O Karar, o Titán e o Benirrás, tráfico de cocaína ao máis puro estilo de Galicia

Os tres barcos, que transportaban uns 11.000 quilos de cocaína cara a costas galegas, tiñan por obxectivo entregar a droga a lanchas rápidas para introducila nas Rías Baixas, pero só o veleiro conseguiu o seu labor posto que a carga foi incautada na Ría de Arousa sen tocar terra 

 

Chegada do barco Karar, con un cargamento de droga. Porto de Vigo
photo_camera O Karar, un dos narcobuques empregados polos narcos galegos para introducir os alixos. DP

Os 21 acusados (todos os investigados menos o presunto xefe, o Maior Carvalho) polo intento de introducir nas costas galegas 1.700 quilos de cocaína incautados no Titán Terceiro non son máis que a avanzada.

A Audiencia de Pontevedra acollerá toda unha sucesión de macroprocesos por narcotráfico internacional que nos meses vindeiros. Ademais do máis famoso deles, o do narcosubmarino de Aldán (de cuxos detalles deu cumprida conta este xornal na súa edición do xoves), o Pazo de Xustiza da Boa Vila recibe a partir do 20 de xullo -nunha vista que continuará en setembro- aos presuntos membros da organización que tiña por obxectivo acudir ao encontro do Titán, ben empregando un pesqueiro, ben en lanchas rápidas, para levar a terra o alixo.

DAVID ROLDA DE PRENSA NO PORTO DE ALDAN POR ALIXO DE DROGA DO NARCOSUBMARINO, mércores, 27 nov · 13:00–14:00

Para outono espérase o citado xuízo polo semisumergible, con sete acusados que se exporán a penas de ata 14 anos de cárcere. E para 2022 quedarán, entre outros, o xuízo polos máis de 3.800 quilos de coca comisados no remolcador Karar e o proceso polos 4.000 que transportou, supostamente, o veleiro pantasma Benirrás, cuxa carga foi recuperada na ría de Arousa tras unha gran persecución.

63 acusados membros de distintos clans galegos da droga (e algúns suramericanos) desfilarán polas dúas grandes salas penais da provincia nunha batería de xuízos que porán a proba a operatividade do Poder Xudicial na cidade do Lérez.

Titán, Karar e Benirrás son os nomes das tres embarcacións empregadas polas alianzas entre galegos e suramericanos para abastecer o mercado europeo da cocaína. As dúas primeiras, un pesqueiro e un remolcador, foron abordadas en altamar por operativos conxuntos das forzas de seguridade españolas. A terceira, un veleiro de recreo, desapareceu. Afundido, segundo algunhas fontes, tras entregar os 4.000 quilos que acabarían en mans das autoridades.

Os tres barcos teñen como denominador común o modus operandi: un grupo galego e outro de máis alá do Atlántico (colombiano e, ultimamente, tamén brasileiro) comparten gastos para o financiamento do cargamento, e tamén infraestrutura.

O obxectivo final é establecer contacto en augas internacionais, lonxe da vixilancia, con lanchas rápidas de máis de 1.000 cv de potencia para a entrada da droga nas costas. Ou, se é posible, esconder a valiosa carga nun barco pesqueiro que transita por zonas quentes e chega a porto co xénero lícito e coa mercancía ilícita.

Este sistema, que leva acumulando éxitos (e fracasos) entre os clans arraigados na comarca de O Salnés desde fai 40 anos, segue plenamente vixente. Así se constatou nos últimos meses, e así se segue manifestando no inicio do verán de 2021, cando varias organizacións xa fretaron veleiros que acoden ao Caribe en busca do prezado po branco para revender en Europa.

As salas de vistas de Pontevedra serán, unha vez máis, un escenario privilexiado para coñecer todos os detalles achega do funcionamento destas redes criminais transnacionais.

