIZ CÍSCAR

Unha anécdota que, tras acabar de recordar, utiliza como propio exemplo da síntese do seu traballo: "O meu oficio é iso: o obxectivo é dicir, bo, teño un obxecto gardado nun caixón que está practicamente esquecido. Si que se relaciona cun recordo, pero está esquecido, está en desuso. E deste xeito devólveselles á vida: dáselles unha nova función. Unha cotiá como no caso do marcapáginas, marcando ou ata vendo a lectura de alguén, ou unha simplemente ornamental, onde cambie a forma pero non o recordo que hai de fondo".

O estilo de Mario, quen cruzou o charco antes do cambio de milenio para instalarse en Granada e cursar alí o Ciclo Formativo de Xoiería e esmalte ao lume, é definido con entusiasmo polo propio artesán: "Unhas lecturas de filosofía oriental fixéronme atopar o meu estilo: a diferenza de occidente, onde tendemos a que as cousas brillen e reluzan, eles aprecian máis o opaco, aquilo que ten certa escuridade. Incluso aprecian a greta como un elemento que demostra o paso do tempo. O obxectivo é non ocultar, senón mostrar".

Mario López traballando nunha das súas creacións. BEATRIZ CÍSCAR
Mario López traballando nunha das súas creacións. BEATRIZ CÍSCAR

Esta visión estética, bautizada como wabi-sabi en Xapón e na que o minimalismo xoga un papel importante, é unha das súas grandes influencias, pero non a única. "Inspireime moito no arte povera (movemento artístico xurdido en Italia). Tamén se pode relacionar coa arte rupestre, que era igualmente moi minimalista. Atráeme esa mínima expresión e a cada xoia tratala tamén como un pequeno obxecto de arte. Por iso traballo unha por unha; non fago series. Cada peza é única".

Ese estilo, o de unir o persoal co estético a través de obxectos cotiáns que, ás veces, encerran moito máis do que a primeira vista se podería crer, é o que levou a Mario desde Rosario a Granada e, tras moitas feiras e eventos en Galicia, acabou dando con el, desde hai cinco anos, na provincia de Pontevedra. E, desde fai tamén catro edicións, na Feira da Chalana. Dando vida aos obxectos no seuToy Story particular.

Comentarios