A invasión de turistas nos concellos costeiros, máis autóctona que madrileña

Nin Galicia sofre unha invasión de turistas de fóra da comunidade nin Madrid vive un éxodo de habitantes con dirección ao noroeste. En realidade, o incremento de actividade nas localidades costeiras detectada nas últimas semanas ten máis que ver co desprazamento interno de galegos cara a segundas residencias ou praias, fartos do confinamento e animados polo bo tempo, que polo desembarco masivo de familias chegadas doutros puntos da Península.

Esa é polo menos a conclusión á que chegan autoridades como a propia Delegación do Goberno en Galicia ou algúns alcaldes de concellos litorais, que no entanto si recoñecen que pode haber algúns casos de viaxeiros interprovinciais ou intercomunitarios, prohibidos polo momento debido ás restricións do estado de alarma, que burlan os controis para pasar uns días en Galicia. Pero son, en todo caso, puntuais. Case anecdóticos, aseguran.

Aínda que os controis relaxáronse desde a fase 2, as autoridades limitan a casos puntuais os foráneos que se coan

"¿Que hai algunha persoa de fóra de Galicia que se coou? Por suposto. Pero que todas teñan acento madrileño...", ironizan fontes gobernamentais. O propio Pedro Sánchez comprometeuse este mércores no Congreso, ante unha petición do BNG, a informarse sobre este posible movemento turístico cara a Galicia. Con todo, cren que non é real a idea que se quere dar de descontrol e invasión de xente de fóra.

Unha teoría que apontoa Ana Ermida, alcaldesa de Barreiros, que aínda que si admite un incremento de vida no seu municipio, vincúlao sobre todo a xente de Lugo e outras zonas do interior da provincia que ten segunda residencia alí, algo totalmente legal. "Que no medio veña algún doutros lugares eu non o nego, pero en ningún caso son maioría", recoñece a rexedora.

E o alcalde de Sanxenxo, o popular Telmo Martín, insistía nesa mesma teoría de movemento interno para explicar a afluencia de persoas ao municipio máis turístico de toda a comunidade.

E é que a Delegación do Goberno recorda que a xente vén de semanas de confinamento e franxas horarias e que, ao abrirse a mobilidade territorial e temporal, desprazouse masivamente a segundas residencias. E coa onda de calor da última semana, tamén á praia.

CONTROIS. Co transporte público aínda limitado, as tres grandes vías de entrada a Galicia son as autovías A-8, A-6 e A-52, as dúas primeiras en Lugo. Nese sentido, resulta relativamente sinxelo manter certo control sobre as fronteiras galegas, por exemplo estase facendo na Raia con Portugal.

Ante esta realidade, os cidadáns asumen que tratar de cruzar media Península desde Madrid a Galicia sen atoparse ningún tipo de control é unha aventura case imposible. Un risco excesivo. Porque aínda que se poida saltar de comunidade ou provincia por unha autovía ou unha nacional con relativa facilidade, resulta bastante máis difícil saír dunha gran cidade como Madrid ou entrar en destinos onde a Policía Local reforza o dispositivo de vixilancia. Ademais, a experiencia do Covid-19 tamén infundió medio á xente e respecto ás normas. Por iso é polo que hoxe en día xa non se vexan tantos controis, como recoñecían o xoves desde a fronteiriza gasolineira de Repsol da A-52 na Gudiña.

Máis difícil está a vixilancia en estradas secundarias ou na A-8, onde a diferenza da montaña de Lugo (A-6) e Ourense (A-52) si existe un importante fluxo diario de traballadores con autorización para moverse entre territorios. O estaleiro Gondán ou a pasteira de Ence en Navia son un bo exemplo dese tráfico diario que, como admiten algúns, si aproveitan asturianos ou vascos para pasar uns días na Mariña. Serían esas excepcións que citan as autoridades, como a do motorista madrileño sorprendido esta semana na N-525 en Ourense rumbo ás Rías Baixas.

A pesar diso, en Galicia ninguén quere baixar a garda. Ata o presidente da Xunta, moi belixerante xa en Semana Santa –fase 0– coa chegada de foráneos, pide máximo control, xa que aquí ninguén esquece que o coronavirus entrou a través de vía madrileña.