Chegada do barco Karar, cun cargamento de droga. Porto de Vigo

Por orde cronolóxica, o primeiro macrojuicio, xa ao virar a esquina, é o do Titán Terceiro. Nomes moi soados como o de Jacinto Santos Viñas comparecerán para responder o intento de recepción da droga que, segundo os especialistas, era propiedade do Maior Carvalho, entón coñecido como Paul Wouter, que non acudirá, salvo sorpresa, a Pontevedra, pois segue fuxido das autoridades. O fiscal Antidroga pide para os 21 acusados penas de entre dez e trece anos e medio de prisión.

Xa para 2022, unha vez que sexa xulgado o caso do narcosubmarino (con sete acusados, incluídos os seus tres tripulantes) espérase o xuízo polos 3.800 quilos do Karar, que se prevé moi interesante, coa presenza do presunto capo Juan Carlos Santórum e outros 29 acusados, entre eles o topo que supostamente tiña no seo de Vixilancia Aduaneira.

Ese mesmo ano, se nada se torce, será xulgada outra ducia de supostos narcos por intentar coar nas Rías Baixas os 4.000 quilos que, dise, transportou o Benirrás. Cando ninguén llo esperaba, as planadoras volveron cabalgar a ría, pero a Policía, Vixilancia Aduaneira e a Garda Civil impediron aos traficantes "coroar", que é como cualifican na súa xerga a unha operación exitosa.

Carlos Cadeira e o Maior Carvalho, áchanse fuxidos; Juan Carlos Santórum espera o xuízo en casa
A experiencia, a capacidade de manobra e o diñeiro que manexan os grandes capos da droga que dirixen as principais operacións de narcotráfico a gran escala e en dirección a Europa fai que teñan capacidade para sortear a represión unha vez que caeron en mans das autoridades.

Ese é o caso dos tres presuntos responsables dos cargamentos de cocaína do Titán Terceiro, o Karar e o Benirrás, dos cales ningún se acha nestes momentos onde desexaría a Policía, en prisión e á espera de ser xulgado.

O asunto máis sorprendente é o que implica a Sergio Roberto de Carvalho, alias Maior Carvalho en alusión ao cargo que ocupou na Policía Militar de Brasil ata que se descubriu que era un narco. Para o Greco Galicia, unidade policial que lle detivo, comezou sendo Paul Wouter, pois empregaba un pasaporte surinamés con ese nome totalmente legal.

Os especialistas sabían que cazaran ao organizador do alixo. Vivía coma unha bala nunha luxosa urbanización de Marbella e realizaba constantes viaxes a Lisboa e a Pontevedra para manter os seus negocios plenamente activos. Aínda sendo oficialmente Wouter, o xuíz instrutor púxolle en liberdade previo pago dunha fianza irrisoria para un capo do seu poder, na cúspide europea na actualidade.

En meses posteriores, Brasil informou de que Wouter era Carvalho. Éste, con todo, xa aproveitara para finxir a súa morte como Wouter e, maletíns en man, refuxiarse en Ucraína. Dise que subornou a autoridades no país da antiga URSS e tamén en Portugal, desde onde partiu nun jet da súa propia flota deixándose atrás doce millóns de euros en efectivo, en maletas, dentro dunha furgoneta. Actualmente segue plenamente activo, enviando cocaína en colectores desde Sudamérica cara a Europa.

O caso de Juan Carlos Santórum, que negou toda implicación nunha entrevista concedida a este xornal cando estaba fuxido, é ben coñecido: a Audiencia decidiu porlle en liberdade (a el e aos seus presuntos colaboradores) a pesar das probas que a Policía puxo sobre a mesa. O vilanovés apostará por defenderse na Audiencia, a diferenza do capo brasileiro.

O terceiro investigado que manobra para eludir a acción da Xustiza é Carlos Cadeira, patrón do Benirrás. O seu veleiro foi rexistrado en Portonovo meses antes do alixo de 4.000 quilos incautado na ría de Arousa. A Udyco non atopou nada, e aquel día foi o último que tivo noticias tanto do barco como de Cadeira. O primeiro dáse por afundido e o segundo, por prófugo.

Comentarios