Ángela González Ceñal, estudante de Ciencias do Deporte, en Latinoamérica: "Lévasche amizades para sempre"
Natural de Xixón e alumna do campus de Pontevedra, os seus Erasmus en Francia e Turquía animárona a ampliar horizontes cara a Brasil e Perú, onde está agora
Ángela González Ceñal, natural de Xixón, ten 21 anos e estuda 4º de Ciencias dá Actividade Física e do Deporte en Pontevedra. Actualmente atópase en Cuzco (Perú), durante o seu periplo por América Latina, que comezou cunha estancia dun semestre na Universidade Federal de Santa Catarina, en Florianópolis, "unha illa no sur de Brasil, alcumada ilha da maxia".
Alí elixiu a titulación de Educación Física, "que se dividía en dúas, unha máis enfocada á educación e outra ao adestramento deportivo", polo que puido compaxinar materias de ambas as modalidades.
Esta foi a súa segunda experiencia internacional tras pasar un ano enteiro de Erasmus, o curso pasado "un cuadrimestre en Turquía e outro en Francia". Afirma que logo da súa "gran experiencia" no país otomán "non quería perder a oportunidade doutra experiencia estudantil no estranxeiro, de penetrarme noutra cultura e poder descubrir un pouco a vida en América do Sur, de seguir coñecendo xente e mundo e de aprender outra lingua". A isto súmase que é "unha apaixonada do mar", sen esquecer a recomendación de dúas amigas que estaban alí estudando.
Ángela recoméndao "absolutamente". "O intercambio foi a mellor experiencia da miña vida, algo que me marcou. Os estudantes temos a sorte de, con este tipo de programas e axudas, poder estudar á vez que viaxamos, coñecemos xente, outras linguas, culturas e podemos vivir como locais nun país durante uns meses. Sempre fago a comparación de que non é o mesmo irte de vacacións dúas semanas a un lugar, que estudar alí, convivir coa xente local, ter que adaptarche a ese ‘choque cultural', falar a lingua...
"Recoméndoo absolutamente; todo estudante debería dar o paso para vivir unha das mellores experiencias"
O MELLOR E O PEOR. Para esta xixonesa o mellor da mobilidade internacional é "a familia que che levas, todos os amigos tanto locais como outras persoas que están de intercambio procedentes doutros recunchos do mundo. E, sen dúbida, a natureza de Brasil é sorprendente, xunto coa cultura e a súa xente. Respecto da universidade, o mellor é que tiña moita máis oferta de materias, de deportes, e máis instalacións deportivas. Había moito máis espazo dedicado á nosa facultade que no campus de Pontevedra".
En xeral o de Florianápolis é "un campus inmenso, moi activo, con eventos, concertos, bailes, capoeira e mercados. Incluso hai un restaurante universitario no que por 20 céntimos tiñas un menú, accesible a todos os petos".
O peor, na súa opinión, é "a falta de seguridade que sente no país, sempre se debe ir con precaución". No entanto, admite que non me tocou vivir ningunha situación de perigo e, ademais, vivía na zona máis tranquila de Brasil e da illa".
é por iso que cre que todo o estudiantado debería participar nun programa de mobilidade deste tipo. "Rotundamente. Creo que todo estudante debería dar o paso para vivir unha das mellores experiencias da súa vida, saír da zona de confort e aprender e gozar, moito. Sen dúbida, é unha experiencia que che fai ver a vida de xeito distinto, ábreche a mente e fai que che coñezas mellor a ti mesmo. Ademais de levarche amizades para sempre e de todas partes do mundo".
Atrás, Fátima, e diante, de esquerda a dereita, Jose, Manuel, Antonio e Andrés, en Znojmo. CEDIDA
Fátima Pérez, Andrés Torres, Manuel Amorín, José C. Porto e Antonio González, en Brno: "Ensínache moitas cousas da vida"
Este grupo de alumnos de Enxeñería Forestal estreouse o curso pasado como Erasnus eb a República Checa, o que resultou ser unha "experiencia inesquecible"
Fátima Pérez López (Pontevedra, 22 anos), Andrés Torres Carro (A Coruña, 23), Manuel Amorín Martín (A Lama, 23), José Carlos Porto Rodríguez (Ponteareas, 22) e Antonio González Bautista (Ponteareas, 21) forman un pequeno grupo de estudantes dos últimos cursos de nbsp;Enxeñería &Forestal no campus de Pontevedra. O ano pasado estreáronse como Erasmus fichando pola Mendel University de Brno (República Checa), a súa primeira vez estudando fose
Por que se animaron a irse a estudar a 2.700 quilómetros do campus de A Xunqueira? "Pola experiencia de vivir nun país extranxeiro, aproveitar para viaxar por Europa, coñecer o sistema forestal centroeuropeo, aprender novas linguas e novas culturas", explican. Ademais, as universidades foráneas ofrecen a posibilidade de cursar materias ausentes no plan de estudos galego. "Un exemplo é o de Jose, que tivo unha materia de XIS [sistemas de información xeográfica aplicadas ao medio natural], que non noso centro non temos iso como tal. Dannos uns coñecementos básicos en varias materias pero non unha dedicada a iso exclusivamente".
