O plan b de Ence se se ve obrigada a pechar o seu complexo industrial en Lourizán é crecer en Navia e trasladar a Asturias as preto de 450.000 toneladas de celulosa que agora mesmo saen da fábrica pontevedresa.
Nestes termos expúxollo o presidente da compañía, Ignacio de Colmenares, aos investidores durante a primeira reunión mantida tras a sentenza da Audiencia Nacional que retirou á empresa a prórroga de 60 anos para seguir ocupando a costa pontevedresa.
A compañía teno claro. Primeiro presentarán recurso, como xa advertiron tras coñecer o fallo xudicial, para que o Tribunal Supremo devólvalles este permiso que garantiría a súa permanencia na ría ata 2073. En caso de perder este litixio, intentarían recorrer ante a xustiza europea.
Pero se se visen abocados a pechar a planta pontevedresa, as preferencias non pasan, precisamente, por recolocarse dentro de Galicia. Nin sequera con fondos europeos por medio. A intención expresada por Colmenares aos mercados é trasladar directamente a capacidade produtiva da súa planta galega asturiana.
Ence xa ten incluídas no
O proxecto de Navia suporá unha inversión de 495 millóns de euros, ten dous anos de prazo de execución, creará 1.250 postos de traballo e non só será autosuficiente energéticamente, senón que producirá máis electricidade renovable da que consumirá durante o proceso.
A empresa xa dispón de terreos, tramitación ambiental avanzada e gran parte da enxeñería desenvolvida. E ademais, opta a recibir o apoio dos fondos europeos. A idea é aumentar esta nova liña, que en principio estaba deseñada para producir 340.000 toneladas de celulosa, ata case as 500.000, que é o total máximo de capacidade instalada no complexo de Lourizán.
Complexo de Lourizán
Ence xa creceu en Navia en 2019 cun proxecto que permitiu aumentar a capacidade de produción da biofábrica en 80.000 toneladas, ata alcanzar as 685.000 millóns de quilos de celulosa ao ano, o que supuxo un incremento do 13% na súa capacidade produtiva.
No que non está a pensar a compañía nestes momentos é nun traslado dentro de Galicia, despois de que a consultora Idom rexeitase todos os posibles emprazamentos por carencias técnicas estratéxicas para o desenvolvemento industrial de Ence.
Ademas, esta saída de Galicia cara a Asturias permitiría manter aos madeireiros galegos como abastecedores. Agora mesmo, a empresa traballa directamente cun terzo de toda a madeira que se corta en Galicia –ao redor de 3,3 millóns de metros cúbicos ao ano–, ao que habería que sumar a materia prima que outros maderistas levan directamente ás súas plantas, tanto á pontevedresa como á asturiana de Navia. Segundo os datos que manexa o sector, o groso do eucalipto que se corta nos distritos forestais máis produtores –Ferrol-Ortegal. A Mariña lucense e Terra Chá– xa están a nutrir á factoría asturiana. O ano pasado, nestas tres áreas cortáronse 2,33 millóns de metros cúbicos de eucalipto, o 42% do total de Galicia. O resto, salvo o que se envía en tren cara a Portugal, vén parar a Pontevedra.
Con este esquema, parece evidente que os produtores máis afectados polo futuro da planta de Lourizán serían os de distritos forestais como Santiago-Meseta interior, Barbanza, Fisterra, Deza-Tabeirós, Caldas-O Salnés e Vigo-Baixo Miño.