Cruz Vermella Pontevedra atende a máis de 8.000 persoas nos seus proxectos de inclusión social. Cáritas ofrece axuda ao dobre de familias que hai un ano. A pandemia fai madeixa, e a solidariedade dos veciños da Boa Vila está a ser aire para outras. Cada vez son máis as persoas no límite da pobreza, aburadas por ERTE de longa duración, paro e poucas e nulas oportunidades laborais. Marcos Rey, concelleiro de Benestar Social, espreme ao máximo a capacidade do Concello de Pontevedra para pór da súa parte e minimizar as graves consecuencias que sofren un gran número de persoas tras a crise do coronavirus e, por extensión, toda a comunidade. Á espera de obter datos en profundidade dun estudo no que traballa a concellaría, o edil pon sobre a mesa o perfil das persoas que están en risco de pobreza na actualidade na capital da provincia. "O grupo máis numeroso é o de familias monoparentais, esencialmente mulleres con fillos ao seu cargo".
Con grandes dificultades para conciliar a vida laboral e as obrigacións familiares, son persoas que en moitos casos "traballan no ámbito da economía mergullada", segundo detalla Rey, en empregos como o coidado de maiores ou as tarefas de limpeza en domicilios particulares, normalmente sen contrato e con escasa formación. A cuestión da raza parece ser tamén un factor que incide, pois entre estas persoas ao límite da pobreza atópanse varias mulleres de etnia xitana.
Para chegar a estas conclusións, a responsable da área de Benestar Social do grupo socialista do goberno local baséase nas persoas que solicitan as diferentes axudas públicas: a Risga, a Renda Social Municipal, as Axudas para Situacións de Emerxencia Social e as Axudas de Inclusión Social.
Empregadas na economía mergullada, no coidado de maiores ou en limpeza do fogar, tamén sofren para conciliar a súa vida persoal
Tras o citado grupo de mulleres que viven no seo de familias monoparentais e con fillos ao seu cargo, Marcos Rey destaca a un segundo colectivo, non tan numeroso como o anterior pero si significativo, que inclúe a homes que tamén viven en soidade e que teñen importantes dificultades para inserirse socio-laboralmente, por diversos motivos. Nalgúns casos trátase de parados de longa duración e noutros, ao problema do traballo únense adiccións a sustancias estupefacientes, alcoholismo e, "en bastantes casos, tamén persoas con algún tipo de discapacidade". Neste segundo grupo tamén impera o denominador común da escasa formación, un aspecto cada vez máis relevante nunha sociedade como a actual na que o sistema produtivo está a cambiar ás alancadas.
Para frear, na medida do posible, esta onda de exclusión, o Concello xa deu algúns pasos, como o incremento nun 40 por cento dos fondos previstos para inserción social, que pasan de 200.000 a case 330.000 euros. Unha das vías que utiliza Pontevedra para combater o problema, ademais das axudas directas, é o financiamento a colectivos como Cáritas, que recibe 34.000 euros das arcas públicas este ano, Rexurdir, Calor e Café ou o Banco de Alimentos, todos eles con inxeccións municipais que se incrementaron nos últimos orzamentos.
Moitas das axudas que achega o Concello van parar a novos que saen dos centros de menores, cun obxectivo claro: dotarlles da formación precisa para inserirse no mercado.