"O que máis nos gustou da estadía na República Checa foi o transporte urbano, que lle da mil voltas ao español"
Para os cinco resultou ser "unha experiencia inesquecible", xa que "fixemos moitas amizades con xente de diferentes países e culturas, coñecemos moitos países e aprendemos a organizarnos á hora de viaxar. Ademais, os profesores das nosas materias eran moi bos connosco os erasmus, axudábannos en todo o posible".
´É por iso que, "obviamente se llo recomendarían a todo o mundo". "Marca para ben e ensina moitas cousas de vida como ter que organizarche ti só á hora de vivir, coa dificultade de estar nun país onde a maioría da xente non fala moi ben inglés".
O mellor, foi, sen dúbida, "ter liberdade para poder viaxar. As actividades lévaas a organización dos Erasmus, como festas ou quedadas nas que facer amigos de fóra, como era o noso caso". Tamén, desde logo, aprender sobre o mundo forestal europeo, aínda que "o que máis nos gustou, sen dúbida, foi o transporte urbano, que lle da mil voltas ao español e neste país era unha marabilla".
ADAPTACIÓN. No outro lado da balanza pon os prazos de ingreso das bolsas, que os obrigaron a depender do seu propio diñeiro, ademais das primeiras semanas de adaptación á cultura checa ("foron difíciles", admiten) e ao sentimento de soidade "de non coñecer a ninguén e ter a túa zona de confort moi lonxe". Tampouco se esquecen das "marabillosas" que son as instalacións da súa universidade de acollida, que incluían 11.000 hectáreas de bosque en propiedade para realizar saídas e estudos, e da residencia de estudantes, que unía o seu carácter económico á boa convivencia. "Fixemos moitas mais saídas de campo e excursións".
É por iso que, "sen dúbida", recomendan a todo o estudiantado participar no programa.
Iván, nunha vía ferrrata na República Checa. CEDIDA
Iván Louzao, estudante de CC do Deporte e Fisioterapia: "O mellor foi ter acceso a zonas de escalada e a pistas de esquí"
Este estradense completou os seus estudos preto de Praga e repetirá Erasmus na súa nova titulación
Iván Louzao (A Estrada, 26 anos) cursa actualmente 1º de Fisioterapia no campus de Pontevedra e xa está a pensar en volver ao estranxeiro logo da "experiencia espectacular" que supuxo irse Erasmus o primeiro cuadrimestre do pasado ano académico, cando cursaba 4º de Ciencias dá Actividade Física e do Deporte.
Entón elixiu a Universidade Jan Evanxelista, situada en Usti Nad Labem, unha remota cidade da República Checa, a uns cen quilómetros de Praga. Alí cursou a mesma titulación, pero incluíndo "materias relacionadas co ámbito deportivo que aquí non se ofertan, como por exemplo esquí ou escalada, ou co ámbito de recuperación de lesións (masaxe deportivo ou tapping)". Tamén cursou materias impartidas aquí relacionadas con programación e metodoloxía do adestramento.
"Foi a primeira vez que estudaba no estranxeiro e tamén nunha lingua estranxeira. Acostumado a facelo en galego ou castelán para min foi todo un reto. A pesar disto, debido ao carácter práctico de case todas as materias que cursei, o nivel de esixencia non foi moi elevado", admite.
"Estudar nunha lingua estranxeira foi todo un reto, pero axudou que case todas as materias que cursei eran de carácter práctico"
A súa paixón polos deportes de aventura e de montaña animoulle a apuntarse. "En Galicia, por cuestións xeográficas, a facultade non oferta formación con respecto a isto, así que mirei que cidades próximas tingan accidentes xeográficos que permitisen a práctica destes deportes e así escollín o destino". A este súmase o seu gusto por viaxar "e ter a oportunidade de vivir nun país de Centroeuropa dáche moitas vantaxes para moverche a un prezo moi económico".
BUROCRACIA. O mellor, foi sen dúbida, poder viaxar facilmente e contar con actividades próximas para levar a cabo "vías ferratas, escalada ou esquí". A outra cara da moeda foi o tema burocrático. "Non é que sexa un tema complexo, pero hai que facer bastantes cousiñas: modificar contratos de estudos, contas bancarias no país, buscar sitios no que che fagan un cambio de moeda aceptable, tarxetas de transporte, tarxetas telefónicas...e todo isto coa barreira do idioma. Pero ata acaba sendo ata divertido intentar comunicarse por medio de xestos ou expresións con alguén que non entende nin pinga de inglés".
"Deberíase ir por que fóra da casa maduras como persoa e gañas autonomía xa que só dependes de ti mesmo"
Así mesmo, tamén destaca a diferenza notable entre a faacultad pontevedresa e a de acollida. A checa contaba con moito "material novidoso" e tamén destaca "o respecto do alumnado e do persoal docente polas instalacións e o material. Por exemplo, na entrada ao pavillón, tingamos que cambiar o calzado por outro máis axeitado para non deteriorar o chan do pavillón. Tamén me chamou á atención o número moi reducido de prazas nas materias prácticas".
Louzao non dubida en recomendar a experiencia a todo o estudiantado. "Téñena que vivir na súa propia pel. Xa non só polo feito de cursar materias que che poidan gustar ou interesar máis. Deberíase ir porque fóra dá casa maduras como persoa e gañas autonomía, xa que dependes única e exclusivamente de ti. Pode que deixes de aprender contidos interesantes na universidade da que procedes, pero esa experiencia vital é moito máis gratificante que calquera dato que podes consultar".
