Estudan o rescate das dúas toneladas de coca do narcobuquev

Os GEO, que acharon 3.000 quilos nun habitáculo conectado á cuberta, non puideron descender á planta por estar anegada 
La cubierta del barco, ya con agua, cuando empezaba a hundirse. CNP/GC/VA
photo_camera A cuberta do barco, xa con auga, cando empezaba a afundirse. CNP/GC/VAI

Os GEO non puideron chegar ata o segundo habitáculo elixido polos narcotraficantes para esconder o alixo de máis de 5.000 quilos de cocaína que transportaron desde augas do mar Caribe ata Galicia a bordo do cargueiro Nehir. Si lograron salvar tres toneladas, situadas nunha dependencia conectada á cuberta, e preservar a vida dos nove tripulantes, xeorxianos e turcos, que abriran varias vías de auga no cargueiro coa intención de borrar todas as pegadas da súa actividade delituosa. O afundimento do barco (que envorcou apenas dúas horas e media despois da abordaxe) foi tan rápido que os 80 fardos restantes (recuperáronse 92) xa flotaban cando a Policía pensou en buscalos, pois se achaban catro plantas por baixo de cuberta.

Ante esta insólita situación e dado que o cargueiro, de 52 metros de eslora, aínda permanecía este mércores semihundido, visible desde os medios aéreos, a Policía Nacional e a Garda Civil puxeron sobre a mesa a posibilidade de acudir ao lugar para recuperar a droga. O cuartel xeral dos Greco, na Comisaría, e o do ECO Galicia, na Comandancia, tiveron sobre a mesa esa posibilidade, que, por agora, está descartada. Os mergulladores do Instituto Armado consideran a manobra demasiado arriscada, pois as cámaras de aire que manteñen ao narcobuque entre dúas augas convértenlle nunha trampa mortal de primeira magnitude. Nesta situación, indican os especialistas, a presenza de calquera persoa no interior da embarcación podería provocar o completo afundimento da mesma, e a súa inestabilidade desaconsella a manobra, pois a caída ao fondo do mar implicaría o arrastre dos submarinistas que estivesen a levar a cabo as tarefas de recuperación da droga.

Un segundo factor en contra é a localización do cargueiro, que non se acha en absoluto preto de terra, senón que está mar dentro, nunha zona na que as condicións en canto a climatoloxía e ondada son en grao sumo adversas, a unhas dez horas de navegación desde un porto galego.

Por todo iso, e a pesar de que a Dirección Antinarcóticos (Diran) da Policía Nacional de Colombia asegura ao 100 por 100 a presenza da cocaína nas adegas (circunstancia, ademais, corroborada por testemuñas presenciais), nestes momentos parece case imposible afrontar un exercicio que leva máis riscos que beneficios. De feito, as tres toneladas de cocaína aprehendidas son máis que suficientes para acreditar o delito, e o reproche penal é o mesmo para quen transporta 3.000 que para quen transporta 6.000 quilos de sustancias estupefacientes.

¿FARANO OS NARCOS? Unha hipótese que se expón de forma paralela á que descartan, polo menos por agora, as Forzas e Corpos de Seguridade do Estado, é a de que narcotraficantes a soldo da poderosa organización que fretou o monumental alixo arrisquen a súa vida para facerse con 80 fardos valorados nuns 80 millóns de euros no mercado ilícito europeo. En principio, e dadas as circunstancias relatadas, parece unha idea que ninguén afrontaría, pero en vista dos antecedentes, con persoas en Galicia e en Sudamérica que se aventuran a cruzar o Atlántico nun semisumerxible, calquera cousa pode suceder. Os pilotos de planadoras das Rías Baixas teñen capacidade e pericia máis que sobrada para navegar a alta velocidade ata o lugar no que segue o barco, e as organizacións dispoñen de infraestrutura como para fretar outro tipo de embarcacións tipo pesqueiro, cargueiro ou mercante, que poderían pasar por alí de casualidade. O difícil, en calquera caso, sería a manobra da extracción da cocaína, unha tarefa complicada incluso nas augas tranquilas dun porto, canto máis no medio da Fosa Atlántica.

En canto á operación, coordinada polo Xulgado Central Número 1 da Audiencia Nacional, dáse por pechada. Os investigadores do Greco Galicia, do Eco Galicia e do Servizo de Vixilancia Aduaneira centraron os seus esforzos desde un primeiro momento nunha organización criminal con base na comarca pontevedresa do Salnés como receptora da maior parte do alixo. Todos eles uniron os seus esforzos para determinar a súa identidade, pero se atoparon cun inimigo que afectou por igual aos narcos galegos e ás autoridades: o temporal Karim. Iso fixo que os lancheiros non puidesen saír e, consecuentemente, que as Forzas e Corpos de Seguridade do Estado non puidesen detectalos, máis aló da presenza dunha planadora embarrancada contra unha zona rochosa no termo municipal de Corcubión.

undefinedO Nehir pasou fronte ás Rías Baixas, lugar previsto para o transvasamento da mercancía, a mediados da semana pasada, pero o temporal e, talvez, algunha filtración que chegou a oídos dos sempre ben informados capos galegos, fixo que non se producise a parte final da viaxe da droga no punto pactado.

A partir dese momento, os responsables de efectuar o seguimento do narcobuque optaron por organizar unha abordaxe antes de que se afastase demasiado das costas españolas, conscientes de que a súa travesía lle levaba a Holanda. Alí pretendían coar a mercancía pactada coa terceira organización criminal implicada no negocio ilícito, fincada nos Países Baixos. A actuación de Policía, Garda Civil e Aduanas apoiándose no buque Serviola da Armada Española serviu para impedir a conexión entre Colombia, Galicia e Holanda, os tres puntos craves para o tráfico de cocaína a nivel internacional a día de hoxe.

Nesta operación concreta, ademais, apareceu un actor do que poucas veces se fala pero igualmente importante: o continente africano. Non en balde, o Nehir, abanderado na República de Palau e a nome dunha sociedade aparentemente instrumental radicada en Libia, viaxaba cunha tripulación de individuos non profesionais do mar, xeorxianos e turcos, e permaneceu atracado nun porto de Mauritania ata que recibiu a orde de partir cara a Latinoamérica para cargar a droga. No momento da súa partida, ademais, apagou todos os sistemas de control e balizas por GPS que esixen as autoridades internacionais para a seguridade marítima, polo que, oficialmente, o cargueiro segue no porto africano, aínda que vaia ao Caribe e pasado polas Rías Baixas antes de acabar afundido.

TODOS A PRISIÓN. O edificio xudicial da Parda, en Pontevedra, acolleu este mércores a toma de declaración por videoconferencia de todos os detidos no marco da operación bautizada policialmente Bocagrande Adoitar/Bocanegra.

As comparecencias levaron o seu tempo, pois os representantes legais de todos os investigados, a maior parte deles de oficio, participaron nas mesmas de forma telemática.

Finalmente, e tras escoitar a todas as partes, o Xulgado Central 1 da Audiencia Nacional, a instancias da Fiscalía Antidroga, decretou o ingreso incondicional de todos eles na prisión provincial da Lama.

Comentarios